Ακόμα και ο άνθρωπος των σπηλαίων Άμπου Μουχάμαντ Αλ Τζουλανί στη Συρία, αισθάνθηκε την υποχρέωση να φορέσει γραβάτα με υψηλό Αξιωματούχο της Ε.Ε. αλλά το δικό μας αμόρφωτο και ακοινώνητο ταγάρι των καταλήψεων ούτε με 29 ηγέτες της Ε.Ε. δεν μας τίμησε. Παντού βλάχος! 😠 pic.twitter.com/BNgwwShTz1
— Gardasi (@Gardasikritiko) December 24, 2024
Του ΣΑΚΗ ΜΟΥΜΤΖΗ
Ο ηγέτης της Συρίας, Αλ Γκολάνι, έβγαλε τη στολή παραλλαγής και ντύθηκε δυτικότροπα, κοσμικά, με κοστούμι, γραβάτα και πανάκριβα ιταλικά παπούτσια.
Προφανώς ήθελε να στείλει το μήνυμα κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες πως έχει μεταμορφωθεί, πως ουδεμία σχέση έχει με τον επικηρυγμένο ισλαμιστή κατσαπλιά.
Σημειολογικά η κίνηση ήταν επιτυχημένη. Τα δύσκολα αρχίζουν εκεί που τελειώνει η σημειολογία. Δηλαδή, όταν ο Αλ Γκολάνι και ο σχηματισμός του οποίου ηγείται θα κληθούν να παρουσιάσουν το πρόγραμμά τους για την επόμενη ημέρα της Συρίας. Αν όντως θέλει η κοσμική εμφάνισή του να αποτυπώνει και μια βαθύτερη υπαρξιακή αλλαγή, τότε θα πρέπει να σεβαστεί όλες τις ψηφίδες που συνθέτουν το πολιτικό και πολιτισμικό ψηφιδωτό της Συρίας.
Είναι αυτές οι προθέσεις του;
Είναι αυτός ο σχεδιασμός του Ερντογάν;
Ή μήπως πολύ γρήγορα αυτή η ενδυματολογική μεταμόρφωση θα αποδειχθεί, επί της ουσίας, μια επικοινωνιακή φούσκα και θα αρχίσουν οι έριδες, οι διαμάχες και οι συγκρούσεις μεταξύ των σουνιτών πολεμάρχων;
Διότι πολλές φορές οι καλές προθέσεις συντρίβονται από μια σκληρή πραγματικότητα. Οι πολιτικές, οι κοινωνικές και οι πολιτισμικές αντιθέσεις πολύ δύσκολα παραμερίζονται χάριν ενός γενικότερου συμφέροντος. Σχεδόν πάντα αυτές οι αντιθέσεις ορίζουν τις εξελίξεις, πολύ δε περισσότερο όταν χειραγωγούνται από εξωτερικές δυνάμεις. Και στη Συρία σήμερα η δυναμική των γεγονότων ωθεί την κατάσταση προς πολλαπλές ρήξεις, παρά προς την κατεύθυνση συναινετικών – συνεργατικών λύσεων.
Τα ερωτήματα είναι πολλά και αφορούν τις προθέσεις τόσο των νικητών –Ισραήλ, Τουρκία– όσο και των ηττημένων – Ιράν, Ρωσία. Και φυσικά, στα καθ’ ημάς, τι επιπτώσεις θα υπάρξουν στις ελληνοτουρκικές σχέσεις μετά: πρώτον, τις καταιγιστικές εξελίξεις στη Συρία και, δεύτερον, την εκλογή Τραμπ.
Οι συγκυρίες το έφεραν και αυτά τα δύο γεγονότα συνέπεσαν, αλλά είναι ακόμα άγνωστο αν αυτή η σύμπτωση θα λειτουργήσει θετικά ή αρνητικά. Δηλαδή, αν το ενδιαφέρον της Τουρκίας στραφεί προς τον νότο και θέσει σε δεύτερη μοίρα τις διαφορές που έχει με την Ελλάδα ή αν θα επιζητήσει τώρα, που το κύρος της είναι αναβαθμισμένο, να δημιουργήσει τετελεσμένα εις βάρος Ελλάδας και Κύπρου.
Και οι ΗΠΑ;
Και ο Τραμπ;
Οπως σημειώνει ο κ. Βασίλης Νέδος στην «Καθημερινή», οι ΗΠΑ θα επιδιώξουν...
να διατηρηθεί το επί 17 μήνες καθεστώς των ήρεμων υδάτων. Δεν έχουν κανένα λόγο να δουν να ανοίγει άλλο ένα μέτωπο στην περιοχή. Η Συρία και η Γάζα αρκούν. Ενώ δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει πως ο πρόεδρος Τραμπ θα ασχοληθεί κυρίως με την ειρήνευση στην Ουκρανία.
Συνεπώς, το στάτους κβο των ήρεμων ελληνοτουρκικών σχέσεων θα το πριμοδοτήσουν και οι ΗΠΑ.
Αφησα για το τέλος το Ισραήλ του Νετανιάχου, τον βασικότερο παίκτη στην περιοχή. Τίποτα δεν θα γίνει ερήμην του. Είναι αξίωμα για την εποχή Τραμπ και όποιος το εμπεδώσει θα βγει κερδισμένος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου