Είμαι εξοργισμένος!
Σήμερα το πρωί στο φούρνο άκουσα μια μητέρα να λέει στη φίλη της: "Άντε να δώσει πανελλαδικές και ο δικός μου του χρόνου να τελειώνει".
Η φίλη απάντησε: "Που σκέφτεται να μπει;".
Και η απάντηση που πήρε, τουλάχιστον για τα δικά μου δεδομένα, ήταν ελεεινή: "Ας μπει όπου θέλει. Το θέμα είναι να τον διορίσουμε κάπου, να έχει ένα μισθουλάκο και όλα οκ".
Από τον προαναφερθέντα διάλογο, στέκομαι σε δυο σημεία:
• "Να τον διορίσουμε κάπου". Δυστυχώς, υπάρχουν πολίτες που βρίσκονται σε αγαστή συνεργασία με το καθεστώς και μπορούν να διορίζουν. Η μητέρα δεν είπε να διοριστεί μέσω ΑΣΕΠ, αλλά "να τον διορίσουμε". Δηλαδή να πάρουμε τον γνωστό μας και να τον βάλει κάπου, ασχέτως του αν είναι ικανός ή ανίκανος. Τα ρουσφέτια συνεχίζονται.
• Είναι θλιβερό το ότι...
ακόμη υπάρχουν γονείς που έχουν τέτοιες φιλοδοξίες για τα παιδιά τους. Μετά από τόσα χρόνια κρίσεως, υπάρχουν πολίτες που επενδύουν τα όνειρα των παιδιών τους στην "ιερά αγελάδα" του δημοσίου. Αντί να τα κινητροδοτήσουν να δημιουργήσουν ή έστω να αποφασίσουν μόνα τους τι θα κάνουν, τούς προδιαγράφουν ένα μέλλον μετριότητας.
Καταλάβατε που πηγαίνουν τα χρήματα που τραβάνε από τους λογαριασμούς των ανέργων;
Σε νέα ρουσφέτια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου