ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Είναι εφιαλτικό, σχεδόν απίστευτο για μία κοινωνία που διήνυσε την
πρόσφατη ιστορική της πορεία, μέσα στον δυτικό πολιτισμό. Δεν μπορείς να
πιστέψεις πώς τα 10 εκ. «επαιτών» που απομείναμε σε έναν πλανήτη των
7,5 δισ., έχουμε τόσο διαφορετικές κοσμοθεωρίες μεταξύ μας!
Τι στο καλό συνέβη στις δεκαετίες που πέρασαν και πότισαν τα μυαλά
των ανθρώπων με τόση λούμπεν διάθεση και μίσος για τις αξίες του άλλου;
Πόση προπαγάνδα υπέστησαν αυτοί οι άνθρωποι και η συνείδησή τους τάχθηκε
στην «απαλλοτρίωση» ολόκληρου του αξιακού κώδικα της Δύσης;
Το υπουργείο Παιδείας βάζει τέλος στην αριστεία και με τη βούλα, αφού
στα δημοτικά σχολεία οι σημαιοφόροι θα βγαίνουν μετά από κλήρωση και
όχι βάσει της βαθμολογίας τους.
Με Προεδρικό Διάταγμα (ΠΔ 79/2017)
ορίζεται ότι από δω και πέρα σημαιοφόρος στην Στ' τάξη του Δημοτικού
μπορεί να είναι ο καθένας, ανεξαρτήτως βαθμολογίας, καθώς η επιλογή του
θα γίνεται με κλήρωση και όχι βάσει βαθμολογίας, όπως ίσχυε μέχρι
σήμερα.
Θα καταλάβαινα μία απόφαση του κ. Γαβρόγλου που – με
επιχειρηματολογία και εξηγήσεις- θα καταργούσε τις παρελάσεις των
μαθητών.
Θα δεχόμουν την από καιρό, έναρξη ενός διαλόγου στην
εκπαιδευτική κοινότητα, για τον αναχρονισμό των παρελάσεων.
Όχι όμως,
την απαξιωτική για τους άριστους μαθητές, διάταξη να μην κρατούν αυτοί
τη σημαία αλλά οι μέτριοι στις επιδόσεις συμμαθητές τους.
Αναρωτιέμαι πως καταφέραμε να δημιουργήσουμε μια κοινωνία τόσων
μεγάλων αντιφάσεων.
Από τη μία, να θεοποιούμε την αριστεία κι από την
άλλη να μισούμε τον άριστο.
Από τη μία να επικαλούμαστε συνεχώς τους
σοφούς «παππούδες» μας για τον πολιτισμό τους και από την άλλη να
αρνούμαστε ότι όλες οι παρακαταθήκες και τα επιτεύγματα δημιουργήθηκαν
από άριστους και εμπεδώθηκαν στο σύγχρονο πολιτισμό από τους άριστους.
Το νομοσχέδιο Γαβρόγλου για την Παιδεία, είναι το πιο χαρακτηριστικό
δείγμα της διαβρωτικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ από τη στιγμή που βρέθηκε
την εξουσία.
Το σύνθημα είναι ένα και μοναδικό:
Είναι φανερό ότι διακαής πόθος είναι η απαξίωση των θεσμών. Όχι ο
εκδημοκρατισμός τους. Η σημαία είναι σύμβολο γενναιότητας, ανδρείας και
προφανώς, αριστείας. Είναι σημαίνον διάκρισης. Είναι άλλο ο υποτιθέμενος
«μιλιταρισμός» των παρελάσεων και άλλο η επιβράβευση του άριστου μαθητή
μέσω του εθνικού συμβόλου. Από τη στιγμή που υφίσταται ως τελετουργικό
της σχολικής ζωής, είναι σαφώς, απαράδεκτη η κλήρωση ως διαδικασία
ανάθεσης.
Είναι θλιβερό σε κάθε περίπτωση, να ζούμε στην ίδια χώρα, τόσο
διαφορετικοί άνθρωποι. Ας κέρδιζαν τον Εμφύλιο. Τώρα, θα είχαμε
απαλλαγεί από τις φαντασιώσεις τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου