ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΣΥΡΙΖΟΤΣΑΡΛΑΤΑΝΟΠΛΗΚΤΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: Ποιος φοβάται τον sexy εθνικό μας τσαρλατάνο; Κανείς !!!

Του Μανώλη Καψή

Μπορείς να τα κάνεις όλα λάθος; 


Μπορείς, αν δεν είσαι σε θέση να αντιληφθείς ποσό σημαντικό είναι να κλείσει η αξιολόγηση.  


Όλα; 


Ναι, αν το μόνο που επιδιώκεις είναι να παραμείνεις για λίγο ακόμα στην εξουσία και δεν αντιλαμβάνεσαι- ξανά- την ισορροπία δυνάμεων στην Ευρώπη.

Για παράδειγμα, παριστάνεις πως σκέφτεσαι σοβαρά τις πρόωρες εκλογές. Καταγγέλλοντας τους κακούς δανειστές που θέλουν την υποταγή της ελληνικής κυβέρνησης σε παράλογες απαιτήσεις. Ωραίο ακούγεται αλλά είναι β’ προβολής…

Τι θα πεις δηλαδή; Go back, κυρία Μέρκελ; Ήρθε η ώρα να παίξουμε νταούλι και να χορεύουν οι αγορές; Έξω η τρόικα; 


last year…  


Κι έπειτα νομίζεις ότι φοβάται κανείς τις εκλογές; 


 Όταν είσαι πίσω 15 μονάδες στις δημοσκοπήσεις; Όταν είναι μαθηματικά βέβαιο ότι οι κάλπες θα βγάλουν Μητσοτάκη; 


Ο μόνος που θα πρέπει να φοβάται τις εκλογές είσαι εσύ. Γιατί και θα βρεθείς συνταξιούχος της πολιτικής, και κυρίως, αν δεν κλείσει η αξιολόγηση, η οικονομία θα πέσει σε τοίχο. 


Ξανά δημοψήφισμα; 


Ξέρεις την απάντηση...

Απευθύνεσαι στον Σόιμπλε σχεδόν σε προσωπικό τόνο, χαϊδεύοντας τα αυτιά των αριστερών ψηφοφόρων που ονειρεύονται ρήξεις. Ξεχνάς ότι Μέρκελ χωρίς Σόιμπλε δεν υπάρχει... Και ότι το Φθινόπωρο οι Γερμανοί έχουν εκλογές… Και οι τρομοκρατικές επιθέσεις από τους τζιχαντιστές-μετανάστες έχουν κλονίσει την κυβερνητική πλειοψηφία. 


Νομίζεις ότι φοβάται κανείς τώρα την κατάρρευση της Ελλάδας; Εδώ το Brexit πέρασε χωρίς να ιδρώσει το αυτί των Γερμανών, η Ελλάδα θα τους τρομάξει;  


Ο μόνος που θα πρέπει να φοβάται είσαι εσύ. (Κι εμείς).

Κι εκείνο το ότι όσοι δεν έχουν περίσσευμα ψυχής δεν μπορούν να κάνουν καλό ούτε στη χώρα τους ούτε στην Ευρώπη τι το ήθελες; Αναγκάστηκες μετά να τρέχεις να το μαζέψεις και να λες υποκριτικά ότι δεν εννοούσες τον Σόιμπλε… Σε πιστέψαμε. Άσε που θυμίζει λίγο από Ρέμο και λίγο από Λαζόπουλο.

Και αφού ήθελες την στήριξη των Ευρωπαίων στις απαιτήσεις του Δ.Ν.Τ για τα μέτρα, ήταν σκόπιμο να έρθεις σε ρήξη με το Βερολίνο; Από που περιμένεις βοήθεια; Από τον Ολάντ που ετοιμάζει το πάρτι του αποχαιρετισμού και πακετάρει τα πράγματα του στο Ελιζέ; Από τη Ρώμη μήπως, που είναι στον αυτόματο πιλότο; Η από τον Ραχόι;

Δεν λέω, οι χαμηλοσυνταξιούχοι θα πάρουν ανάσα. Αλλά και αυτό θα μπορούσε να γίνει σε συμφωνία με τους δανειστές, ώστε να αποφύγουμε τις αντιπαραγωγικές ( για μας) κόντρες. Και ίσως να σου έδιναν και μερικές ιδέες, για το πως θα πιάσουν τόπο τα χρήματα, που δεν τις σκέφτηκε ο Καρανίκας. Για παράδειγμα, αντί να δοθούν σε όλους ανεξαιρέτως τους χαμηλοσυνταξιούχους- που μπορεί να έχουν αλλά εισοδήματα από άλλες πηγές και να μην βρίσκονται σε τόσο δύσκολη θέση- να δοθούν στους μακροχρόνια ανέργους που βρίσκονται στο έλεος των συσσιτίων. Ή να εξαιρεθούν τα πλούσια νησιά, όπου η φοροδιαφυγή σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, και να υπάρξουν στοχευμένες παρεμβάσεις στα νησιά που όντως έχουν πρόβλημα με το μεταναστευτικό.

Ξέρεις όμως ποιο είναι το χειρότερο; (Γιατί θες δεν θες η αξιολόγηση θα κλείσει, και κουτσά στραβά θα συνεχίσουμε…). 


Η...

 κρίση ήταν μια ευκαιρία για μας τους Έλληνες να κατανοήσουμε τι δεν πάει καλά με την κοινωνία (και την οικονομία) που έχουμε οικοδομήσει. Να σπάσουμε το "πέπλο της άγνοιας", ώστε να μην βρεθούμε ξανά (εμείς ή τα παιδιά μας) μπροστά στα ίδια αδιέξοδα.

Προϋπόθεση όμως ήταν να υπάρξει αυτογνωσία από την πολιτική ηγεσία. 


Δεν συνέβη (και με δική σου ευθύνη)  ούτε το 2016! 


Καλή χρονιά.