Του ΑΓΓΕΛΟΥ ΚΩΒΑΙΟΥ
Υπάρχουν ως γνωστόν βουλευτές που έχουν κλονιστεί πολύ κατά την
περίοδο των μνημονίων. Μετά το 2010 κάποιοι άρχισαν να μεταπηδούν από το
ένα κόμμα στο άλλο, με την ελπίδα ότι θα διαφυλάξουν την αντιμνημονιακή
τους αρετή, αλλά εις μάτην. Τα μνημόνια τους κυνηγούσαν όπου κι αν
κρύβονταν. Ούτως ή άλλως, εν τέλει η βουλευτική έδρα ήταν που είχε
σημασία.
Για παράδειγμα, ο Γιάννης Μιχελογιαννάκης, ψήφισε το πρώτο μνημόνιο,
μετά πήγε στην ΔΗΜΑΡ, έπειτα αποχώρησε και από εκεί και κατέληξε στον
ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίζει το υπερμνημόνιο του αιώνα…
Χωρίς πολλές αναστολές η Θεοδώρα Τζάκρη έχει ψηφίσει όλα τα μνημόνια και κατέχει το σχετικό ρεκόρ.
Με την ψήφιση όμως του νομοσχεδίου για την ανώτατη εκπαίδευση που
ψηφίστηκε την Τετάρτη στην Βουλή, προκύπτει μία νέα κατηγορία βουλευτών
με μία ενδιαφέρουσα πρωτοτυπία: οι ίδιοι ξήλωσαν με την ψήφο τους και τα
τελευταία ίχνη ενός νόμου, τον οποίο είχαν ψηφίσει πριν από έξι χρόνια,
όταν ήταν βουλευτές άλλων κομμάτων.
Ο λεγόμενος νόμος Διαμαντοπούλου είχε λειτουργήσει ως καταλύτης το
2011 όταν ψηφίστηκε από ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Είχε πολλά
μεταρρυθμιστικά στοιχεία και ήταν μία σοβαρή προσπάθεια εκσυγχρονισμού
της Ανώτατης Εκπαίδευσης.
Την εποχή εκείνη η Θεοδώρα Τζάκρη, ο Μάρκος Μπόλαρης, ο Γιάννης
Μιχελογιαννάκης και ο Θόδωρος Παραστατίδης ήταν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Και
υπερηφάνως είχαν ψηφίσει το μεταρρυθμιστικό νομοσχέδιο, που σε τελική
ανάλυση ήταν και ένα από εκείνα που τους βοήθησαν να σπάσουν λίγο την
ρουτίνα των μέτρων και των μνημονίων.
Τον ίδιο νομοσχέδιο είχε ψηφίσει τότε και ο Πάνος Καμμένος και η
Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά, ως μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ.
Ολοι αυτοί σήμερα, από τα έδρανα της κυβερνητικής πλειοψηφίας και
χωρίς πολλούς ενδοιασμούς ξε-ψηφίζουν έναν νόμο που είχαν στηρίξει πριν
από μερικά χρόνια για χάρη του αναχρονιστικού σχεδίου Γαβρόγλου.
Πταίσμα, θα πει κάποιος, εδώ έχουν ψηφίσει άλλα και άλλα και πάντως
έχουν διαψεύσει όλες, κυριολεκτικά, τις προεκλογικές ελπίδες που
καλλιέργησαν. Είτε έτσι, είτε αλλιώς...
αξίζει να μνημονευθούν τα πρόσωπα.
Τέτοια συνέπεια δεν πρέπει να περνά «στα ψιλά»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου