ΣΥΡΙΖΟΤΣΑΡΛΑΤΑΝΑΔΙΚΟ: Ο νόμος του Μέρφυ και οι πιθανότητες

Γράφει ο  Λέανδρος Τ. Ρακιντζής 

Αρεοπαγίτης ε.τ

Σύμφωνα με το νόμο του Μέρφυ, αν κάτι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει.
 

Φυσικά, εάν κάτι πάει στραβά κατά τη διακυβέρνηση της χώρας από κάποιο πολιτικό κόμμα, δεν πρόκειται ότι μας έτυχε μια στραβή, όπως κάποιος υπουργός είπε, γιατί η κυβέρνηση δεν πρέπει να επαφίεται στην καλή της τύχη ή ότι είναι συνέπεια του ντετερμινισμού δηλαδή του πεπρωμένου, γιατί δεν πρέπει να περιμένουμε μοιρολατρικά τη μοίρα μας, την οποία τη φτιάχνουμε μόνοι μας με τις πράξεις ή παραλείψεις μας και τις επιλογές μας και σ' αυτό έχει δίκιο ο υπουργός, που είπε μια μισή αλήθεια, ότι για το ναυάγιο φταίει η κοινωνία, όχι βέβαια για την επιλογή της ενέργειας που χρησιμοποιεί αλλά για τις άλλες επιλογές κυρίως πολιτικές και τις πρακτικές για τη διεκπεραίωση υπηρεσιακών υποθέσεων που συνετέλεσαν στην αύξηση ή μη βελτίωση των δυσλειτουργιών του κρατικού μηχανισμού, παρά τις μνημονιακές δεσμεύσεις για πιο αποτελεσματική διοίκηση.


Είναι γεγονός, ότι κανείς δεν μπορεί να αποτρέψει τις φυσικές καταστροφές όπως τις πυρκαγιές ή τον σεισμό, αλλά μπορεί να τις καταστείλει εν τη γενέσει ή να περιορίσει τις ζημιές. Αυτό όμως προϋποθέτει σωστή οργάνωση του κράτους, συνεχή εποπτεία και εκπαίδευση του προσωπικού και επαρκή χρηματοδότηση για τον εφοδιασμό σύγχρονων μέσων πυρόσβεσης και όχι εξοικονόμηση κονδυλίων για τη χρησιμοποίησή τους για πελατειακούς λόγους και στελέχωση των υπηρεσιών με αξιοκρατικά κριτήρια.

 

Κάθε στραβή είναι αποτέλεσμα ανθρώπινης συμπεριφοράς με πράξεις ή παραλείψεις και κατά το πλείστον λόγω ελλείψεως προνοητικότητας κατά την άσκηση της διοίκησης ή ατελούς εκπλήρωσης καθήκοντος εκ μέρους κάποιων υπηρεσιακών παραγόντων λόγω και της προσφάτως δημιουργηθείσης νοοτροπίας ατιμωρησίας. 

Σύμφωνα με τη θεωρία των πιθανοτήτω μακροχρονίως κατά τη διακυβέρνηση μιας χώρας συμβαίνει...

 ίσος αριθμός επιτυχών ή στραβών καταστάσεων, αλλά όταν έχουμε σειρά επιτυχιών δεν εφησυχάζουμε, επαφιέμενοι στην καλή μας τύχη, γιατί από ένα χρονικό σημείο και μετά αρχίζει να λειτουργεί ο νόμος του Μέρφυ.