Του Κώστα Στούπα
Υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν πως η μετεωρική άνοδος του Στέφανου Κασσελάκη στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται σε κάποια σκοτεινή συνωμοσία κύκλων ισχύος που βρίσκονται σε κάποια πλούσια σαλόνια είτε των Αθηνών είτε της Ουάσιγκτον...
Φοβάμαι πως κάνουν λάθος...
Μακάρι να υπήρχε στη χώρα μια ισχυρή και διορατική οικονομική και πολιτική ελίτ που θα σχεδίαζε μακροπρόθεσμα τη διατήρηση και αύξηση της ισχύος της.
Αν υπήρχε, θα σχεδίαζε και την ισχύ της χώρας συνολικότερα, κάτι που περνά από την κοινωνική ηρεμία και την εξασφάλιση της προσήλωσης σε κάποιους κοινούς σκοπούς από το σύνολο της κοινωνίας...
Οι οικονομίες και κοινωνίες που προοδεύουν στηρίζονται σε κάποιο τυπικό ή άτυπο κοινωνικό συμβόλαιο που εξασφαλίζει πως ο καθένας θα αμείβεται με βάση την προσπάθεια και την αποτελεσματικότητα αυτής...
Είτε πρόκειται για τις ΗΠΑ είτε για τη Σουηδία, τα κοινωνικά συμβόλαια που εξασφαλίζουν την ευρεία αποδοχή και συναίνεση αποτελούν τη βάση της ισχύος και της ευημερίας.
Στις ΗΠΑ ο πυρήνας του κοινωνικού συμβολαίου συνίσταται στην ουσία του "αμερικανικού ονείρου" όπου ο δρόμος για την κορυφή και τον πλούτο παραμένει ανοιχτός για τον καθένα όσο ταπεινή και αν είναι η καταγωγή του, όσο φτωχός κι αν ξεκινά...
Στη Σουηδία, ο πυρήνας του κοινωνικού συμβολαίου περνά μέσα από το κράτος δικαίου και την εμπιστοσύνη του κόσμου της εργασίας στον κόσμο του κεφαλαίου πως στο τέλος, μέρος του πλούτου θα αναδιανεμηθεί σε όλους...
Στις κλεπτοκρατίες αντίθετα, η οικονομική ελίτ διαπλέκεται ασύδοτα με την πολιτική προκειμένου η τελευταία να εξασφαλίσει την απουσία οικονομικού ανταγωνισμού και δημιουργικής καταστροφής...
Στις κλεπτοκρατίες επίσης οι οικονομικές και πολιτικές ελίτ λυμαίνονται τους φυσικούς πόρους και το φθηνό εργατικό δυναμικό αποθησαυρίζοντας τον πλούτο στα υπόγεια των τραπεζών των πλούσιων δημοκρατιών όπου το κράτος δικαίου εγγυάται την περιουσία και την ελευθερία των πολιτών.
Τούτο το επιτυγχάνουν οι δημοκρατίες γιατί λειτουργεί το κράτος δικαίου όπου οι αποφάσεις λαμβάνονται με βάση τους νόμους που ψηφίζουν τα κοινοβούλια και όχι την ισχύ των εκάστοτε κυβερνώντων.
Η ανεξάρτητη δικαιοσύνη, η ανεξάρτητη Κεντρική Τράπεζα, οι ανεξάρτητες αρχές και φυσικά ο ελεύθερος τύπος και η ελευθερία του λόγου εξασφαλίζουν τον έλεγχο της εξουσίας από καταχρήσεις ισχύος.
Όποιος επιθυμεί λοιπόν το "ξεδόντιασμα" της δικαιοσύνης και των δημοσιογράφων δεν επιδιώκει δημοκρατία, κράτος δικαίου και ελεύθερη αγορά αλλά κλεπτοκρατία...
Το αναφέρω τούτο γιατί έχω την υποψία πως μερίδα της οικονομικής ελίτ αλλά και της κοινωνίας πιστεύει λανθασμένα πως ο έλεγχος της δικαιοσύνης και του Τύπου θα ωθήσει την πρόοδο και την ευημερία της χώρας προς όφελος όλων, γιατί θα παρακαμφθούν τα εμπόδια...
Τούτο είναι λάθος.
Υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν πως η μετεωρική άνοδος του Στέφανου Κασσελάκη στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται σε κάποια σκοτεινή συνωμοσία κύκλων ισχύος που βρίσκονται σε κάποια πλούσια σαλόνια είτε των Αθηνών είτε της Ουάσιγκτον...
Φοβάμαι πως κάνουν λάθος...
Μακάρι να υπήρχε στη χώρα μια ισχυρή και διορατική οικονομική και πολιτική ελίτ που θα σχεδίαζε μακροπρόθεσμα τη διατήρηση και αύξηση της ισχύος της.
Αν υπήρχε, θα σχεδίαζε και την ισχύ της χώρας συνολικότερα, κάτι που περνά από την κοινωνική ηρεμία και την εξασφάλιση της προσήλωσης σε κάποιους κοινούς σκοπούς από το σύνολο της κοινωνίας...
Οι οικονομίες και κοινωνίες που προοδεύουν στηρίζονται σε κάποιο τυπικό ή άτυπο κοινωνικό συμβόλαιο που εξασφαλίζει πως ο καθένας θα αμείβεται με βάση την προσπάθεια και την αποτελεσματικότητα αυτής...
Είτε πρόκειται για τις ΗΠΑ είτε για τη Σουηδία, τα κοινωνικά συμβόλαια που εξασφαλίζουν την ευρεία αποδοχή και συναίνεση αποτελούν τη βάση της ισχύος και της ευημερίας.
Στις ΗΠΑ ο πυρήνας του κοινωνικού συμβολαίου συνίσταται στην ουσία του "αμερικανικού ονείρου" όπου ο δρόμος για την κορυφή και τον πλούτο παραμένει ανοιχτός για τον καθένα όσο ταπεινή και αν είναι η καταγωγή του, όσο φτωχός κι αν ξεκινά...
Στη Σουηδία, ο πυρήνας του κοινωνικού συμβολαίου περνά μέσα από το κράτος δικαίου και την εμπιστοσύνη του κόσμου της εργασίας στον κόσμο του κεφαλαίου πως στο τέλος, μέρος του πλούτου θα αναδιανεμηθεί σε όλους...
Στις κλεπτοκρατίες αντίθετα, η οικονομική ελίτ διαπλέκεται ασύδοτα με την πολιτική προκειμένου η τελευταία να εξασφαλίσει την απουσία οικονομικού ανταγωνισμού και δημιουργικής καταστροφής...
Στις κλεπτοκρατίες επίσης οι οικονομικές και πολιτικές ελίτ λυμαίνονται τους φυσικούς πόρους και το φθηνό εργατικό δυναμικό αποθησαυρίζοντας τον πλούτο στα υπόγεια των τραπεζών των πλούσιων δημοκρατιών όπου το κράτος δικαίου εγγυάται την περιουσία και την ελευθερία των πολιτών.
Τούτο το επιτυγχάνουν οι δημοκρατίες γιατί λειτουργεί το κράτος δικαίου όπου οι αποφάσεις λαμβάνονται με βάση τους νόμους που ψηφίζουν τα κοινοβούλια και όχι την ισχύ των εκάστοτε κυβερνώντων.
Η ανεξάρτητη δικαιοσύνη, η ανεξάρτητη Κεντρική Τράπεζα, οι ανεξάρτητες αρχές και φυσικά ο ελεύθερος τύπος και η ελευθερία του λόγου εξασφαλίζουν τον έλεγχο της εξουσίας από καταχρήσεις ισχύος.
Όποιος επιθυμεί λοιπόν το "ξεδόντιασμα" της δικαιοσύνης και των δημοσιογράφων δεν επιδιώκει δημοκρατία, κράτος δικαίου και ελεύθερη αγορά αλλά κλεπτοκρατία...
Το αναφέρω τούτο γιατί έχω την υποψία πως μερίδα της οικονομικής ελίτ αλλά και της κοινωνίας πιστεύει λανθασμένα πως ο έλεγχος της δικαιοσύνης και του Τύπου θα ωθήσει την πρόοδο και την ευημερία της χώρας προς όφελος όλων, γιατί θα παρακαμφθούν τα εμπόδια...
Τούτο είναι λάθος.
Η πρόοδος και η ευημερία όπου δεν υπάρχουν ανεξάντλητοι φυσικοί πόροι και μικρός πληθυσμός, εξασφαλίζεται μόνο με...
τον ελεύθερο ανταγωνισμό και τη δημιουργική καταστροφή.
Όπου δημιουργική καταστροφή σημαίνει πως οι νεοεισερχόμενοι παίκτες λόγω της δυναμικής των καινοτομιών μπορούν να "εξοντώνουν" τους "δεινόσαυρους"...
Κάτι κατάλαβε λάθος ο Στέφανος ή κάτι δεν του είπαν καλά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου