"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΟΙ - ΣΥΡΙΖΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Αριστερά πουλιά που κελαηδούν στα ξένα

Σιγουράκι: Αν πας να υποδυθείς τον Μέσι φορώντας λουστρίνια, θα φας μεγαλειώδη σαβούρδα και θα γελάσουν και οι πετρελαιοκηλίδες…




Περάσαν σχεδόν δυο χρόνια από την 27η Σεπτεμβρίου 2015, όταν ο χαρισματικός διάδοχος του Ανδρέα Παπανδρέου στην ταχυδακτυλουργική υφαρπαγή ψήφων (με αντάλλαγμα την καταστροφή του ψηφοφόρου) αποφάσισε να γίνει παγκοσμίως ρεντίκολο σε απευθείας μετάδοση. 


Απέναντί του ο Μπιλ Κλίντον, ο Αμερικανός κλαριτζής - σαξοφωνίστας, πρώην πρόεδρος ΗΠΑ, δυστυχής σύζυγος Χίλαρι και αποφασισμένος να κάνει μια φαινομενικά εύκολη εξυπηρέτηση: να συζητήσει με τον Αλέξη, να τον κάνει να φανεί ηγέτης παγκοσμίου βεληνεκούς.


Τελικά, αποδείχθηκε αδύνατον. Η συζήτηση έβγαλε γέλιο χωρίς να έχει επιδιωχθεί κάτι τέτοιο, διότι ο Αλέξης σκέφτηκε ότι θα φαντάζει πολύ Αμερικανός και γκλόμπαλ λίντερ, αν προφέρει τα αγγλικά καμακίου Συντάγματος που μισοξέρει με κατσαρωμένα «r» (αρ), κοτσάροντας μισό «a» (έι) πριν από κάθε «r» και μετατρέποντας τα χείλη του σε εκείνα του ροφού οποτεδήποτε η λέξη είχε «ο» το οποίο εκφωνούσε «γουόου» με τρόπο κωμικότατο.


Είναι, στ' αλήθεια, εγκληματικό συνάμα και βλακώδες Ελληνες πολιτικοί να συζητούν στα σοβαρά (γιατί και καλαμπούρια να λένε, πάλι σοβαρή υπόθεση είναι) με ξένους σε γλώσσα άλλη πλην της μητρικής τους. 


Ενα βιβλίο που πρέπει να διαβάσει κάθε πολιτικός, διπλωμάτης, στρατιωτικός, αστυνομικός, ιστορικός, ψυχολόγος ή απλά φιλομαθής αναγνώστης είναι το εξής: «‟KUBARK" Εγχειρίδιο Ανακριτικής και Αντικατασκοπείας. Το διαβόητο εγχειρίδιο των ανακριτών της CIA για να ‟σπάσουν" τους αντιπάλους». Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Eurobooks και στη σελίδα 124 διαβάζουμε:


«Αν ο ανθιστάμενος ανακρινόμενος γνωρίζει περισσότερες από μία γλώσσες, είναι προτιμότερο η ανάκριση να γίνεται στη γλώσσα με την οποία έχει την μικρότερη οικειότητα, με την προϋπόθεση ότι σκοπός της ανακρίσεως είναι η απόσπαση μίας ομολογίας». Σημειωτέον, οι δικοί μας οι φιγουρατζήδες της συμφοράς... μολογάνε με τα ψωροαγγλικά τους δίχως την παραμικρή πίεση.

 
Αυτά που ισχύουν στις ανακρίσεις μια φορά ισχύουν στις υποτιθέμενες «φιλικές» συζητήσεις δέκα φορές. Οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι να τιμούν τη γλώσσα μας και να χρησιμοποιούν τους διερμηνείς που, ούτως ή άλλως, πληρώνει το κράτος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: