Τον περασμένο μήνα, ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα απηύθυνε έκκληση για
ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.
Ο κ. Σόιμπλε απάντησε ότι όποιος λέει
«θα σας ανακουφίσουμε από τα χρέη σας» προσφέρει στην Ελλάδα κακή
υπηρεσία. Αυτή η φράση είναι ευθέως προσβλητική για μια χώρα ανεξάρτητη,
μέλος της Ε.Ε. Μας αντιμετωπίζει σαν κακομαθημένο νήπιο που δεν
γνωρίζει το συμφέρον του: «Μην του δίνεις γλειφιτζούρι, διότι δεν θα
φάει το φαγητό του».
Ωστόσο, ο κ. Σόιμπλε έχει διπλό δίκιο:
Από τη μια, παραμένουμε ανίκανοι
να αντιμετωπίσουμε το πελατειακό κράτος: πρώτον, έχουμε 716.000
συνταξιούχους κάτω των 65 ετών που κοστίζουν 8 δισ. Δεύτερον, φόρο
πληρώνουν μόνο οι μισοί εργαζόμενοι. Οι άλλοι μισοί (4 εκατ.) δηλώνουν
εισόδημα κάτω του αφορολόγητου ορίου (8.800 ευρώ). Και η κυβέρνηση τους
προστατεύει με «κόκκινες γραμμές» για να μη χάσει τις ψήφους τους.
Από
την άλλη, με το ένα χέρι ζητάμε την επόμενη δόση των δανεικών και με το
άλλο ζητάμε να μας χαρίσουν τα δανεικά! Ούτε ο καραγκιόζης δεν κάνει
τέτοιους λογαριασμούς.
Από την ένταξή μας στην Ε.Ε., δεχτήκαμε σε επιδοτήσεις και δάνεια το
απίστευτο ποσό των 1.260 δισ. ευρώ – ήτοι, κάπου επτά ΑΕΠ. Παράλληλα,
μας έκαναν τη μεγαλύτερη διαγραφή κρατικού χρέους στην παγκόσμια
ιστορία, ύψους 100 δισ. Ομως εμείς συνεχίζουμε να ζητάμε κι άλλα
δανεικά. Απειλούμε ότι θα φύγουμε από το ευρώ, αλλά όταν ο κ. Σόιμπλε
μας πρότεινε να χρηματοδοτήσει με 50 δισ. την έξοδό μας, τα γυρίσαμε και
υπογράψαμε το 3ο μνημόνιο.
Αυτές οι νηπιακές κουτοπονηριές δημιουργούν
σοβαρά ερωτήματα στους εταίρους μας: μέχρι πότε θα δανείζουν και μετά θα
χαρίζουν το χρέος;
Ο κ. Σόιμπλε έχει ακούσει τον υπουργό Επικρατείας
Αλ. Φλαμπουράρη να δηλώνει: «Το χρέος είναι αέρας γι’ αυτό και εμείς θα
τους πληρώσουμε με αέρα».
Μπορούν να δεχτούν, αυτός και οι Γερμανοί
φορολογούμενοι, να εξοφληθούν με αέρα;
Μα μήπως η μείωση του χρέους
κάνει πιο ελκυστική τη χώρα μας στις ξένες επενδύσεις, όπως ισχυρίζεται ο
ΣΥΡΙΖΑ;
Πρόκειται για αστείο! Σύμφωνα με γράφημα του Παγκόσμιου
Οικονομικού Φόρουμ που δημοσίευσε το «Δίκτυο» της Αννας Διαμαντοπούλου,
ως λόγοι που αποθαρρύνουν τις επενδύσεις στην Ελλάδα αναφέρονται...
η
πρόσβαση σε χρηματοδότηση,
η γραφειοκρατία,
η πολιτική αστάθεια,
η
φορολογική νομοθεσία,
η διαφθορά,
οι ανεπαρκείς υποδομές,
οι εργασιακές
σχέσεις,
ο πληθωρισμός κ.ά.
Πουθενά όμως δεν αναφέρεται το εξωτερικό
χρέος της χώρας.
Γιατί λοιπόν η μείωση του χρέους είναι το μόνο για το οποίο μάχεται
διαρκώς η κυβέρνηση στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές;
Η απάντηση
είναι απλή:
Πρόκειται για τη μόνη ρύθμιση που μπορεί να γίνει χωρίς ο
ΣΥΡΙΖΑ να υποστεί οποιοδήποτε «πολιτικό κόστος» αλλά να εισπράξει μόνο
επικοινωνιακό όφελος.
Οτιδήποτε άλλο περιλαμβάνει αντιδημοφιλείς (αλλά
αναγκαίες) μεταρρυθμίσεις και η κυβέρνηση πρέπει να τρέχει, όπως πάντα,
να βρει προς χάριν των πελατών της «ισοδύναμα», τα οποία πάντα
καταλήγουν να αδειάζουν τις τσέπες των υποζυγίων. Και αυτό είναι σαν το
μουρουνόλαδο για τα κακομαθημένα νήπια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου