ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΚΑΘΑΡΜΑΤΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Κροκοδείλια δάκρυα από την ξεφτιλισμένη αριστερά για τους πιλότους

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

 Toυ ΦΑΗΛΟΥ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗ

Κανείς δεν πονάει περισσότερο από τους γονείς των χαμένων αεροπόρων μας. Η συντριπτική πλειονότητα του λαού μας μετέχει του αρχαίου έθους και συμπάσχει στην απώλεια παλικαριών που ανήκουν στον ανθό του Εθνους.

Την προσφορά τους όμως, ζώντων και πεσόντων, οφείλεις να την τιμάς αφήνοντας στην άκρη κομματικές ταυτότητες και μικροπολιτικά συμφέροντα.Χίλιες φορές θα το πούμε, στα ζητήματα της εθνικής άμυνας και ασφάλειας απέναντι στον προαιώνιο εχθρό δεν πρέπει να υπάρχουν κόμματα.  

Αυτό, όμως, που είναι απεχθέστερο όλων είναι η υποκρισία. Αυτοί που αρνούνται τον επανεξοπλισμό της χώρας και λαϊκίζουν για τα Rafale, τις Belhara, που βλαπτικά διακηρύσσουν πως θα επαναδιαπραγματευτούν ισχυρές και υλοποιούμενες συμβάσεις, αυτοί που γελοιοποιούν τις παρελάσεις, όπως πριν από λίγα χρόνια στη Νέα Φιλαδέλφεια, όπου αποτυχούσα ηθοποιός β’ κατηγορίας και νυν πολιτεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ, που μετείχε στη διακωμώδηση,έρχονται τώρα να χύσουν κροκοδείλια δάκρυα και να διατυπώσουν τα συλλυπητήριά τους.  

 

Ολο τον υπόλοιπο χρόνο ευθυγραμμίζονται με τα τουρκικά συμφέροντα, με τους δουλέμπορους διακινητές, στελεχώνουν τις προδοτικές και εγκληματικές ΜΚΟ, που είναι συναυτουργοί στη λαθρομεταναστευτική εισβολή.

Κάθε μέρα καθυβρίζουν τις Ενοπλες Δυνάμεις, λοιδορούν τον «μιλιταρισμό», προπαγανδίζουν να ανοίξουν τα σύνορα που φυλάσσουν άγρυπνα αυτοί που πέφτουν στο καθήκον, τα δειλά και κουκουλοφόρα τάγματα εφόδου τους καίνε τη Σημαία που σκεπάζει τα σώματα των πεσόντων μας και μαγαρίζουν σε κάθε ευκαιρία τα μνημεία των Ηρώων μας. Αυτοί που νυχθημερόν αντιμάχονται την Ελλάδα, τις αξίες και τα σύμβολά της, τα συμφέροντά της, βγάζουν ανακοινώσεις συμπαράστασης με μισή καρδιά και, προτού στεγνώσει το μελάνι των λόγων τους, έρχονται πάλι να μαγαρίσουν τα ιερά και τα όσια των Ελλήνων.  

Οπου εχθρός της Ελλάδας, ώμο με ώμο μαζί του οι εγχώριοι μηδενιστές. Και να θέλουν να κρυφτούν δεν μιλούν. Μιλούν για τον θάνατο προμάχων μας και χασκογελούν σαν ηλίθιοι.

 

Την ίδια μέρα με χαμόγελο διαφήμισης οδοντόκρεμας πάνε στο θέατρο να παραστήσουν τους καλλιεργημένους διανοούμενους, ανάμεσα σε μια παρακμιακή «καλλιτεχνική» φάρα, ντροπή του σύγχρονου πολιτισμού μας, όπου κυριαρχεί κι εκεί ο μηδενισμός, ο ανθελληνισμός, η μπίχλα και η περιθωριακή μιζέρια. 

 

Εχουμε από τη μια πατριδέμπορους και φιδέμπορους, που εμπορεύονται από τηλοψίας μαντζούνια, Πατρίδα, συνωμοσιολογία, φυγόστρατους ή υπηρετήσαντες στην Γκομενοφυλακή φλώρους, που μετά τα σταυροκοπήματα κλέβουν το παγκάρι και προτάσσουν τη βαθιά τους τσέπη στο εθνικό χρέος, και από την άλλη έχουμε την αριστερίλα που 364 ημέρες τον χρόνο χλευάζει κάθε εθνική ιδέα, σύμβολο, αξία και, όταν δεν την παίρνει μπροστά την κατακραυγή, παριστάνει τη Μάρθα Βούρτση χωρίς να πιστεύει ούτε λέξη.

Δεν έχουν το θάρρος να βγουν στα ίσια και να πουν πως θέλουν κατάργηση των συνόρων, της θητείας, όλων των Ενόπλων Δυνάμεων. Ή μάλλον το λένε όλες οι παραφυάδες τους και οι λαγοί τους, αλλά, όταν θέλουν να παραμυθιάσουν τους συντηρητικούς, τους νοικοκυραίους που κοροϊδεύουν, γιατί χωρίς αυτούς εκλογικός λογαριασμός δεν βγαίνει, παριστάνουν και τους πατριώτες με ολίγη και σαρανταδυόμισι φουσκάλες. 

 

Γι’ αυτό και συμβαίνουν και διάφορα κωμικοτραγικά. Κάθονται στην ανάκρουση του Εθνικού Υμνου με τα χέρια σταυρωμένα στα αχαμνά τους, σαν να στέκονται στη γραμμή του φάουλ ή μπεγλεράνε ακουμπώντας το σκαρπίνι στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου.

Αν πολιτική είναι εν πολλοίς η διαχείριση των συμβόλων, η αριστερά, που στην Ελλάδα κυριαρχεί στη διαμόρφωση του δημόσιου λόγου, λυμαινόμενη ΜΜΕ και Πανεπιστήμια με άκρως φασιστικό και λογοκριτικό τρόπο, προσπαθώντας διά της απειλής και συκοφαντίας να σιγάσει κάθε αντίθετη φωνή, κάνει ό,τι μπορεί για να ανεμίζει το λερό κουρέλι των ανθελληνικών, αντιστρατιωτικών και αντιχριστιανικών ιδεοληψιών της. Και όταν τους τρίβεις στα μούτρα τη χυδαιότητα της συμπεριφοράς τους, την απύθμενη υποκρισία τους, ωρύονται για «πολιτική εκμετάλλευση».

Λοιπόν, για να αρχίσουμε τα βασικά. 

Για να λύσεις το πρόβλημα πρέπει πρώτα να ονομάσεις τον εχθρό,να κατονομάσεις χωρίς φτιασίδια το πρόβλημα. 

Στην Ελλάδα, έξω ο εχθρός είναι ο τουρκικός επεκτατισμός και κάτι βαλκάνιοι βοηθητικοί του και μέσα οι Απόστολοι του Μαρασμού που βάλλουν νυχθημερόν κατά των εθνικών συμφερόντων, της εθνικής ταυτότητας, της ακεραιότητας και φύλαξης των συνόρων μας, και αυτή είναι η Αριστερά και οι ανακυκλωμένες επιρροές της μέσα στη φοβική και ενοχική Κεντροδεξιά, που ανέχεται με βδελυγμία τη Δεξιά εντός της και έχει φαντασιώσεις για έναν μεσαιοχωρίτικο πολτό, που βαφτίζει «Κέντρο», στην ουσία έναν μεσαιοχωρίτικο πολτό σημιτικών και άλλων παραδείσιων πτηνών, που έχουν τόση σχέση με το αληθινό Κέντρο της Ιστορίας όση εγώ με το μπαλέτο.

Με κάθε τρόπο και σε κάθε τόνο οφείλουμε...

 

 να στηλιτεύουμε την υποκρισία αυτή από την κατά Καζαντζάκη πνευματική ψώρα του αριστερόστροφου φασισμού και να εργαζόμαστε επίμονα για την ημέρα που όσοι ζουν στο κοινό μας σπίτι, την Πατρίδα, θα σέβονται ολόχρονα και 24/7 τους άγρυπνους Φύλακες του Εθνους, και όποιος τους λοιδορεί και αμφισβητεί την αποστολή τους θα καθίσταται κοινωνικά και διά βίου απόβλητος. Οπως του αξίζει.