Όπως θα έχετε καταλάβει έχουμε περισσότερη εμπιστοσύνη για την διακυβέρνηση της χώρας σε ένα χορτοκοπτικό παρά στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και οι λόγοι έχουν εξηγηθεί αναλυτικά σε προηγούμενα πόστ.
Υπάρχει όμως κάτι στο οποίο τους βγάζω το καπέλο: Στο να πετάνε την μπάλα στην εξέδρα όποτε χρειάζεται και να κάνουν την αντιπολίτευση αλλά και όλους μας να τρέχουν να την βρουν.
Η τέχνη της εξαπάτησης, η μαεστρία του να αλλάζεις την ατζέντα όταν αυτή είναι γεμάτη με τις αποτυχίες και τα ψέματα σου.
Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι: Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που ένα σημαντικό μέρος των συμπολιτών μας δεν πλήρωσε καν την πρώτη δόση της φορολογίας εισοδήματος, τα πρώτα ειδοποιητήρια για κατασχέσεις τυπώνονται, ενώ σε δέκα μέρες βγαίνει και ο ΕΝΦΙΑ. Το θέμα με την εμπλοκή του αρχηγού των ΑΝΕΛ στην υπόθεση με τον ισοβίτη και οι τηλεφωνικές συνομιλίες μαζί του θα επανέλθει τις επόμενες μέρες. Μεγάλες πυρκαγιές πλήττουν ακόμα ολόκληρη τη χώρα, ενώ ο Πρωθυπουργός έκανε τις διακοπές του ατάραχος. Και φυσικά οι δημοσκοπήσεις φέρνουν τον ΣΥΡΙΖΑ να έχει μεγαλύτερη πτώση κι από την καριέρα της Άννας Βίσση.
Ποιο είναι το θέμα που συζητιέται σε όλη τη χώρα από προχτές;
Μα φυσικά αν ο κομμουνισμός και ο ναζισμός είναι το ίδιο πράγμα. Πρωτοσέλιδα στις εφημερίδες, πύρινα σχόλια σε όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης , συζητήσεις στα ραδιόφωνα, επίσημες ανακοινώσεις από την αντιπολίτευση για το πόσο εγκληματίας ήταν ο Στάλιν. Και όλα αυτά με την αφορμή της άρνησης του υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Σταύρου Κοντονή να συμμετάσχει η χώρα μας στο Διεθνές Συνέδριο με θέμα: «Η κληρονομιά στον 21ο αιώνα των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από τα κομμουνιστικά καθεστώτα» που γίνεται στο Ταλίν της Εσθονίας.
Ο αριστερός (λολ) υπουργός απαντά με μια πύρινη επιστολή στην οποία ακυρώνει τον εαυτό του αφού υπερασπίζεται τα εγκλήματα την ΕΣΣΔ, προβάλλοντας σαν επιχείρημα ότι μεταξύ άλλων ο κομμουνισμός ήταν μια χαρά αφού δημιούργησε τον ευρωκομμουνισμό και την Ανοιξη της Πράγας εναντίον της οποίας στράφηκαν φυ σικά τα τανκς της ΕΣΣΔ αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα όταν το μέλημα σου είναι να πουλήσεις σανό αριστεροσύνης στο εγχώριο κοινό που σου έχει απομείνει.
Ο τρόπος που ο ΣΥΡΙΖΑ καθορίζει την ατζέντα είναι προφανής και από ότι φαίνεται αποτελεσματικός. Έχοντας συντριβεί σε όλα τα πεδία πραγματικής πολιτικής, υποχωρώντας ατάκτως και επανειλημμένως από όλες τις κόκκινες γραμμές που έθεσε κατά καιρούς, επιλέγει την μόνη μάχη που μπορεί να έχει ελπίδα: Τη μάχη της ακατάσχετης συνθηματολογίας, των κλισέ και του μπαρόκ συναισθηματισμού. Στεφάνια στην Καισαριανή και υποστήριξη στο καθεστώς Μαδούρο. Μπελογιάννης, φτώχια και φιλότιμο.
Καλώς ή κακώς, στην Ελλάδα η αριστερά συνδέθηκε με τον Ρίτσο και τον Κατράκη ενώ η δεξιά με τον Ρόμπερτ Ουίλιαμς και όχι τον Χατζιδάκι ή τον Χορν.
Μάθαμε ότι την Ελλάδα την απελευθέρωσε ο Άρης, ο αρχηγός των άτακτων ενώ οι σύμμαχοι (Άγγλοι, Αμερικανοί) ήταν χειρότεροι κι από τους Ναζί .
Μάθαμε ότι ο Στάλιν ήταν ο ηγέτης που κέρδισε τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και ότι ΕΟΚ και ΝΑΤΟ είναι το ίδιο συνδικάτο ενώ οι Αμερικανοί είναι οι μεγαλύτεροι αν όχι οι μοναδικοί φονιάδες των λαών.
Δεν ξέρω πόσα από αυτά είναι αλήθεια και πόσα ψέματα. Ξέρω μόνο ότι...
όταν χρησιμοποιούνται ως άλλοθι για την σημερινή θλιβερή διακυβέρνηση, είναι τουλάχιστον ανεπίκαιρα σε μια χώρα που καταρρέει. Και ότι όσοι τα χρησιμοποιούν για να καλύψουν την ανεπάρκεια τους, είναι άθλιοι λαϊκιστές πολιτικάντηδες .
Το ερώτημα είναι εμείς γιατί τσιμπάμε;
Την επόμενη φορά που κάποιος θα σου ανοίξει συζήτηση για την προσφορά του Ιωσήφ Στάλιν, να ξέρεις ότι μάλλον θέλει να βάλει χέρι στο πορτοφόλι σου ή στα δικαιώματα σου.
Συζήτα μαζί του αν θες αλλά να έχεις το νου σου.
Το σήμερα θα είναι πάντα πιο επείγον από το χτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου