Ακούγεται σαν πολεμική ιαχή. Κάτι σαν το
«Αέρα» του Αλβανικού ή το «Ιτε παίδες» της Σαλαμίνας. Στην
πραγματικότητα είναι μια από τις κοινοτοπίες του ακήρυχτου πολέμου όλων
εναντίον όλων που σπαράσσει εδώ και χρόνια την έρημη χώρα. Τόσο
κοινότοπη, που όταν πεις στον άλλον «είσαι φασίστας», απλώς εννοείς ότι
διαφωνείς μαζί του. Είναι το ύστατο επιχείρημα, αντίστοιχο με τη
γενετήσια πράξη με την οποίαν απειλούν την Παρθένο οι αξιοσέβαστοι
Ελληναράδες.
Τις προάλλες, υπερδραστήριος μοτοσικλετιστής, εμφανώς άτομο με ειδικές ψυχικές ανάγκες, προσπαθώντας να ελιχθεί ανάμεσα στα σταματημένα στο κόκκινο φανάρι αυτοκίνητα, μας έλουζε με την «Παναγία μας». Πίσω άλλος μοτοσικλετιστής, νέο παιδί, του φώναξε: «Μη βρίζεις την Παναγία, φίλε», κι όταν εκείνος συνέχισε απτόητος, τον πήρε στο κυνήγι. Δεν ξέρω αν έπαιξαν ξύλο λίγο παρακάτω κι αν ο υπερδραστήριος παράφρων φώναζε «είσαι φασίστας ρε».
Στην περιοχή όπου μένω, οι τοίχοι είναι γεμάτοι με τη λέξη «Antifa», γραμμένη με κόκκινα γράμματα εννοείται. Υποθέτω πως τη γράφουν παιδιά που είναι εναντίον της αστυνομίας, των τρόλεϊ, των ψιλικατζήδων και διεκδικούν ελευθερία για τους μετανάστες. Δεν έχει σημασία αν οι μετανάστες είναι ελεύθεροι. Σημασία έχει ότι τη διεκδικούν αυτοί.
Φασίστας είναι όποιος διαφωνεί μαζί μου και δεν είναι αριστερός. Αν τολμήσει να πει ότι η αστυνομία είναι απαραίτητη για τη λειτουργία της δημοκρατίας, αν τολμήσει να μιλήσει υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων, υπέρ της ιδιωτικής εκπαίδευσης, αν δεν έχει χύσει δάκρυα για το «μαύρο» στην ΕΡΤ και δεν έχει ψηφίσει «Οχι» στο δημοψήφισμα.
Φασίστας είναι όποιος τολμήσει να πει ότι οι μετανάστες είναι πρόβλημα.
Φασίστας είναι όποιος διαμαρτύρεται για τα μηχανάκια στο πεζοδρόμιο, για τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα στις διαβάσεις των ΑμεΑ.
Φασίστας είναι όποιος ισχυρίζεται πως τα κομμουνιστικά καθεστώτα υπήρξαν απάνθρωπα και ειδεχθή.
Φασίστας είναι όποιος δεν θεωρεί ναζί τον Σόιμπλε και εν γένει τον γερμανικό λαό.
Φασίστας είναι όποιος είναι αντικομμουνιστής, δεξιός ή αριστερός.
Ω τι κόσμος, Θεέ μου! Πώς να τον καθαρίσεις από τόσους φασίστες;
Ο Αδωνις Γεωργιάδης διέπραξε πολιτικό ατόπημα. Ως αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, του κόμματος που νομιμοποίησε το Κ.Κ., θα όφειλε να προσέχει τις διατυπώσεις του.
Θα όφειλε επίσης να λάβει υπόψη του πως η γενιά που έζησε τη μετεμφυλιακή περίοδο μπορεί να μην είναι ενεργή, όμως οι ευαισθησίες της είναι ακόμη ζωντανές. Ευαισθησίες που θα είχαν ενδεχομένως εκλείψει αν δεν είχε μεσολαβήσει η δικτατορία και τις οποίες η ελληνική δημοκρατία ακόμη πληρώνει. Μεταξύ αυτών, και η υπεραξία που προσέδωσε στους ηττημένους του Εμφυλίου, στους κομμουνιστές. Το «είσαι φασίστας!» θεωρείται βρισιά. Το «είσαι κομμουνιστής» τίτλος τιμής. Και οι δύο όμως είναι εχθροί της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Πριν από μερικά χρόνια...
Πριν από μερικές ημέρες το κοινό στην Αθήνα φώναζε «είσαι φασίστας!» στον Πολωνό σκηνοθέτη που τόλμησε να πει πως γι’ αυτόν ο κομμουνισμός είναι καταδικαστέος. Ιδιορρυθμία που εξηγείται από την Ιστορία μας.
Ο κ. Γεωργιάδης διαθέτει αρκετή πολιτική ευφυΐα για να αντιλαμβάνεται ότι η ιδιορρυθμία δεν θα θεραπευθεί με τον τρόπο όσων αποκαλούν φασίστα όποιον διαφωνεί μαζί τους.
Τις προάλλες, υπερδραστήριος μοτοσικλετιστής, εμφανώς άτομο με ειδικές ψυχικές ανάγκες, προσπαθώντας να ελιχθεί ανάμεσα στα σταματημένα στο κόκκινο φανάρι αυτοκίνητα, μας έλουζε με την «Παναγία μας». Πίσω άλλος μοτοσικλετιστής, νέο παιδί, του φώναξε: «Μη βρίζεις την Παναγία, φίλε», κι όταν εκείνος συνέχισε απτόητος, τον πήρε στο κυνήγι. Δεν ξέρω αν έπαιξαν ξύλο λίγο παρακάτω κι αν ο υπερδραστήριος παράφρων φώναζε «είσαι φασίστας ρε».
Στην περιοχή όπου μένω, οι τοίχοι είναι γεμάτοι με τη λέξη «Antifa», γραμμένη με κόκκινα γράμματα εννοείται. Υποθέτω πως τη γράφουν παιδιά που είναι εναντίον της αστυνομίας, των τρόλεϊ, των ψιλικατζήδων και διεκδικούν ελευθερία για τους μετανάστες. Δεν έχει σημασία αν οι μετανάστες είναι ελεύθεροι. Σημασία έχει ότι τη διεκδικούν αυτοί.
Φασίστας είναι όποιος διαφωνεί μαζί μου και δεν είναι αριστερός. Αν τολμήσει να πει ότι η αστυνομία είναι απαραίτητη για τη λειτουργία της δημοκρατίας, αν τολμήσει να μιλήσει υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων, υπέρ της ιδιωτικής εκπαίδευσης, αν δεν έχει χύσει δάκρυα για το «μαύρο» στην ΕΡΤ και δεν έχει ψηφίσει «Οχι» στο δημοψήφισμα.
Φασίστας είναι όποιος τολμήσει να πει ότι οι μετανάστες είναι πρόβλημα.
Φασίστας είναι όποιος διαμαρτύρεται για τα μηχανάκια στο πεζοδρόμιο, για τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα στις διαβάσεις των ΑμεΑ.
Φασίστας είναι όποιος ισχυρίζεται πως τα κομμουνιστικά καθεστώτα υπήρξαν απάνθρωπα και ειδεχθή.
Φασίστας είναι όποιος δεν θεωρεί ναζί τον Σόιμπλε και εν γένει τον γερμανικό λαό.
Φασίστας είναι όποιος είναι αντικομμουνιστής, δεξιός ή αριστερός.
Ω τι κόσμος, Θεέ μου! Πώς να τον καθαρίσεις από τόσους φασίστες;
Ο Αδωνις Γεωργιάδης διέπραξε πολιτικό ατόπημα. Ως αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, του κόμματος που νομιμοποίησε το Κ.Κ., θα όφειλε να προσέχει τις διατυπώσεις του.
Θα όφειλε επίσης να λάβει υπόψη του πως η γενιά που έζησε τη μετεμφυλιακή περίοδο μπορεί να μην είναι ενεργή, όμως οι ευαισθησίες της είναι ακόμη ζωντανές. Ευαισθησίες που θα είχαν ενδεχομένως εκλείψει αν δεν είχε μεσολαβήσει η δικτατορία και τις οποίες η ελληνική δημοκρατία ακόμη πληρώνει. Μεταξύ αυτών, και η υπεραξία που προσέδωσε στους ηττημένους του Εμφυλίου, στους κομμουνιστές. Το «είσαι φασίστας!» θεωρείται βρισιά. Το «είσαι κομμουνιστής» τίτλος τιμής. Και οι δύο όμως είναι εχθροί της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Πριν από μερικά χρόνια...
οι Ελληνες ευρωβουλευτές, ανεξαρτήτως
πολιτικής τοποθετήσεως, είχαν ψηφίσει κατά της καταδίκης του
κομμουνισμού.
Πριν από μερικές ημέρες το κοινό στην Αθήνα φώναζε «είσαι φασίστας!» στον Πολωνό σκηνοθέτη που τόλμησε να πει πως γι’ αυτόν ο κομμουνισμός είναι καταδικαστέος. Ιδιορρυθμία που εξηγείται από την Ιστορία μας.
Ο κ. Γεωργιάδης διαθέτει αρκετή πολιτική ευφυΐα για να αντιλαμβάνεται ότι η ιδιορρυθμία δεν θα θεραπευθεί με τον τρόπο όσων αποκαλούν φασίστα όποιον διαφωνεί μαζί τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου