Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ
Η Μέρκελ καθησυχάζει τους φόβους των Ευρωπαίων: «Η Τουρκία δεν έχει
το πάνω χέρι στη διαπραγμάτευση με την Ευρώπη», δήλωσε χθες.
Μπορεί –
είναι νωρίς ακόμη για να το πει κάποιος με βεβαιότητα. Καλοδεχούμενη,
πάντως, η διαβεβαίωση.
Δεν είμαι σίγουρος, όμως, αν ισχύει για εμάς, που ήμασταν πάντα μια
ειδική περίπτωση. Δεν ξέρω, θέλω να πω, πόσο ασφαλείς μπορούμε να
είμαστε με τα ελληνοτουρκικά. Μέχρι στιγμής, οι γείτονες έχουν βρει την
ευκαιρία να θέσουν, σε διαφορετικές φάσεις της διαπραγμάτευσης, και τις
γκρίζες ζώνες σε συνδυασμό με νατοϊκές εκκρεμότητες, όπως και πτυχές του
Κυπριακού, που έχει μπει σε μια πορεία η οποία ίσως οδηγήσει στην
ελπίδα της διευθέτησης σε τρία χρόνια από τώρα. (Τυπικά, το Κυπριακό δεν
είναι ελληνοτουρκικό. Ουσιαστικά, όμως, έχει γίνει, έπειτα από τόσες
δεκαετίες σύμπλευσης με την Κύπρο και ας μην κοροϊδευόμαστε...)
Η
κυβέρνηση αυτή επιχείρησε σε ευρωπαϊκό επίπεδο να συνδέσει, προς όφελος
της χώρας (και πρωτίστως της ιδίας: για τη μακροημέρευσή της και την
εμπέδωση του καθεστώτος της), το οικονομικό με το μεταναστευτικό.
Είναι
πολύ πιθανό, όμως, αυτό που κατάφερε να είναι ότι τελικά μπέρδεψε και τα
ελληνοτουρκικά στην κατάσταση. Πήγε, δηλαδή, να αντισταθμίσει το ένα,
έμπλεξε και το άλλο. Στην ποδοσφαιρική κοινή:
Πήγε να ισοφαρίσει, έφαγε
και δεύτερο.
Είναι νωρίς, το επαναλαμβάνω, για συμπεράσματα. Είναι
κρίμα, όμως, σε τέτοιους καιρούς, που διαμορφώνονται οι όροι του
μέλλοντος, εμείς να έχουμε μια τέτοια κυβέρνηση.
Ελπίζω, τουλάχιστον, να
καταλαβαίνει επιτέλους ο πρωθυπουργός πόσο πολύτιμη είναι για την
Ελλάδα η ουσιαστική συμμετοχή της (όχι με το ζόρι) στην Ευρωπαϊκή
Ενωση..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου