Το ζήτημα δεν είναι η υπεράσπιση του πρωθυπουργού από έναν υβριστή. Το ζήτημα είναι η υπεράσπιση της αξιοπρέπειας του πολιτικού διαλόγου καθώς και του κύρους των θεσμών του δημοκρατικού πολιτεύματος, τους οποίους επιχειρεί ουσιαστικά να απαξιώσει το «άρθρο» του Θανάση Καρτερού και η αλητεία του GFY. Αλητεία που αποδεικνύει ότι το σύνθημα «Μητσοτάκη, γ@@@» δεν ήταν καθόλου αυθόρμητο στους δρόμους αλλά κομματικά κατευθυνόμενο.
Αν η αναστολή του κλεισίματος της Αυγής δόθηκε με το σκεπτικό να συνεχίσει να φιλοξενεί τέτοιες χυδαιότητες, τότε όσοι έσπευσαν να εκφράσουν τη λύπη τους για τη διακοπή της έκδοσής της θα πρέπει να το ξανασκεφθούν γιατί η ιστορική εφημερίδα της Αριστεράς δεν υπάρχει από καιρό.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο πρώην διευθυντής του γραφείου τύπου του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα ξεπερνάει κάθε όριο ευτελισμού της πολιτικής αντιπαράθεσης. Ούτε και είναι τυχαίο ότι κάθε φορά που ο ΣΥΡΙΖΑ και ο αρχηγός του περνούν δύσκολες μέρες επιχειρεί να αλλάξει την ατζέντα τραβώντας τα φώτα της δημοσιότητας στις προσβολές και τις ακρότητές του. Έχει άλλωστε την τεχνογνωσία από τα χρόνια που ήταν διευθυντής στον «Ριζοσπάστη», όταν δεν δίστασε να διαψεύσει ακόμα και το πυρηνικό ολοκαύτωμα στο Τσέρνομπιλ βάζοντας τον τίτλο «Ψέματα» στο πρωτοσέλιδο άρθρο του αμέσως μετά την έκρηξη στον πυρηνικό αντιδραστήρα.
Δεν υπάρχει επομένως καμιά έκπληξη για το υβριστικό ατόπημα του καθοδηγητή αρθρογράφου της Αυγής. Ο Θανάσης Καρτερός επιχειρεί για μια ακόμη φορά να δώσει τον αντιπολιτευτικό τόνο στον ΣΥΡΙΖΑ διευκρινίζοντας με τον τρόπο του τη δήλωση Τσίπρα για το είδος των «λουλουδιών που ανθίζουν» στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δεν υπάρχει έκπληξη ούτε και για το γεγονός ότι ο λαλίστατος συνήθως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν βρίσκει, σε τέτοιες περιπτώσεις που ολοένα και πολλαπλασιάζονται στο κόμμα του, ούτε μια λέξη να πει παραπάνω από το άχρωμο «οι απόψεις των στελεχών μας δεν με βρίσκουν πάντα σύμφωνο». Να ισχύει άραγε και για το GFY στον πρωθυπουργό;
Κάποιο άλλοι, ωστόσο, «προοδευτικοί σύμμαχοι» του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν να συνεχίσουν να καταπίνουν την κάμηλο, ψελλίζοντας, αραιά και πού, κάποιες αντιρρήσεις για ορισμένες συμπεριφορές του Πολάκη. Με αυτό τον τρόπο υποβαθμίζουν το πρόβλημα στην ιδιαιτερότητα κάποιου πρωτόγονου και ακραίου λαϊκιστή, τη στιγμή που ξέρουν καλά ότι η «πολακική συμμαχία» είναι αυτή που συνεχίζει να χαράζει −και στην αντιπολίτευση− τη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ. Πώς γίνεται πολιτικά στελέχη, που εγκατέλειψαν τον ΣΥΡΙΖΑ για να γλυτώσουν από τους Καρτερούς, να συστεγάζονται σήμερα μαζί τους και να τους ανέχονται ως καθοδηγητές τους;
Το ίδιο ερώτημα, με διαφορετική μορφή, απευθύνεται και σε εκείνους που κλείνουν το μάτι σε μια μελλοντική «προοδευτική διακυβέρνηση» της χώρας σε συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Μια τέτοια προοπτική ξαναφέρνει στη μνήμη την αλήστου μνήμης διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, εκτός αν πιστεύει κανείς ότι μια κυβέρνηση με τον ίδιο κορμό θα είναι διαφορετική αν αλλάξουν χρώμα μερικά φύλλα. Πολύ περισσότερο που, στις μέχρι τώρα δηλώσεις τους, τα στελέχη της «πρώτης φορά Αριστερά» διαβεβαιώνουν ότι η δεύτερη φορά θα είναι «διαφορετική».
Το GFY του Καρτερού προειδοποιεί καθαρά και χωρίς ντροπή για...
το είδος της διαφορετικότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου