ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΟΥΡΓΕΛΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Ο κωμωδιογράφος Τσίπρας

Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

Σκεφθείτε μόνον, ότι αυτή η κωμική σκηνή που ακούει στο όνομα ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι πριν από μερικά χρόνια κυβερνούσε τη χώρα. Την οδήγησε στο χείλος του γκρεμού, στην αποβολή από την Ευρώπη, έκλεισε τις τράπεζες, αποπειράθηκε να χειραγωγήσει τη μαζική επικοινωνία, κατάργησε τα σύνορα και απείλησε τους πολιτικούς του αντιπάλους με φυλάκιση. 

Ας μη γελιόμαστε. Ο ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα αποπειράθηκε να διαλύσει την ελληνική δημοκρατία.  

Δεν τα κατάφερε. Προκειμένου όμως να εκπληρώσει τον ιστορικό του προορισμό, κάτι έπρεπε να βρει για να διαλύσει. Και διαλύει τον εαυτό του.  

Η κλωτσοπατινάδα που έχει ξεσπάσει, επειδή δεν έχει ούτε πολιτικά ούτε ιδεολογικά χαρακτηριστικά, δεν θα οδηγήσει σε διάσπαση.  

Διάσπαση έγινε στο ΚΚΕ το 1968 όταν ορισμένα μέλη της ηγεσίας του κατήγγειλαν την εισβολή των σοβιετικών τανκς στην Πράγα. Ηταν μια πολιτική πράξη. Ετσι γεννήθηκε το ΚΚΕ Εσωτερικού. 

Σήμερα είμαι αναγκασμένος να ζητήσω τη βοήθεια του κοινού, τη δική σου αγαπητέ αναγνώστη. Ποια πολιτική σύγκρουση χωρίζει τον Σκουρλέτη ή τον Φίλη από τον Πολάκη, που μέχρι προχθές τον αντιμετώπιζαν με τον δέοντα σεβασμό, ή το ενεργούμενό του, τον Κασσελάκη, του οποίου μέχρι στιγμής οι πολιτικές απόψεις αγνοούνται σαν τους ομήρους στη Γάζα; Και τον οποίον τους επέβαλε ο Τσίπρας, τον οποίον μέχρι προχθές τον αναγνώριζαν ως αδιαμφισβήτητο ηγέτη τους; 

Αυτοί οι χαρακτήρες που σήμερα, απογυμνωμένοι από τη χλαίνη της εξουσίας η οποία προστάτευε την παρουσία τους, απελευθερώνουν την κωμική τους γύμνια.  

Αυτό είναι το προνόμιο της κωμωδίας. Απογυμνώνει τους χαρακτήρες της. 

Κωμικός ο κ. Σκουρλέτης, ο οποίος σήμερα ανακαλύπτει ότι λειτουργεί μια οργάνωση ανώνυμων πληκτρολογίων, που επιδίδεται σε δολοφονία χαρακτήρων. Οσο έγραφαν σε μένα –και σε άλλους αρθρογράφους– «ψόφα», ήσαν απεσταλμένοι του εξώτερου σύμπαντος. 

Λέει ο Φίλης ότι ο Κασσελάκης πρέπει να αλλάξει απόψεις. Ποιες ακριβώς απόψεις εννοεί;

Σκέφτομαι μόνον ότι ο κ. Τσίπρας, ως κωμωδιογράφος, αφήνει το κοινό του στο έλεος της κωμικής γύμνιας.  

Συνειδητοποίησε ότι αφού απέτυχε να διαπρέψει ως τραγικό πρόσωπο, δεν του μένει παρά η καριέρα του κωμωδιογράφου; 

Ή μήπως θέλει...

 

 να σαρκάσει το ίδιο του το κοινό, το οποίο επένδυσε στη σοβαρότητά του; 

Αυτή η δεύτερη υπόθεση είναι πιο γοητευτική, είν’ η αλήθεια, αλλά απαιτεί υποκριτικό ταλέντο Αλμπέρτο Σόρντι ή Βιτόριο Γκάσμαν.  

Προς το παρόν σιωπά. Κοινώς, παρακολουθεί αφ’ υψηλού την κλωτσοπατινάδα του δημιουργήματός του.  

Και καλά κάνει. Σιγά μην μπλέξει με τους Σκουρλέτηδες και τους Φίληδες, που ξέρει ότι μόνον να φωνάζουν μπορούν. Εχει τον Κασσελάκη για να τους γελοιοποιήσει.