Toυ ΘΑΝΑΣΗ ΜΑΥΡΙΔΗ
Έφυγαν η Γιάννα και ο Θόδωρος. Σκέπασαν
με σεντόνια τους πολύχρωμους καναπέδες, σφράγισαν τα πατζούρια στο
σπιτικό τους, έκλεισαν τα ΑΦΜ τους και «άντε γεια»! Δεν ξέρω αν όλα αυτά
είναι αλήθεια. Ούτε και θα σταθώ στο ότι το ευγενικό αυτό ζεύγος
στήριξε τον Αλέξη. Θα ήθελα, όμως, να τους ρωτήσω: Γιατί;
Γιατί;
Τι γιατί; Δεν είναι ούτε οι
πρώτοι ούτε οι μόνοι μεγαλοαστοί που έσπευσαν να στηρίξουν τον Αλέξη και
τους πραιτοριανούς του. Πως νομίζετε ότι απέκτησε άκρες στην άλλη
πλευρά του Ατλαντικού ο Αλέξης; Με την ευγενική χορηγία Ελλήνων
βιομηχάνων και εφοπλιστών που ονειρευόντουσαν να «γκρεμίσουν» την παλαιά
τάξη πραγμάτων. Αυτοί άνοιξαν τις πόρτες της εξουσίας στον ΣΥΡΙΖΑ.
Να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς! Δεν τους
αδικούμε! Είναι βέβαια αλήθεια ότι μία μεγάλη μερίδα από αυτούς είδε
στον ΣΥΡΙΖΑ μία ευκαιρία να πλήξει τους ανταγωνιστές της. Είναι η
βρώμικη εκδοχή της ιστορίας μας, εκείνη που η νέα διαπλοκή προσπάθησε να
εξαφανίσει την παλαιά και να εδραιωθεί.
Υπήρξαν όμως και οι άλλοι, εκείνοι που
κουράστηκαν να ζουν μέσα σε ένα διεφθαρμένο περιβάλλον. Κουράστηκαν να
τους κτυπάν την πόρτα, να ανοίγουν και να είναι μπροστά σε ανθρώπους με
παρατεταμένο το χέρι της ζητιανιάς. Κουράστηκαν να είναι θύματα
εκβιασμών από συμμορίτες που έπαιζαν παιγνίδια εξουσίας. Ειδικά αυτούς
δεν μπορούμε να τους κατηγορήσουμε για κάτι άλλο πέρα από το γεγονός ότι
έπεσαν θύματα εξαπάτησης. Όπως εξαπατήθηκε κι ένας ολόκληρος λαός.
Το κακό είναι ότι ο λαός δεν μπορεί να
μεταναστεύσει μαζικά στο εξωτερικό, όπως κάνουν οι πλούσιοι κύριοι με
τις πλούσιες κυρίες τους. Πόσο κόσμο πια να αντέξει κι αυτό το Λονδίνο;
Θα πει κάποιος ότι πρέπει να νοιαζόμαστε
για τα εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά μας που έφυγαν στο εξωτερικό. Για το
πώς θα καταφέρουμε να τα φέρουμε πίσω. Ε λοιπόν, γι αυτό μας καίει αν η
Γιάννα, ο Θόδωρος και άλλοι ευκατάστατοι συμπατριώτες μας αποφάσισαν να
γίνουν μόνιμοι κάτοικοι του εξωτερικού ή αν έχουν ανοικτό το ένα τους
μάτι στις εξελίξεις στην Αθήνα. Διότι είναι οι πρώτοι που μπορούν να
επενδύσουν στην επόμενη ημέρα της Ελλάδας. Είναι ο μόνος τρόπος για να
γυρίσουν πίσω τα παιδιά μας, για να αποκτήσει αυτή η χώρα και πάλι
ελπίδα.
Θα παρακαλέσουμε την Γιάννα;
Γιατί όχι;
Εδώ υπάρχουν πολιτικοί ξεχασμένοι από θεούς και ανθρώπους που περιμένουν
να τους παρακαλέσουμε να επιστρέψουν, χωρίς, μάλιστα, να είναι σε θέση
να προσφέρουν το παραμικρό. Και θα πούμε όχι στην Γιάννα Αγγελοπούλου;
Υπάρχει μία ουσιαστική διαφορά μεταξύ
της Γιάννας και άλλων «επιχειρηματιών»:
Η οικογένεια Αγγελοπούλου δεν
απέκτησε τα λεφτά της κτίζοντας σπίτια για τους πρόσφυγες και πουλώντας
ανθρωπισμό. Δεν διεκδίκησαν κρατικές δουλειές. Το κεφάλαιο δεν είναι εξ
ορισμού ανήθικο, όπως υποστηρίζουν οι ανόητοι Αριστεροί. Ανήθικη ήταν η
επίθεση που δέχτηκε η οικογένεια Αγγελοπούλου και εξαναγκάστηκε έτσι να
εγκαταλείψει την χώρα. Δεν φτάσαμε τυχαία στα ροζ δημοσιεύματα για
δικαστές. Η αρχή έχει γίνει εδώ και καιρό. Και μάλιστα με πρωτεργάτες
ανθρώπους που έκαναν καριέρα στην δήθεν υπεράσπιση των ανθρωπίνων
δικαιωμάτων. Αλλά είπαμε. Οι Αγγελόπουλοι μπορούν να φύγουν. Αλίμονο σε
αυτούς που έμειναν πίσω, αντιμέτωποι με τους κόκκινους ουμανιστές…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου