3/1/2024: Πέθανε στα 93 της η Φρανσουάζ Μπαρνιέ, η γυναίκα πίσω από το διάσημο «Φιλί» στο Παρίσι, του Ρομπέρ Ντουανό
Η Μπορνέ ήταν η πρωταγωνίστρια ενός από τα διασημότερα φιλιά του περασμένου αιώνα, που συνέλαβε ο καλλιτεχνικός φακός του Ντουανό μπροστά από το δημαρχείο του Παρισιού το 1950 (Le Baiser de l'Hotel de Ville) και το οποίο έχει αναπαραχθεί χιλιάδες φορές σε καρτ ποστάλ και περιοδικά.
Τραβηγμένη στα μέσα του περασμένου αιώνα κοντά στο δημαρχείο του Παρισιού, η ασπρόμαυρη φωτογραφία δείχνει έναν άνδρα και μία γυναίκα να φιλιούνται περιτριγυρισμένοι από περαστικούς.Η εμβληματική φωτογραφία -σύμβολο αγάπης και ειρήνης μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο- τραβήχτηκε για το περιοδικό «Life», που έκανε ένα φωτογραφικό αφιέρωμα στον «έρωτα στο Παρίσι» και έκανε τον γύρο του κόσμου.
Στο τρυφερό ενσταντανέ του φιλιού, την Μπορνέ αγκαλιάζει ο τότε φίλος της και συμφοιτητής της, ηθοποιός Ζακ Καρτό.
Ο Ντουανό ανακάλυψε το ζευγάρι σε μια καφετέρια και δέχθηκαν να ποζάρουν στον φακό του για το ποσό των 500 φράγκων.
«Ήμουν με τον εραστή μου. Συνεχίζαμε να φιλιόμαστε. Φιλιόμασταν όπου βρισκόμασταν, διαρκώς. Ο Ρομπέρ Ντουανό ήταν στο μπαρ και μας ζήτησε να του ποζάρουμε» εξήγησε η πρωταγωνίστρια της φωτογραφίας, πέρυσι, στη La Dépêche d'Évreux.
Λίγο καιρό μετά το «φιλί» το ζευγάρι χώρισε, η Μπορνέ παντρεύτηκε κάποιον άλλον, αλλά η φωτογραφία βρέθηκε στο επίκεντρο διαμάχης μετά την αναδημοσίευσή της το 1988 από το γαλλικό πολιτιστικό περιοδικό Telerama. Αρκετά ζευγάρια υποστήριξαν ότι απεικονίζονταν στη φωτογραφία και πήγαν στα δικαστήρια για να διεκδικήσουν τα δικαιώματα, αλλά δεν δικαιώθηκαν.
Η Μπορνέ επιβεβαιώθηκε ότι ήταν η εικονιζόμενη στο «Φιλί», αλλά δεν πήρε χρήματα για τα δικαιώματα, επειδή το πρόσωπό της δεν διακρινόταν στη φωτογραφία, καθώς το σκέπαζε εκείνο του συντρόφου της. Εκείνη την εποχή είχε δηλώσει εξοργισμένη με τους ισχυρισμούς των άλλων ζευγαριών: «Ήταν σαν να μου έκλεψαν τις αναμνήσεις μου. Κι ήταν ευχάριστες, τρυφερές αναμνήσεις των νεανικών μου χρόνων».
4/1/2024¨Πέθανε στα 103 του ο πλοηγός Μάικ Σάντλερ το «ανθρώπινο gps» των συμμάχων στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο
Ο Μάικ Σάντλερ καθοδηγούσε τις βρετανικές δυνάμεις στις ερήμους της Λιβύης
Ο Σάντλερ ήταν ένας από τους πρώτους νεοσύλλεκτους και πιστεύεται ότι είναι το τελευταίο επιζών μέλος μιας επίλεκτης μονάδας που χρησιμοποίησε τα αστέρια, τον ήλιο και τα τότε διαθέσιμα όργανα για να διασχίσει εκτάσεις της Λιβυκής ερήμου, μιας ερημιάς σχεδόν στο μέγεθος της Ινδίας.
Ο Μπεν Μακιντάιρ, συγγραφέας του βιβλίου «Rogue Heroes: The History of the SAS, Britain's Secret Special Forces Unit That Sabotaged the Nazis and Changed the Nature of War» (2016), έγραψε ότι οι αξιοσημείωτες ικανότητες του Σάντλερ στην πλοήγηση στην έρημο ήταν τόσο τέχνη όσο και επιστήμη, ειδικά επειδή οι ουράνιες παρατηρήσεις του έπρεπε να γίνονται σε ανώμαλο έδαφος της ερήμου.
«Η πλοήγηση στην έρημο, όπως και η αντίστοιχη στη θάλασσα, είναι σε μεγάλο βαθμό θέμα μαθηματικών και παρατήρησης, αλλά ο καλός πλοηγός βασίζεται επίσης στην τέχνη, το προαίσθημα και το ένστικτο», έγραψε ο κ. Μακιντάιρ.
Χωρίς αυτόν (Σάντλερ), οι κομάντος δεν θα μπορούσαν να διασχίσουν εκατοντάδες μίλια ερήμου, να βρουν εχθρικές βάσεις στις ακτές της Μεσογείου, να καταστρέψουν περισσότερα από 325 αεροσκάφη, να ανατινάξουν αποθήκες πυρομαχικών και ανεφοδιασμού, να σκοτώσουν εκατοντάδες Γερμανούς και Ιταλούς στρατιώτες και πιλότους ή να βρουν το δρόμο της επιστροφής σε κρυφές βάσεις.
Μετά την θητεία του στη Βόρεια Αφρική ως πλοηγός ο Σάντλερ επέστρεψε στην Αγγλία και το 1944 συμμετείχε στην απόβαση της Νορμανδίας.
Μετά τον πόλεμο, έκανε μια μονοετή αποστολή στην Ανταρκτική με έναν συνάδελφό του, τον ταγματάρχη Μπλέρ Μέιν και εντάχθηκε αργότερα στο βρετανικό Υπουργείο Εξωτερικών. Φίλοι και δημοσιογράφοι που του πήραν συνέντευξη είπαν ότι αρνούνταν να συζητήσει τις μεταπολεμικές του δραστηριότητες πέρα από το να λέει ότι επρόκειτο για «εργασία στην εξωτερική υπηρεσία».
5/1/2024 : «Έφυγε» από τη ζωή ηλικία 100 ετών η σπουδαία ηθοποιός Γκλίνις Τζονς γνωστή από την ταινία «Μαίρη Πόπινς»
Ο Φραντς Μπεκενμπάουερ γεννήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 1945 και Θθεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους ποδοσφαιριστές στην ιστορία. Μάλιστα στις εκλογές της IFFHS αναδείχθηκε τρίτος καλύτερος του 20ού αιώνα μετά τους Πελέ και Γιόχαν Κρόιφ. Παράλληλα ήταν έκτος σε ειδική ψηφοφορία μεταξύ των νικητών της Χρυσής Μπάλας που διοργάνωσε το γαλλικό περιοδικό France Football το 1999. Ο «Καίσαρας» ως αρχηγός της ομάδας της τότε Δυτικής Γερμανίας, την οδήγησε στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1974.
Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στην Μόναχο 1860, από την οποία μεταπήδησε στην Μπάγερν Μονάχου, όπου καθιερώθηκε ως κεντρικός αμυντικός. Μάλιστα θεωρείται ότι ήταν ο κορυφαίος αμυντικός στην ιστορία. Με την ομάδα του Μονάχου αναδείχθηκε πέντε φορές πρωταθλητής Δυτικής Γερμανίας, όπως και τρεις φορές πρωταθλητής Ευρώπης, ενώ ο ίδιος κέρδισε δύο φορές το βραβείο της Χρυσής Μπάλας.
Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, ακολούθησε καριέρα προπονητή αναλαμβάνοντας την εθνική Γερμανίας με την οποία έφτασε σε δύο τελικούς Παγκοσμίου Κυπέλλου και κατέκτησε έναν τίτλο. Είχε επιτυχημένη πορεία και ως διοικητικό στέλεχος επί σειρά ετών στη Μπάγερν, τη Γερμανική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου, αλλά και σε θέσεις διεθνούς αρμοδιότητας.
1/2/2024 Στα 76 του πέθανε ο Καρλ Γουέδερς, ο διάσημος ηθοποιός που έπαιξε τον «Απόλλο Κριντ» στις ταινίες του «Ρόκι».
Έγινε γνωστός για τους ρόλους του ως πυγμάχος «Απόλλο Κριντ» στις τέσσερις πρώτες ταινίες Rocky (1976–1985) και ως Colonel Al Dillon στο Predator (1987) ενώ έδωσε και τη φωνή του στον Combat Carl στο franchise Toy Story.
09/04/2024 Πέθανε ο Πίτερ Χιγκς, ο φυσικός που ανακάλυψε το «σωματίδιο του Θεού».
Ο 94χρονος Χιγκς, ο οποίος τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 2013 για την εργασία του το 1964 που έδειξε πώς το μποζόνιο-Χιγκς συνέβαλε στη διαμόρφωση του σύμπαντος, δίνοντας στα σωματίδια τη μάζα τους, πέθανε στο σπίτι του τη Δευτέρα.
Μετά από μια σειρά πειραμάτων που ξεκίνησαν σε βάθος το 2008, η θεωρία του αποδείχθηκε από τους φυσικούς που εργάζονταν στον Μεγάλο Επιταχυντή στο Cern της Ελβετίας το 2012.
Το βραβείο Νόμπελ μοιράστηκε με τον François Englert, έναν Βέλγο θεωρητικό φυσικό, του οποίου η εργασία το 1964 συνέβαλε επίσης άμεσα στη μεγάλη ανακάλυψη, αναφέρει η Guardian.
H θεωρητική σύλληψη του Πίτερ Χιγκς που επιβεβαίωσε το CERN
Ο Χιγκς προέβλεψε την ύπαρξη ενός νέου σωματιδίου -του λεγόμενου μποζονίου Χιγκς- το 1964. Θα περνούσαν όμως σχεδόν 50 χρόνια μέχρι να επιβεβαιωθεί η ύπαρξη του σωματιδίου στο CERN.
Η θεωρία του Χιγκς αφορούσε το πώς τα υποατομικά σωματίδια, που αποτελούν τα δομικά στοιχεία της ύλης, αποκτούν τη μάζα τους. Αυτή η θεωρητική κατανόηση αποτελεί κεντρικό μέρος του λεγόμενου Καθιερωμένου Προτύπου, το οποίο περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο κατασκευάζεται ο κόσμος.
Το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου δήλωσε ότι η πρωτοποριακή εργασία του το 1964 έδειξε πώς «τα στοιχειώδη σωματίδια αποκτούν μάζα μέσω της ύπαρξης ενός νέου υποατομικού σωματιδίου», το οποίο έγινε γνωστό ως μποζόνιο Χιγκς.
Μέλος της Βασιλικής Εταιρείας, ο Χιγκς πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της επαγγελματικής του ζωής στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, το οποίο ίδρυσε το κέντρο Higgs για τη θεωρητική φυσική, προς τιμήν του, το 2012.
12/4/2024 Πέθανε ο Ιταλός σχεδιαστής Roberto Cavalli σε ηλικία 83 ετών
Γεννημένος στη Φλωρεντία, ο Cavalli σπούδασε εκτύπωση υφασμάτων πριν ξεκινήσει το brand του το 1970. Παρουσίασε την πρώτη του συλλογή για το Prêt-à-Porter στο Παρίσι σε ηλικία 30 ετών. Εκεί η δουλειά του, η οποία περιελάμβανε μια επαναστατική διαδικασία εκτύπωσης σε δέρμα που εφηύρε και κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, συγκέντρωσε γρήγορα την προσοχή των βασικών στελεχών της βιομηχανίας της μόδας, συμπεριλαμβανομένου του Pierre Cardin. Το 1972 άνοιξε την πρώτη του μπουτίκ στο Saint-Tropez, ενώ αμέσως μετά προσκλήθηκε να παρουσιάσει τη δουλειά του στη Sala Bianca της Φλωρεντίας.
Καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας του, η μάρκα Roberto Cavalli έγινε συνώνυμη με τα τολμηρά, έντονα χρωματιστά φορέματα που ξεχειλίζουν από σεξαπίλ, την έντονη χρήση animal prints και την καινοτόμο προσέγγιση των υφασμάτων. Στη συνέχεια, εισήγαγε πρόσθετες σειρές, όπως η RC Menswear, η Just Cavalli, η οποία απευθυνόταν σε νεότερους καταναλωτές, και μια παιδική συλλογή. To brand επεκτάθηκε επίσης στον τομέα της φιλοξενίας, ανοίγοντας το Cavalli Café στη Φλωρεντία το 2002, μια ιδέα που τελικά μετέφερε και σε άλλες πόλεις, όπως το Μιλάνο και το Μαϊάμι.
Την τελευταία δεκαετία, η εταιρεία του αντιμετώπισε μια σειρά από προκλήσεις: Το 2014, άρχισε να καταγράφει ετήσιες ζημίες. Το 2015, η οικογένεια Cavalli πούλησε το 90 τοις εκατό της επιχείρησης στην εταιρεία ιδιωτικών κεφαλαίων Clessidra Capital Partners. Το 2019, έκλεισε τα καταστήματά της στις ΗΠΑ και απέλυσε 93 υπαλλήλους. Τον Μάρτιο του 2019 κατέθεσε αίτηση πτώχευσης στην Ιταλία. Η εταιρεία εξαγοράστηκε στη συνέχεια από την εταιρεία ανάπτυξης ακινήτων Vision Investment Co. με έδρα το Ντουμπάι. To ίδιο έτος αργότερα από την LLC.
Οι συλλογές Cavalli σχεδιάζονται σήμερα από τον Fausto Puglisi.
11/6/2024 Πέθανε η εμβληματική Γαλλίδα τραγουδίστρια Φρανσουάζ Αρντί σε ηλικία 80 ετών
Γεννημένη το 1944 στο Παρίσι, εν μέσω ναζιστικής κατοχής, μεγάλωσε στη γαλλική πρωτεύουσα και στα 16 της έλαβε ως δώρο την πρώτη της κιθάρα. Εκτοτε, η Αρντί άρχισε να γράφει και να τραγουδά τα δικά της τραγούδια. Το 1961 υπέγραψε συμβόλαιο με την Disques Vogue.
Η Αρντί συνδύαζε το ύφος της κλασικής μπαλάντας με πιο ποπ και rock and roll αναφορές. Το τραγούδι «Tous les garçons et les filles» αποτέλεσε μεγάλη της επιτυχία το 1962 και πούλησε πάνω από 2,5 εκατ. αντίγραφα. Το 1963, εκπροσώπησε το Μονακό στον διαγωνισμό της Eurovision και πήρε την 5η θέση. Η διεθνής φήμη που απέκτησε άνοιξε τον δρόμο για δισκογραφία και στα αγγλικά. Το 1968, κυκλοφόρησε το τραγούδι «Comment te Dire Adieu», μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της.
Οπως αναφέρει ο Guardian, η ομορφιά και η λεπτεπίλεπτη αισθητική της Αρντί καθόρισαν το «γαλλικό coolness του 20ού αιώνα», ενώ η ίδια είχε υπάρξει «μούσα» πολλών κορυφαίων σχεδιαστών μόδας, όπως ο Ιβ Σεντ Λοράν και ο Πάκο Ραμπάν.
Τη λατρεία και τον θαυμασμό τους για την Αρντί είχαν εκφράσει οι Rolling Stones και ο Ντέιβιντ Μπόουι, ενώ ο Μπομπ Ντίλαν είχε γράψει ένα ποίημα αφιερωμένο σε εκείνη.
Η Αρντί είχε πραγματοποιήσει επίσης κινηματογραφικά περάσματα σε ταινίες σπουδαίων δημιουργών, όπως ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ και ο Τζον ΦρανκενχάιμερΦρανσουάζ Αρντ
Η Ανούκ Εμέ θεωρείται μια από τις σημαντικότερους ηθοποιούς της γαλλικής και διεθνούς σκηνής. Η αξεπέραστη ομορφιά της, το ταλέντο της και η γοητεία της συνεπήραν το κοινό για δεκαετίες, χαρίζοντάς της μια θέση στην ιστορία του κινηματογράφου.
Γεννημένη στο Παρίσι στις 27 Απριλίου του 1932 με το όνομα Nicole Françoise Florence Dreyfus, ξεκίνησε να ασχολείται με την υποκριτική σε ηλικία 14 ετών και συμμετείχε σε περισσότερες από 70 ταινίες, αφήνοντας το στίγμα της στον καλλιτεχνικό χώρο.
Η Αννούκ Εμέ κατάφερε να γίνει γνωστή διεθνώς μέσω των συνεργασιών της με σημαντικούς σκηνοθέτες κι εκτιμήθηκε για την ικανότητά της να ενσαρκώνει σύνθετους χαρακτήρες.
Έγινε διάσημη για την ερμηνεία της στην ταινία "La Dolce Vita" του Federico Fellini το 1960, καθώς και για την εμβληματική ταινία "Un Homme et une Femme" (Ένας άντρας και μια γυναίκα) του Claude Lelouch το 1966, για την οποία κέρδισε την Χρυσή Σφαίρα και ήταν υποψήφια για Όσκαρ.
Σε μια συνέντευξη στον Guardian το 2007, η Εμέ είχε αποκαλύψει το μυστικό της υποκριτικής της: «Ο Φελίνι μου έμαθε αυτό: Το πιο σημαντικό από όλα είναι να ακούς, απλώς να ακούς τι λένε οι άλλοι χαρακτήρες. Και μην παίρνετε τον εαυτό σας πολύ στα σοβαρά».
Η ηθοποιός τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις, όπως το βραβείο της Χρυσής Σφαίρας και το βραβείο της BAFTA. Το 2002, της απονεμήθηκε η Τιμητική Χρυσή Άρκτος στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου για το σύνολο της καριέρας της.
Η Ανούκ Εμέκ παντρεύτηκε 4 φορές, εκ των οποίων η μία ήταν με τον Έλληνα σκηνοθέτη και σεναριογράφο Νίκο Παπατάκη, ο οποίος πέθανε το 2010. Το ζευγάρι παντρεύτηκε το 1951 και χώρισε το 1954, αποκτώντας μία κόρη, τη Μανουέλα Παπατάκη.
25/6/2024 Πέθανε σε ηλικία 90 ετών, ο ηθοποιός, Μπίλ Κομπς.
Γεννημένος στο Κλίβελαντ, ο Μπιλ Κομπς εμφανίστηκε σε ταινίες όπως το «The Hudsucker Proxy» των αδελφών Κοέν, ως μάνατζερ της Γουίτνεϊ Χιούστον στο «The Bodyguard», στο αθλητικό δράμα του Μάρτιν Σκορτσέζε «The Color of Money», στο «Demolition Man» και ως φρουρός ασφαλείας στο «Night at the Museum». Έκανε την πρώτη του εμφάνιση στη μεγάλη οθόνη σε έναν φευγαλέο ρόλο στο «The Taking of Pelham One Two Three» το 1974.
Ο Μπιλ Κομπς κατά τη διάρκεια της πολυετούς καριέρας του έλαβε μέρος σε περίπου 200 ταινίες και σειρές. Ο ηθοποιός εμφανίστηκε σε τηλεοπτικές σειρές όπως «The Sopranos», «The West Wing», «The Equalizer», «Six Feet Under», και «Sesame Street».
Ο Κομπς σε λίγες μόνο περιπτώσεις ανέλαβε κεντρικούς ρόλους που κερδίζουν βραβεία. Αντίθετα, ο Μπιλ Κομπς ήταν ένας οικείος και αξιομνημόνευτος καθημερινός άνθρωπος που άφηνε εντύπωση στο κοινό, ανεξάρτητα από το χρόνο προβολής του. Κέρδισε βραβείο Daytime Emmy για εξαιρετική περιορισμένη ερμηνεία σε ημερήσιο πρόγραμμα για τη σειρά Dino Dana το 2020.
Ο Μπιλ Κομπς εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη σκηνή το 1969. Άρχισε να παίζει στο θέατρο του Κλίβελαντ και αργότερα μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου εντάχθηκε στο Negro Ensemble Company, παίζοντας στο πλευρό του Όσι Ντέιβις και της Ρούμπι Ντι.
Αργότερα ο Μπιλ Κομπς δήλωσε ότι η υποκριτική είχε σημασία γι' αυτόν ως ένας τρόπος έκφρασης της ανθρώπινης κατάστασης, ιδίως κατά τη διάρκεια του κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα στα τέλη της δεκαετίας του '60.
«Για να είσαι καλλιτέχνης, πρέπει να έχεις την αίσθηση της προσφοράς», δήλωσε ο Κομπς σε συνέντευξή του το 2004.
18/8/2024 Πέθανε ο Αλέν Ντελόν σε ηλικία 88 ετών
Γεννήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 1935, στο Sceaux, Hauts-de-Seine, στη Γαλλία. Έζησε δύσκολα παιδικά χρόνια. Όταν οι γονείς του χώρισαν, εκείνος ήταν τεσσάρων ετών αλλά εκτός από το διαζύγιο, δέχτηκε ακόμη ένα «χτύπημα». Τον έστειλαν να μεγαλώσει σε ανάδοχη οικογένεια, μια πληγή που δεν επουλώθηκε ποτέ, όπως θα παραδεχτεί αργότερα σε συνεντεύξεις.
Μετά τον θάνατο των ανάδοχων γονιών του, ο πατέρας και η μητέρα του Ντελόν ανέλαβαν την από κοινού επιμέλειά του, χωρίς αυτό να έχει θετική εξέλιξη.
Οι γονείς του δεν μπορούσαν να αναλάβουν την ανατροφή του και τον έβαλαν σε καθολικό οικοτροφείο, εκεί που αναπτύχθηκε και η αγάπη του για τις τέχνες και κυρίως τη μουσική.
Η απείθαρχη συμπεριφορά του όμως στην τάξη, δεν του επέτρεψε να συνεχίσει να φοιτά σε σχολεία. Έτσι τα παράτησε και στα 14 του έπιασε την πρώτη του δουλειά, στο κρεοπωλείο του πατριού του. Σε ηλικία 17 ετών κατατάχθηκε στο Γαλλικό Ναυτικό και κατά τη διάρκεια του 1953-1954 υπηρέτησε ως πεζοναύτης στον Πρώτο Πόλεμο της Ινδοκίνας. Υπηρέτησε για λίγο στο ναυτικό πριν απολυθεί, και μετά ακολούθησε καριέρα ηθοποιού, εντυπωσιάζοντας από τα πρώτα κιόλας βήματα, με την εμφάνισή του.
Όσον αφορά το παγκόσμιο σινεμά, η αναγνωρισιμότητα ήρθε με την ταινία Plein Soleil (Γυμνοί στον Ήλιο) του 1960, μια διασκευή του μυθιστορήματος της Patricia Highsmith. Σε αυτή την ταινία, ο Ντελόν υποδύθηκε τον πανούργο και αδίστακτο Tom Ripley - ρόλο που τον καθιέρωσε ως σταρ της μεγάλης οθόνης.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ο Ντελόν συνεργάστηκε με πολλούς γνωστούς σκηνοθέτες, συμπεριλαμβανομένων των Λουκίνο Βισκόντι, Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, Ζαν-Πιέρ Μελβίλ, Μικελάντζελο Αντονιόνι και Λουί Μαλ. Το 1985 κέρδισε το Βραβείο Σεζάρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στο Η ιστορία μας (1984). Το 1991, έλαβε το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής της Γαλλίας.
Στο 45ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου του απονεμήθηκε η τιμητική Χρυσή Άρκτος. Επίσης το 2019 στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών, έλαβε τον τιμητικό Χρυσό Φοίνικα για την συνολική προσφορά του στην έβδομη τέχνη. Το 1997 ανακοίνωσε ότι αποχωρεί από την ηθοποιία, σε ηλικία 62 ετών.
Ο Σκιλάτσι σε συλλογικό επίπεδο αγωνίστηκε με τις Μεσίνα (1982-1989), Γιουβέντους (1989-1992), Ιντερ (1992-1994) και Τζούμπιλο Ιβάτα στην Ιαπωνία (1994-1997).
Την αγωνιστική περίοδο 1988-89 ήταν πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος της δεύτερης κατηγορίας της Ιταλίας πετυχαίνοντας 23 τέρματα με τη Μεσίνα. Παίρνοντας μεταγραφή στη Γιουβέντους είχε μια πολύ καλή πρώτη χρονιά σκοράροντας 15 γκολ πρωταθλήματος και 21 σε όλες τις διοργανώσεις, περίοδος που τελείωσε με τη Γιουβέντους να κερδίζει τους τίτλους του Κυπέλλου Ιταλίας 1989–90 και του Κυπέλλου UEFA.
Μετά τη Γιουβέντους φόρεσε τη φανέλα της Ιντερ κερδίζοντας το κύπελλο UEFA το 1994, αλλά δεν είχε τις εμφανίσεις που περίμεναν οι «νερατζούρι» και τελικά έφυγε για την Ιαπωνία, όπου κέρδισε ένα τίτλο πρωταθλήματος το 1997. Το 1996 κρέμασε τα παπούτσια σε ηλικία 32 χρόνων.
Με την εθνική Ιταλίας αγωνίστηκε σε 16 παιχνίδια, ενώ έσπασε ρεκόρ στο Μουντιάλ του 1990. Πετυχαίνοντας έξι γκολ αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στο Παγκόσμιο Κύπελλο και κατέκτησε τη Χρυσή Μπάλα. Οι φίλαθλοι της Ιταλίας δεν θα ξεχάσουν ποτέ τις εμφανίσεις του στο Μουντιάλ του '90 και από τότε είχε πάρει διαστάσεις λαϊκού ήρωα
26/9/2024 Πέθανε σε ηλικία 76 ετών ο ηθοποιός Τζον Άστον, ο οποίος έμεινε γνωστός για τον ρόλο του ως αστυνομικός από την σειρά ταινιών «Ο μπάτσος του Μπέβερλι Χιλς».
Ο γνωστός ηθοποιός εμφανίστηκε σε περισσότερες από 200 κινηματογραφικές, τηλεοπτικές και θεατρικές παραγωγές.
Οι πρώτες ταινίες του περιλαμβάνουν «An Eye for an Eye» (1973), «So Evil, My Sister» (1974), «Cat Murkil and the Silks» (1976), «Breaking Away» (1979), «Borderline» ( 1980) και «Honky Tonk Freeway» (1981). Είχε επίσης έναν δεύτερο ρόλο στο θρίλερ του 2007 που σκηνοθέτησε ο Μπεν Άφλεκ, «Gone Baby Gone».
Ωστόσο η ταινία που απογείωσε την καριέρα του ήταν «Ο μπάτσος του Μπέβερλι Χιλς» το 1984 με πρωταγωνιστή τον ανερχόμενο τότε Έντι Μέρφι.
28/9/2024 Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 88 ετών ο θρύλος της κάντρι Κρις Κριστόφερσον
Ο Κρις Κριστόφερσον (γεννημένος στις 22 Ιουνίου 1936) υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς Αμερικανούς τραγουδιστές, τραγουδοποιούς και ηθοποιούς της κάντρι μουσικής. Καταγόταν από οικογένεια Σουηδών μεταναστών και γεννήθηκε στο Τέξας. Πατέρας του ήταν ο στρατηγός Lars Henry Kristofferson και μητέρα του η Mary Ann Ashbrook. Λόγω των στρατιωτικών υποχρεώσεων του πατέρα του, η οικογένεια μετακόμισε σε διάφορα μέρη, καταλήγοντας τελικά στην Καλιφόρνια.
Το 1985, μαζί με τους διάσημους συναδέλφους του στη κάντρι μουσική, Γουάιλον Τζένινγκς, Γουίλι Νέλσον και Τζόνι Κας, σχημάτισαν το supergroup The Highwaymen, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στο κίνημα της “παράνομης” κάντρι μουσικής, απομακρύνοντας τον εαυτό τους από τις παραδοσιακές δομές της μουσικής βιομηχανίας του Νάσβιλ.
Ο Νέσκενς ήταν σημαντικό μέλος της φημισμένης ομάδας του Άγιαξ που κατέκτησε τρία διαδοχικά Κύπελλα Πρωταθλητριών στις αρχές της δεκαετίας του '70 (στους τελικούς με Παναθηναϊκό, Μπάγερν και Γιουβέντους) αλλά και μέλος της εθνικής Ολλανδίας που έφτασε σε δύο διαδοχικούς τελικούς Παγκοσμίου Κυπέλλου (1974 με Γερμανία, 1978 με Αργεντινή).
Συνολικά, φόρεσε 49 φορές τη φανέλα των οράνιε ενώ μετά από τον Άγιαξ πραγματοποίησε μεγάλη καριέρα και στην Μπαρτσελόνα, για την οποία αγωνίστηκε με επιτυχία από το 1974 μέχρι το 1979.
21/10/2024 Πέθανε σε ηλικία 83 ετών ο Φετουλάχ Γκιουλέν ο μεγάλος αντίπαλος του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν
Ο Μοχάμεντ Φετουλάχ Γκιουλέν ήταν ένας Τούρκος ιερέας, πρώην ιμάμης, συγγραφέας και πολιτική μορφή. Ίδρυσε το κίνημα Γκιουλέν (γνωστό ως Χιζμέτ στα τουρκικά).
Είχε αναμειχθεί ενεργά στον κοινωνικό διάλογο για το μέλλον της Τουρκίας και του Ισλάμ στον σύγχρονο κόσμο ενώ δίδασκε τη σχολή χανάφι του Iσλάμ.
Ο Γκιουλέν ήταν σύμμαχος του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μέχρι το 2013, μέχρι τις κατηγορίες για εμπλοκή του στο σκάνδαλο διαφθοράς στην Τουρκία. Ο Ερντογάν κατηγόρησε τον Γκιουλέν ότι κρύβεται πίσω από τις έρευνες για τη διαφθορά. Η τουρκική κυβέρνηση τον είχε χαρακτηρίσει ως τον πλέον καταζητούμενο τρομοκράτη και τον κατηγορεί ότι ηγείται της λεγόμενης γκιουλενικής τρομοκρατικής οργάνωσης, όπως περιγράφεται το κίνημά του.
Είχε εκδοθεί ένταλμα σύλληψης εις βάρος του από τουρκικό δικαστήριο. Ο ίδιος είχε αυτοεξοριστεί στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου και κατοικούσε στο Σέιλορσμπουργκ της Πενσυλβάνια. Η Τουρκία ζητούσε την έκδοσή του από τις Ηνωμένες Πολιτείες, κάτι που δεν έγινε ποτέ.
27/12/2024 : Πέθανε η ηθοποιός Ολίβια Χάσεϊ που υποδύθηκε την Παναγία στον Ιησού από τη Ναζαρέτ Ήταν 73 ετών - Η Βρετανίδα ηθοποιός είχε τιμηθεί με Χρυσή Σφαίρα για τον ρόλο της έφηβης Ιουλιέτας στην ταινία «Ρωμαίος και Ιουλιέτα»
Γεννημένη στο Μπουένος Άιρες, η Ολίβια Χάσεϊ ήταν 15 ετών όταν μαζί με τον παρτενέρ της Λέοναρντ Γουάιτινγκ, 16 ετών τότε, ενσάρκωσαν τους διάσημους εραστές στην κινηματογραφική προσαρμογή της τραγωδίας του Ουίλιαμ Σέξπιρ η οποία τιμήθηκε με Όσκαρ.
Το 2023, οι δύο ηθοποιοί είχαν καταθέσει αγωγή κατά του στούντιο Paramount Pictures για μια σκηνή όπου εμφανίζονται γυμνοί χωρίς τη συναίνεσή τους. Αμερικανός δικαστής απέρριψε αργότερα την αγωγή και δικαίωσε την Paramount.
Η Ολίβια Χάσεϊ, που πήρε Χρυσή Σφαίρα «Καλύτερης πρωτοεμφανιζόμενης ηθοποιού» για την ερμηνεία της, θα εμφανιστεί αργότερα, μεταξύ άλλων, στην ταινία τρόμου «Black Christmas» (ελληνικός τίτλος, «Τρόμος στο Παρθεναγωγείο») το 1974 και στο «Έγκλημα στον Νείλο», στην κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου της Άγκαθα Κρίστι το 1978.
29/12/2024 Eφυγε από τη ζωή στα 100 του χρόνια ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ , Τζίμι Κάρτερ, που είχε τιμηθεί και με το Νόμπελ Ειρήνης.
Ο Τζίμι Κάρτερ (James Earl Carter, Jr.), 39ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, γεννήθηκε την 1η Οκτωβρίου 1924 στη μικρή αγροτική πόλη Plains της Τζόρτζια και μεγάλωσε στην κοντινή κοινότητα Archery. Ο πατέρας του, Τζέιμς Ερλ Κάρτερ, ο πρεσβύτερος, ήταν αγρότης και επιχειρηματίας- η μητέρα του, Λίλιαν Γκόρντι Κάρτερ, ήταν νοσοκόμα.
Σπούδασε στο δημόσιο σχολείο του Plains, φοίτησε στο Georgia Southwestern College και στο Georgia Institute of Technology και έλαβε πτυχίο από τη Ναυτική Ακαδημία των Ηνωμένων Πολιτειών το 1946. Στο Πολεμικό Ναυτικό έγινε υποβρύχιος, υπηρέτησε τόσο στον Ατλαντικό όσο και στον Ειρηνικό στόλο και έφθασε στο βαθμό του υποπλοιάρχου. Επιλέχθηκε από τον ναύαρχο Hyman Rickover για το πρόγραμμα πυρηνικών υποβρυχίων και τοποθετήθηκε στο Schenectady της Νέας Υόρκης, όπου έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Union College στην τεχνολογία αντιδραστήρων και την πυρηνική φυσική και υπηρέτησε ως ανώτερος αξιωματικός του πληρώματος πριν από τον παροπλισμό του Seawolf, του δεύτερου πυρηνικού υποβρυχίου.
Στις 7 Ιουλίου 1946 παντρεύτηκε τη Rosalynn Smith από το Plains. Όταν ο πατέρας του πέθανε το 1953, παραιτήθηκε από το ναυτικό του αξίωμα και επέστρεψε με την οικογένειά του στη Τζόρτζια. Ανέλαβε τα αγροκτήματα Carter και μαζί με τη Rosalynn διατηρούσαν την Carter's Warehouse, μια εταιρεία γενικής χρήσης σπόρων και γεωργικών εφοδίων στο Plains. Γρήγορα έγινε ηγέτης της κοινότητας, συμμετέχοντας σε νομαρχιακά συμβούλια που επέβλεπαν την εκπαίδευση, την αρχή του νοσοκομείου και τη βιβλιοθήκη. Το 1962 κέρδισε την εκλογή του στη Γερουσία της Τζόρτζια. Έχασε την πρώτη του εκστρατεία για την εκλογή κυβερνήτη το 1966, αλλά κέρδισε τις επόμενες εκλογές και έγινε ο 76ος κυβερνήτης της Τζόρτζια στις 12 Ιανουαρίου 1971. Υπήρξε πρόεδρος της προεκλογικής εκστρατείας της Εθνικής Επιτροπής των Δημοκρατικών για τις εκλογές του 1974 για το Κογκρέσο και την κυβέρνηση.
Στις 12 Δεκεμβρίου 1974 ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών. Κέρδισε το χρίσμα του κόμματός του από την πρώτη ψηφοφορία στο Εθνικό Συνέδριο των Δημοκρατικών το 1976 και εξελέγη πρόεδρος στις 2 Νοεμβρίου 1976.
Ο Τζίμι Κάρτερ υπηρέτησε ως πρόεδρος από τις 20 Ιανουαρίου 1977 έως τις 20 Ιανουαρίου 1981. Σημαντικά επιτεύγματα της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησής του ήταν οι συνθήκες για τη διώρυγα του Παναμά, οι συμφωνίες του Καμπ Ντέιβιντ, η συνθήκη ειρήνης μεταξύ Αιγύπτου και Ισραήλ, η συνθήκη SALT II με τη Σοβιετική Ένωση και η εγκαθίδρυση διπλωματικών σχέσεων των ΗΠΑ με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Υπερασπίστηκε τα ανθρώπινα δικαιώματα σε όλο τον κόσμο. Στον εσωτερικό τομέα, τα επιτεύγματα της κυβέρνησης περιλάμβαναν ένα ολοκληρωμένο ενεργειακό πρόγραμμα που διεξήχθη από ένα νέο Υπουργείο Ενέργειας- απορρύθμιση στους τομείς της ενέργειας, των μεταφορών, των επικοινωνιών και των χρηματοοικονομικών- σημαντικά εκπαιδευτικά προγράμματα υπό ένα νέο Υπουργείο Παιδείας- και σημαντική νομοθεσία για την προστασία του περιβάλλοντος, συμπεριλαμβανομένης της Πράξης για τη διατήρηση των Εθνικών Ενδιαφερόντων της Αλάσκας, η οποία διπλασίασε το μέγεθος του συστήματος εθνικών πάρκων και τριπλασίασε τις περιοχές άγριας φύσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου