ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΟΙ στο ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: 5 ερωτήσεις στον Κυριάκο

Του Θάνου Τζήμερο​υ 


Αγαπητέ Κυριάκο,

 

Διάβασα το κείμενο της ομιλίας σου στην Κομοτηνή. Σε κάποια σημεία έχω ορισμένες απορίες. Κι απ’ ό,τι βλέπω δεν τις έχω μόνο εγώ. Τις εκθέτω, μαζί με τα αντίστοιχα αποσπάσματα της ομιλίας σου. 

 

1. "Θέλω εδώ να είμαι ξεκάθαρος. Και εμείς θέλουμε να δοθεί το έκτακτο επίδομα στους συνταξιούχους. Αλλά όχι με όρους πολιτικού τζόγου. Όχι πριν οριστικοποιηθούν τα στοιχεία για το πλεόνασμα του 2016 και πριν ολοκληρωθεί η κρίσιμη δεύτερη αξιολόγηση.” 
 

Το ΝΑΙ που σπεύσατε να δηλώσετε, και εκ των υστέρων "διορθώσατε” σε ΠΑΡΩΝ, ήταν πριν οριστικοποιηθούν τα στοιχεία για το πλεόνασμα του 2016 και πριν ολοκληρωθεί η κρίσιμη δεύτερη αξιολόγηση. Κάνω λάθος; 

Γιατί αυτές οι προϋποθέσεις δεν ελήφθησαν υπόψη; 

 Όμως η ουσιαστική ερώτηση είναι άλλη. 

Ας πούμε ότι οριστικοποιούνται τα στοιχεία και ολοκληρώνεται η δεύτερη αξιολόγηση. Και η υπεραπόδοση είναι ακόμα μεγαλύτερη: 1 δισ. ευρώ. Έχετε τις εξής επιλογές: 

α) Να δοθούν για να μειωθεί η συνεχιζόμενη αύξηση του χρέους. Θυμίζω ότι ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 0,5% δόθηκε "χαριστικά” από την τρόικα, γιατί η κυβέρνηση "κλαιγόταν” πως δεν μπορεί να πετύχει μεγαλύτερο πλεόνασμα. Το 0,5% αντιστοιχεί σε πλεόνασμα 850.000.000 ευρώ περίπου, πολύ λιγότερα από τα 6,5 δισ. που πρέπει να βάζουμε στην πάντα κάθε χρόνο μόνο για τόκους. Με 0,5% ετήσιο πλεόνασμα, συνεχίζουμε να φεσώνουμε τα παιδιά μας! Φυσικά, και τα εγγόνια των συνταξιούχων! Να σημειώσω επίσης ότι αυτή τη σχέση: μικρό πλεόνασμα = μεγάλη αύξηση του χρέους, κανένα κόμμα δεν την προβάλλει. 

β) Να δοθούν για να εξοφληθεί μικρό μέρος μόνον των ληξιπρόθεσμων οφειλών του κράτους σε ιδιώτες που σήμερα ανέρχονται σε 8 δισ. Είναι χρήματα που το κράτος δεν πληρώνει με το "έτσι μ’ αρέσει” και οδηγούν εταιρείες σε κλείσιμο και εργαζόμενους σε απελπισία. 

γ) Να δοθούν για πληρωμή συντάξεων σε δικαιούχους που ενώ έχουν κάνει τα χαρτιά τους το κράτος τούς έχει στο "περίμενε”, επίσης με το "έτσι μ’ αρέσει” εδώ και χρόνια.

δ) Να δοθούν ως επίδομα σε οικογένειες μακροχρόνια ανέργων.

ε) Να δοθούν ως επιδότηση εργασίας σε επιχειρήσεις για να προσλάβουν ανέργους.

στ) Να δοθούν για να ενισχυθεί η μητρότητα, οι παιδικοί σταθμοί, τα ολοήμερα σχολεία. 

 

 

ζ) Να δοθούν ως έκτακτο επίδομα στους συνταξιούχους, όπως το έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Με ποιο σκεπτικό η επιλογή (ζ) προκρίνεται από τη ΝΔ, έναντι των υπολοίπων;

 

 

2. "Δεσμευόμαστε για δραστική μείωση φόρων. Για να αναπνεύσει η οικονομία, τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις. Δεσμευόμαστε στη μείωση του συντελεστή φόρου στις επιχειρήσεις από το 29% στο 20% μέσα σε δυο χρόνια. Και ξέρω πόσο σημαντική είναι αυτή η δέσμευση σε μια περιοχή που έχει υποστεί τις συνέπειες του φορολογικού ανταγωνισμού από άλλες χώρες, οι οποίες έχουν πολύ χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές. Οι χώρες αυτές τόλμησαν να μειώσουν πολύ τη φορολογία. Διαπίστωσαν ότι βελτιώθηκε πολύ η φορολογική συμμόρφωση, η οικονομία μπήκε σε τροχιά ανάπτυξης και, τελικά, δεν υπήρξε η υστέρηση των εσόδων, που πολλοί εκτιμούσαν. Πρέπει κι εμείς στη χώρα μας να τολμήσουμε να κάνουμε το ίδιο.” 

 

Οι χώρες στις οποίες αναφέρεσαι έχουν φορολογικούς συντελεστές 10%. Εφόσον γνωρίζεις τα θετικά αποτελέσματά τους, και κυρίως το ότι δεν υπήρξε υστέρηση εσόδων, γιατί δεν μειώνεις τον συντελεστή σε αυτά τα επίπεδα και προτιμάς το μη ανταγωνιστικό 20% και μάλιστα μέσα σε δύο χρόνια;  

 

 

Πιστεύεις ότι μια ελληνική εταιρεία που έχει πάει στη Βουλγαρία με 10% φορολογία και ένα σωρό άλλα πλεονεκτήματα και διευκολύνσεις που εδώ ούτε να τα ονειρευτούμε δεν τολμούμε, θα επιστρέψει στην Ελλάδα με συντελεστή 20%, ακόμα κι αν τον καθιέρωνες την επαύριο της εκλογής σου; 

 

 

Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι ένας ξένος επενδυτής θα προτιμήσει την Ελλάδα του 29% και θα περιμένει σε βάθος 2 ετών μέχρι να γίνει επιτέλους ο συντελεστής… διπλάσιος της Βουλγαρίας;  

 

 

Το περίεργο είναι ότι σε άλλο σημείο της ομιλίας σου αναγνωρίζεις πως "Χρειάζεται πρωτίστως η ραγδαία μείωση των φορολογικών συντελεστών”.  Από το 29% στο 20% μέσα σε δύο χρόνια δεν το λες ραγδαία μείωση, ειδικά όταν η προκαταβολή φόρου, το τέλος επιτηδεύματος και η εισφορά αλληλεγγύης εξακολουθούν να στέκονται στο ύψος τους – διαφωνείς;

 

 

3. "Το δικό μας σχέδιο είναι ξεκάθαρο. Θα εφαρμόσουμε ένα εμπροσθοβαρές πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων και αποκρατικοποιήσεων, που θα δείξει ότι είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε σε μια δυναμική επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας. Ώστε να μπορέσουμε, στη συνέχεια, να πείσουμε τους πιστωτές μας ότι η ελληνική οικονομία χρειάζεται περισσότερο δημοσιονομικό χώρο για να υποστηρίξει μια διατηρήσιμη ανάπτυξη.”

 

Τι σημαίνει ακριβώς "εμπροσθοβαρές πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων”; Και ποιες είναι ικανές να επανεκκινήσουν δυναμικά την οικονομία; Συγκεκριμένα: αυτή, αυτή και αυτή. 

 

 

Διότι οι μεταρρυθμίσεις την Παιδεία στις οποίες αναφέρθηκες (μακάρι να γίνουν και μακάρι να πετύχουν), θα αποδώσουν σε 15 χρόνια.  

 

 

Και τι σημαίνει επίσης "περισσότερος δημοσιονομικός χώρος”; Ύποπτο ακούγεται. Ένα παράδειγμα παρακαλώ με αριθμούς. Διότι όταν πάτε να πείσετε τους πιστωτές (άρα θα έχουμε νέο κύκλο διαπραγματεύσεων;) προφανώς δεν θα τους πείτε: "θέλουμε περισσότερο δημοσιονομικό χώρο”; Κάτι άλλο θα πείτε, πιο κατανοητό και χειροπιααστό, έτσι δεν είναι; Είναι κακό να το ξέρουμε κι εμείς; 

 

4. "Την ίδια στιγμή, το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα δεν έχει χρηματοδοτηθεί πλήρως.”

 

Θα ακούσουμε ποτέ από κάποιον υποστηρικτή του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος ποιο θα είναι το ύψος αυτού του εισοδήματος, ποιοι οι δικαιούχοι και πώς θα χρηματοδοτηθεί; Τρεις αριθμούς όλους κι όλους. Ζητάμε πολλά; 

 

 

Διότι ένα μικρό Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, στα 100 ευρώ τον μήνα ας πούμε, δεν είναι εισόδημα - είναι χαρτζιλίκι. 

 

 

Όμως, ακόμα κι έτσι, αν οι δικαιούχοι είναι 1.000.000 άτομα μιλάμε για δαπάνη 1,2 δισ. ευρώ τον χρόνο. Με ποιανού λεφτά θα πληρωθεί; 

 

 

Αν είναι παραπάνω, κοστίζει πολύ περισσότερο. Και όσο μεγαλύτερο είναι, τόσο λειτουργεί ως αντικίνητρο για εξεύρεση εργασίας. 

 

 

Τέλος, πώς μπορεί ένα χρεοκοπημένο κράτος να υπόσχεται Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα χωρίς να έχει εξασφαλίσει Ελάχιστη Εγγυημένη Φορολογητέα Ύλη;

 

5. "Λάθη έκαναν και οι δανειστές μας. Υπέδειξαν και ανέχτηκαν και εκείνοι το δρόμο της υπερφορολόγησης, αντί αυτού των περικοπών, ειδικά στο πρώτο μνημόνιο.”

 

Κατ΄αρχήν "υπέδειξαν και ανέχτηκαν” μαζί, δεν γίνεται. Ή υποδεικνύεις κάτι, οπότε δεν χρειάζεται να το ανεχτείς ή το ανέχεσαι πράγμα που σημαίνει ότι δεν το υπέδειξες! Μάλλον κάποιοι άλλοι το υπέδειξαν και οι δανειστές το ανέχτηκαν. 

 

 

Και για να μην μιλάω με γρίφους: το πρώτο μνημόνιο, που το ξέρω απ’ έξω κι ανακατωτά, διότι είμαι από τους ελάχιστους που το υποστήριξαν (και από τους ελάχιστους, φαίνεται, που το μελέτησαν) αναφέρεται κυρίως σε περικοπές δημοσίων δαπανών, πρωτίστως μισθών και συντάξεων, μείωση του αριθμού των ΔΥ, αλλά και σε έναν μεγάλο κατάλογο δομικών μεταρρυθμίσεων που η κυβέρνηση Παπανδρέου και εν συνεχεία η κυβέρνηση Σαμαρά αρνήθηκαν πεισματικά να κάνουν. Τον δρόμο της υπερφορολόγησης, με τα περιώνυμα ισοδύναμα, δεν τον υπέδειξαν οι εταίροι. Τον πρότεινε η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ. Τον ΕΝΦΙΑ δεν τον υπέδειξαν οι εταίροι. Τον πρότεινε η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, ακριβώς για να μην μειώσει τα προνόμια των παραδοσιακών πελατών της. Την εγγραφή στα επιμελητήρια την ξαναέκανε υποχρεωτική ο Γιακουμάτος. Το αγγελιόσημο, το χαρακτηριστικότερο προσοδοθηρικό μεταπολιτευτικό (και όχι μόνο) σκάνδαλο, ήταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που υποχρεώθηκε να το καταργήσει μόλις πρόσφατα, μετά την σθεναρή αντίσταση της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, παρά τη ρητή μνημονιακή υποχρέωση για την κατάργηση κάθε φόρου υπέρ τρίτων. Βεβαίως, συμφωνώ μαζί σου, οι δανειστές το ανέχτηκαν. Θα έπρεπε από την πρώτη στιγμή να επιμείνουν: ή κάνετε σοβαρές μεταρρυθμίσεις ή χρεοκοπείτε. Δεν το είπαν και παρέτειναν την ύφεση μαζί με την πεποίθηση των ελληνικών κυβερνήσεων πως η τεχνική "άλλα υπογράφω, άλλα ψηφίζω κι άλλα εφαρμόζω” λειτουργεί. Ρωτάω λοιπόν, και συμπάθα με για τον σχοινοτενή πρόλογο: γιατί η κυβέρνηση Σαμαρά, μέλος της οποίας υπήρξες, δεν εφάρμοσε τις δομικές μεταρρυθμίσεις του 1ου μνημονίου; 

 

Κυριάκο, λαϊκισμός δεν είναι μόνο να λες αυτό που θέλει να ακούσει ο ψηφοφόρος. Είναι και να αποκρύπτεις αυτό που δεν θέλει να ακούσει. Μπορεί αυτή να είναι μια χρήσιμη προεκλογική τακτική για ένα έθνος εθισμένο στην εξαπάτηση και με οξεία δυσανεξία στην αλήθεια. Αλλά...

 σκοπός δεν είναι η εξουσία. Η εξουσία είναι εργαλείο. Σκοπός είναι η μεταμόρφωση της χώρας από παρία του δυτικού κόσμου σε πρότυπο ανάπτυξης και πολιτισμού. Κι αυτό χρειάζεται βαθιές τομές και – οπωσδήποτε - συγκρούσεις με τις δυνάμεις της οπισθοδρόμησης. Και ναι, μέρος αυτών εξακολουθεί να βρίσκεται στη ΝΔ. 

 

 

Το ξέρεις άλλωστε. Έρχεται στις ομιλίες, σε χειροκροτεί υποκριτικά, περιμένοντας προφανώς κάποια καλύτερη στιγμή, ευνοϊκότερων εσωκομματικών συσχετισμών για την παλινόστηση της ελαφρολαϊκής πελατειακής δεξιάς. Πολύ φοβάμαι ότι αν το ξεκαθάρισμα της ήρας από το σιτάρι δεν γίνει τώρα, με αντίπαλο τη χειρότερη κυβέρνηση της ευρωπαϊκής ιστορίας, είναι αδύνατον να γίνει μετά, κουβαλώντας τα ίδια βαρίδια που καθήλωσαν τη ΝΔ σε ρόλο διαχειριστή της κατάπτωσής μας, και με απέναντί σου τη "διεθνή των παρανοϊκών” που θα ανασυνταχθεί και θα ξαναρχίσει το αντάρτικο πόλης. Οι φιλελεύθεροι που σε στηρίξαμε στις εσωκομματικές σας εκλογές δεν το κάναμε για να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ. Το κάναμε για να αποκτήσει η χώρα μια σοβαρή μεταρρυθμιστική κυβέρνηση που θα αναλάβει επιτέλους να κάνει τις δύσκολες αλλά εντελώς απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, αν θέλουμε να επιβιώσουμε ως έθνος. Και απαιτούμε να έχουμε συγκεκριμένες απαντήσεις, τουλάχιστον στα παραπάνω 5 ερωτήματα, όπως θα πρέπει να απαιτεί κάθε Έλληνας από τα κόμματα που διεκδικούν την ψήφο του.