Να πω ότι ψήφισα επίτηδες "κατά" θα πουν ότι υπονομεύω το κόμμα...
— Ιωσήφ Φουσέ (@JosephFouce) December 16, 2024
Να πω ότι ψήφισα κατά λάθος "κατά" θα με πουν μ@λ@κα...
Θα πω ότι φταίει το μηχάνημα... pic.twitter.com/kwA0Avvfxw
Αυτή η άχαστη διάνοια, που δεν μπορεί να ξεχωρίσει δυο κουμπιά, αφού άλλαζε την Ευρώπη, θα ψηφιοποιούσε και το κράτος. Για να μην έχετε κενά pic.twitter.com/QK4xHLo3qs
— Ομάδα Αλήθειας (@omadaalithias) December 16, 2024
Το μπέρδεμα του Αλέκση με τα κουμπιά της ψηφοφορίας που τον οδήγησε να καταψηφίσει κατά λάθος τις αμυντικές δαπάνες του προϋπολογισμού είναι άλλη μια απόδειξη ότι καμία σημασία δεν έχει το ριμπράντινγκ αν το προϊόν είναι ελαττωματικό.
— Manos Voularinos (@ManosVoularinos) December 16, 2024
Η επίσημη εξήγηση από πλευράς του γραφείου του brοέδρου ήταν ότι ο κ. Τσίπρας ψήφισε κατά των αμυντικών δαπανών, παρότι ο ΣΥΡΙΖΑ τις υπερψήφισε, εξαιτίας λάθους.
Λάθους της ηλεκτρονικής κάρτας, βεβαίως, όχι του κ. Τσίπρα, γιατί αυτός είναι αλάνθαστος.
Είτε ακούσια είτε εκούσια, η ψήφος του κ. Τσίπρα ήταν μια πράξη μεγάλης συμβολικής αξίας, για τον λόγο ότι φωτίζει ακριβώς την αντίφαση εκείνη που ποτέ δεν κατάφερε ο ΣΥΡΙΖΑ να ξεπεράσει και εξαιτίας της οποίας διαλύθηκε. Την αντίφαση, δηλαδή, ότι ήρθε ως «πρώτη φορά Αριστερά» και κατέληξε να συμβιβαστεί με τα Μνημόνια (η κωλοτούμπα) και να τα εφαρμόσει. Αυτή την αντίφαση αποκατέστησε με την ψήφο του ο κ. Τσίπρας, καθώς στο συγκεκριμένο ψήφισε μεν ως ΣΥΡΙΖΑ, ψήφισε όμως την πρόταση της Νέας Αριστεράς.
Ακόμη και αν δεχτούμε ότι επρόκειτο για λάθος, η ψήφος του κ. Τσίπρα έχει την αξία φροϊδικού γλωσσικού ολισθήματος. Η ψήφος του ήταν η ασυνείδητη έκφραση της νοσταλγίας του για τον «όλο ΣΥΡΙΖΑ», όταν ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ, τα παιδιά της ΝΑΡ-2, όπως και οι άλλοι, που αργότερα ακολούθησαν τον Στέφανο Κασσελάκη, ήταν όλοι μαζί, ως αντιπολίτευση έστω, όχι όμως στο όριο της ανυπαρξίας όπως σήμερα.
Και δεν είναι μόνο η νοσταλγία που φέρνει τον κ. Τσίπρα σε αυτή τη θέση. Είναι και το συμφέρον, γιατί πάντα θα είναι ένας πρώην πρωθυπουργός, πάντα θα είναι ο brόεδρος της καρδιάς μας, θα έχει το ινστιτούτο του για να παίζει και να μη βαριέται, όμως θα πρέπει να υπάρχει και ένα κόμμα το οποίο θα εκπροσωπείται στη Βουλή, ώστε να μπορεί και αυτός να έχει τη θέση του εκεί μέσα. Γι’ αυτό και επιμένω ότι έγραψε ο brόεδρος με την ψήφο του για τις αμυντικές δαπάνες…
ΧΑΜΕΝΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ
Κατά τα λοιπά, νομίζω ότι στη συζήτηση του προϋπολογισμού ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήρε τα σώβρακα της αντιπολίτευσης και...
τα ανέμιζε – για να σας δώσω μια ωραία εικόνα που ερεθίζει τη φαντασία.
Θα μπορούσε όμως στον θρίαμβο να έχει το δικό του μερίδιο και το ΠΑΣΟΚ, αν είχε την τόλμη να το διεκδικήσει.
Επρεπε το ΠΑΣΟΚ να σπεύσει να χειροκροτήσει τα μέτρα για τις τράπεζες.
Το ΠΑΣΟΚ ήταν εκείνο που έφερε στην επικαιρότητα το θέμα με τον πιο απαιτητικό τρόπο: υπενθυμίζοντας μια προεκλογική υπόσχεση που είχε δοθεί με τη φωνή του κ. Μητσοτάκη, την οποία προφανώς είχαν ξεχάσει. Αυτό ήταν η καλύτερη αντιπολιτευτική κίνηση που θυμάμαι να έχει κάνει το ΠΑΣΟΚ εδώ και καιρό – απόδειξη, επίσης, του πόσο χρήσιμη μπορεί να είναι για τη διακυβέρνηση της χώρας η καλή αντιπολίτευση. Επρεπε το ΠΑΣΟΚ να κατοχυρώσει αυτή τη νίκη ως δική του, επικροτώντας την κυβέρνηση και, στη συνέχεια, να προχωρήσει σε κριτική για τυχόν παραλείψεις και μειονεκτήματα των μέτρων.
Ο κ. Μητσοτάκης, ο οποίος σκέφτεται στρατηγικά και όχι μηχανιστικά, όπως ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, αντελήφθη την ευκαιρία για τον αντίπαλο, γι’ αυτό και φρόντισε να τη ματαιώσει με την προτροπή του στον κ. Ανδρουλάκη να χειροκροτήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου