Τα ψάρια ζουν στη θάλασσα. Τα πτηνά πετούν, τα κοτόπουλα όχι. Ο άνθρωπος είναι θηλαστικό και οι Τούρκοι σφάζουν
Toυ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΙΑΚΟΥ
Οταν στη γειτονιά δραστηριοποιείται μαφιόζος που απαιτεί απ' όλα τα
μαγαζιά να του πληρώνουν χρήματα για την «προστασία» που παρέχει, δεν
πρέπει να δημιουργούνται συγχύσεις. Αν πληρώνεις σε τακτική βάση μαφιόζο
για «προστασία», τότε αυτός σε προστατεύει από τον εαυτό του.
Δεν
μπορείς να τον καλοπιάσεις. Δεν πληρώνεται σε είδος. Θέλει χρήματα. Αν
δεν τα πάρει, εγγυάται την κακοπέρασή σου - ίσως και τον αφανισμό σου.
Η
ιστορία έχει αποδείξει ότι κακοπέραση και αφανισμός μπορεί να προκύψουν
ακόμη και αν πληρώνεις. Και οι καλοπληρωτές έχουν πάει νοσοκομείο ή
στον Κύριο από τους τοπικούς νονούς.
Πάντως, όσο ψυχολογικά ασταθείς κι αν είναι (που είναι) και όσα
απρόσμενα κακά διαπράττουν (και είναι πολλά αυτά) σε ένα είναι σταθεροί:
στην ικανοποίηση του εγώ τους.
Αυτό το εγώ μπορεί να είναι ελάχιστο
υπερεγώ και μπόλικο ασυνείδητο. Μπορεί να εκδηλώνεται και σαν σκέτο
υποσυνείδητο. Ομως, πάντα ό,τι νομίζουν πως αποτελεί το εγώ τους, αυτό
και υπηρετούν μέχρι τέλους.
Η Τουρκία ήταν, είναι και θα είναι ένας από τους μαφιόζους της
περιοχής. Γνωρίζει μόνο έναν τρόπο να κάνει τις δουλειές της. Αυτόν που
ξέρουν οι νονοί. Απειλή ή λεπίδι ή και τα δύο.
Επί αιώνες μάς σφάζει,
μας κλέβει, μας ατιμάζει και μας υποτάσσει, λες και είμαστε το φτηνότερο
αναλώσιμο στον πλανήτη.
Κι έρχονται από καιρού εις καιρόν ορισμένοι μπουμπούνες ή βαλτοί, που
προσπαθούν να περάσουν στους πολλούς την εντύπωση ότι υπάρχει τρόπος
συνεννοήσεως με την Τουρκία άλλος από το να μας φοβούνται. Κι η Ιστορία
πάντα αποδεικνύει ότι
μόνο ο φόβος και η καθαρή ισχύς μπορεί να
αναχαιτίσουν το αιμοσταγές του χαρακτήρα τους.
Οι πομφόλυγες περί «ελληνοτουρκικής φιλίας» συναγωνίζονται σε ανοησία
τις τρίχες περί «πολυπολιτισμού» και της «ενσωμάτωσης» ισλαμικών
πληθυσμών στις δυτικές κοινωνίες. Τα ασύμβατα συστήματα δεν μπορούν να
γίνουν συμβατά απλώς επειδή μερικοί θα χαίρονταν αν συνέβαινε.
Και χάρηκαν που ο Ερντογάν δεν είπε τα περί «δημοψηφίσματος
αυτοδιάθεσης» στη Δυτική Θράκη, αλλά τα έγραψε... μονάχη της η «Σαμπάχ».
Και στη χαρά τους πάνω λησμονούν τις γενοκτονίες των Ελλήνων από τον
Κεμάλ, την Πόλη και τον Αττίλα στην Κύπρο.
Πόσες ανοίξεις ακόμα,
ραγιάδες;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου