Γράφει ο Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης
Με την αιφνιδιαστική -αλλά αναμενόμενη, καθώς αποδεικνύεται- εξέλιξη της υπόθεσης Γεωργούλη, ερχόμαστε για άλλη μια φορά ενώπιος ενωπίω ως κοινωνία και ως άτομα.
Το σκάνδαλο ήταν γνωστό στο ΣΥΡΙΖΑ, άρα το ετεροχρονισμένο «καμία ανοχή!» ακούγεται ιδιαίτερα αναξιόπιστο και προσχηματικό. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του Κούλογλου: «Υπήρχαν φήμες πριν από καιρό απροσδιόριστες και για τον λόγο αυτό, ο κ. Γεωργούλης κλήθηκε αρμοδίως για να απαντήσει αν υπήρχε κάτι και το αρνήθηκε κατηγορηματικά, λέγοντας ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας»…
Όχι, δεν υπάρχει μηδενική ανοχή. Αντίθετα, υπάρχει η επιστολή Τσίπρα από το 2013 που ζητά την συμβολή του συντρόφου Μαδούρο για να κουκουλωθούν μια σειρά βιασμών και παρενοχλήσεων σε βάρος εργαζομένων (προσέξτε: εργαζομένων, των ιερών και οσίων της ιδεολογίας του ΣΥΡΙΖΑ…) οι οποίοι επέδειξαν «πολιτική ωριμότητα» και δεν κατήγγειλαν τον σύντροφο βιαστή. (Παρεμπιπτόντως, γιατί δεν στέλνει ο κος Τσίπρας μιαν επιστολή στην κα Μέτσολα για να επιδείξει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο… πολιτική ωριμότητα για τον Γεωργούλη;)
Έχει ξεκαρδιστεί ο πρέσβης της Βενεζουέλας https://t.co/TF88OyKhIX pic.twitter.com/fG4a0VGwHZ
— Το παντατίφ 🐜🐜 (@panta_tif) April 18, 2023
Όλα αυτά εγγράφονται στη συλλογική μνήμη και δημιουργούν μιαν αίσθηση οχληρότητας και υποκρισίας τόσο στην ατομική και κοινωνική μας ζωή όσο και στην πολιτική.
Όχι, δεν υπάρχει μηδενική ανοχή όταν η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ σε αντίστοιχες περιπτώσεις που το κόμμα μπορούσε να το εκμεταλλευτεί «ταξικά», βυσσοδομούσε εναντίον των ωραίων νέων και πλουσίων καπιταλιστών καταγγέλλοντάς τους ως βιαστές -ψευδώς όπως αποδείχτηκε στα δικαστήρια.
Τα ζητήματα αυτά δεν είναι ιδεολογικά. Δεν ευθύνεται η ιδεολογία του ΣΥΡΙΖΑ επειδή ο Γεωργούλης και ο κάθε Γεωργούλης ενδέχεται να έδειρε και να βίασε μια γυναίκα. Αν ευθύνεται για κάτι ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτό είναι ότι συγκαλύπτει το γεγονός και ότι για το ίδιο αδίκημα μπορεί άνετα να σηκώσει ανένδοτο εναντίον των πολιτικών του αντιπάλων. Και το συγκαλύπτει καθώς το αίτημα άρσης της ασυλίας του Γεωργούλη είναι προϊόν έρευνας των βελγικών αρχών έπειτα από καταγγελία που έγινε το 2020. Άρα, πέραν πάσης αμφιβολίας, ο ΣΥΡΙΖΑ το γνώριζε ήδη από το 2020 – όπως και το ΠΑΣΟΚ καθώς η καταγγέλλουσα είναι μέλος του Πολιτικού Συμβούλιου του ΠΑΣΟΚ…
Ωστόσο, αυτού του είδους οι συμπεριφορές δεν είναι πολιτικές. Είναι ποινικές και σχετίζονται με την ανθρώπινη φύση. Άρα, δεν ταυτίζουμε έναν παιδεραστή σκηνοθέτη, για παράδειγμα, με το αντίπαλο κόμμα επειδή τυχαίνει να έχει διαφορετικές πολιτικές απόψεις από τις κοσμοσωτήριες του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί… «σφαίρα είναι και γυρίζει» και κληρώνει παντού!
Τη βαθιά ενοχή του ΣΥΡΙΖΑ την αποδεικνύει η αστραπιαία παραίτηση του Γεωργούλη αμέσως με τη γνωστοποίηση του σκανδάλου και η άμεση διαγραφή του από τον ΣΥΡΙΖΑ που «δεν ανέχεται» και τα λοιπά… Βέβαια, στο Βέλγιο υπάρχουν δικαστές ενώ στην Ελλάδα η ομόφωνη καταδίκη του Νίκου Παππά από το Ειδικό Δικαστήριο δεν ενεργοποίησε παραδόξως τα ευαίσθητα αντανακλαστικά του ΣΥΡΙΖΑ – παρόλο που «υπάρχουν δικασταί και εις τας Αθήνας»…
Πάντως, αυτή τη φορά...
είναι δύσκολο να πούμε ότι ο Γεωργούλης είναι δούρειος ίππος της ΝΔ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου