Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ
Μια εβδοµηντάχρονη κυρία συλλαμβάνεται να έχει κλέψει τρόφιμα αξίας περίπου 30 ευρώ από κατάστημα της αλυσίδας Lidl.
Ο υπεύθυνος ειδοποιεί την αστυνομία, όπως ορίζει ο κανονισμός, οι δε αστυνομικοί τον παροτρύνουν να μην προχωρήσει σε μήνυση. Πελάτες προσφέρονται να πληρώσουν την αξία των προϊόντων. Εντέλει, την επομένη η διοίκηση της εταιρείας αποφασίζει να μην προχωρήσει σε μήνυση.
Αυτή είναι η καταγραφή του συμβάντος.
Από αυτό το σημείο ξεκινά η επεξεργασία του.
Ο κ. Θεοδωρικάκος συγχαίρει τους αστυνομικούς που παρότρυναν τον υπεύθυνο να μην προχωρήσει σε μήνυση και ο κ. Γεωργιάδης ζητάει να μη μηνυθεί η κυρία. Δεν υπάρχει δήλωση του Εξωτερικών και της Αμυνας.
Εν τω μεταξύ, η δημοκρατία του Διαδικτύου έχει προχωρήσει εις βάθος. Μαθαίνουμε πως η κυρία είναι συνταξιούχος με στεγαστικό δάνειο. «Εκλεψε για να μη χάσει το σπίτι της». Είναι μεγαλύτερη ντροπή να κλέβεις παρά να μένεις με ενοίκιο προφανώς.
Μαθαίνουμε ότι η κυρία έχει δύο γιους και φοβάται μην το μάθουν. Τόσον καιρό δεν είχαν απορήσει πώς είναι δυνατό να τα βγάζει πέρα με τη σύνταξη και το στεγαστικό.
Μαθαίνουμε ακόμη πως η κυρία δεν έχει απευθυνθεί σε καμία από τις δομές πρόνοιας που διαθέτει ο δήμος της. Και όπως έγραψε μια άλλη κυρία που είχε ζήσει στον παράδεισο του Τσαουσέσκου: «Οταν πεθαίνεις της πείνας, κλέβεις μακαρόνια, ρύζι, πατάτες και ψωμί για να σε κρατήσουν».
Η κυρία αυτή, διά της μετωνυμίας, προάγεται σε γιαγιά. Συναισθηματική προαγωγή. Μια γιαγιά είναι φιλικότερη προς τους χρήστες. Στην περίπτωση που πρόκειται για τους φιλάνθρωπους συμπολίτες μας.
Αλλοι απ’ αυτούς αρκούνται σε ασκήσεις συγκριτικής λογοτεχνίας. Σύγκριση με τον Γιάννη Αγιάννη του Βίκτωρος Ουγκώ. Ενα καρβέλι ψωμί είχε κλέψει ο δόλιος.
Αλλοι, δυναμικότεροι, αναλαμβάνουν δράση. Οπως ο «Ρουβίκωνας», που «παρεμβαίνει» με τα πολιτικά του εργαλεία, λοστάρια και λοιπά φιλάνθρωπα, και σπάει το κατάστημα.
Στην όλη υπόθεση μου κάνει εντύπωση...
η σπουδή των υπουργών της κυβέρνησης.
Αν ήμουν παρών στο συμβάν, θα προσφερόμουν να καλύψω το ποσόν. Ομως, δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν λέγομαι Θεοδωρικάκος. Είναι υπουργός της αστυνομίας σε μια κυβέρνηση που εξελέγη, εκτός των άλλων, για να αποκαταστήσει τη δημόσια τάξη.
Θα μου πείτε είναι η εβδομηντάχρονη το πρόβλημα;
Οχι. Ο «Ρουβίκωνας» όμως είναι. Και αντί να ασχολείται με την εβδομηντάχρονη, ας ασχοληθεί με δαύτους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου