Την Κυριακή ψηφίζεις για την επιβίωση της Ελλάδος και της Ευρώπης. Ίσως να είναι η τελευταία φορά που θα μπορείς να αλλάξεις τα πράγματα. Ξύπνα.#ευρωεκλογές2024pic.twitter.com/3xz6RpigC7
— Greeksburg (@Greeksburg) June 4, 2024
(...) Λίγα λόγια, για το έργο που πρόκειται να παρακολουθήσουμε ίσως είναι απαραίτητα, γιατί η πλοκή είναι λίγο μπερδεμένη.
Το πρώτο και κύριο είναι ότι στις ευρωπαϊκές εκλογές δεν βγάζουμε κυβέρνηση. Εντούτοις, η ψήφος σπανίως δίνεται από τον ψηφοφόρο με αμιγώς ευρωπαϊκά κριτήρια, για τους προφανείς πολιτισμικούς λόγους. Επομένως, το όποιο αποτέλεσμα της κάλπης για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει πάντα αντανάκλαση στην κυβέρνηση. Πόσο ισχυρή είναι η αντανάκλαση και πως επηρεάζει την κυβέρνηση, αυτά είναι πράγματα που εξαρτώνται από τις εκάστοτε συνθήκες. Επομένως, ο πειρασμός της χαλαρής ψήφου ή της ψήφου διαμαρτυρίας είναι δεδομένος.
Αυτό τον κίνδυνο επιχειρεί να εξουδετερώσει η κυβέρνηση, γι’ αυτό και το κεντρικό μήνυμα που εκπέμπει η προεκλογική εκστρατεία της λέει ότι, προσοχή, η ψήφος δεν είναι χαλαρή, από αυτήν εξαρτάται η πολιτική σταθερότητα.
Η αντιπολίτευση όμως δεν αποδέχεται την ευθεία πρόκληση που της απευθύνει η κυβέρνηση. Στείλτε μήνυμα διαμαρτυρίας, προτρέπει τους ψηφοφόρους, και μην ανησυχείτε, γιατί δεν πέφτει η κυβέρνηση.
Ο λόγος που το κάνει αυτό είναι επειδή γνωρίζει ότι, αν δεχτεί την πρόκληση και θέσει ευθέως ζήτημα αλλαγής κυβέρνησης, θα ηττηθεί. Οπότε το θέτουν εμμέσως και δολίως και, στην περίπτωση που θα τους βγει το στοίχημα, θα υποστηρίζουν το αντίθετο από εκείνο που έλεγαν προεκλογικά! Θα λένε, δηλαδή, ότι το εκλογικό αποτέλεσμα ισοδυναμεί με δημοψήφισμα αποδοκιμασίας για την κυβέρνηση και θα ζητούν επίσπευση βουλευτικών εκλογών.
Η κουτοπονηριά, όμως, πάντα έχει ένα κόστος. Διότι, αφού στις εκλογές δεν κρίνεται η κυβέρνηση και η ψήφος έχει αξία μόνο ως διαμαρτυρία, γιατί να μπει ο άλλος στον κόπο να πάει να ψηφίσει;
Γιατί να χάσει μια Κυριακή του Ιουνίου, προκειμένου να μετάσχει σε μία διαμαρτυρία;
Οι περισσότεροι δεν θα το κάνουν, όπως δεν ανταποκρίνονται ούτε στις εκκλήσεις των κομμάτων για να συμμετάσχουν σε διαδηλώσεις που γίνονται κυριακάτικα. Αν εξαιρέσουμε τον πειθαρχημένο στρατό του ΚΚΕ, κανείς δεν συγκινείται από αγώνες χωρίς αντίκρισμα.
Η στρατηγική της χαλαρής ψήφου που μεταμορφώνεται σε ψήφο διαμαρτυρίας είναι…
ανόητη, ηττοπαθής και, όπως θα έλεγε ο Στέφανος, self-defeating.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου