"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Μπαλτάς και Κουρουμπλής είπαν το ίδιο πράγμα!


Οταν προ μηνών χρειαστήκαμε τη λέξη «γενοκτονία» για να περιγράψουμε την εξόντωση ενός λαού, θυμηθήκαμε ότι η λέξη ήδη είχε αποκτήσει άλλη χρήση -τη χρησιμοποιούσαμε για να καταγγείλουμε την εξόντωση του ΕΚΑΣ-. 


Οταν βλέπαμε τις εκατοντάδες χιλιάδες δυστυχισμένους ανθρώπους να θαλασσοπνίγονται για να σώσουν τις οικογένειές τους από τον πόλεμο, δεν διαθέταμε πια το χαρακτηρισμό «ανθρωπιστική κρίση» γιατί το είχαμε ξοδέψει για να περιγράψουμε τη χώρα με το 32ο κατά κεφαλήν εισόδημα σε σύνολο 182.


Εκεί στον κοχλάζοντα χυλό της πλατείας κάθε μέρα βούλιαζαν και νέες λέξεις, όλο και πιο κραυγάζουσες, όλο και πιο κραυγαλέες – στο τέλος η πλατεία των αγανακτισμένων λειτούργησε σαν ένα κολοσσιαίο ακυρωτικό μηχάνημα λέξεων και εννοιών. Γκεστάπο, προδότες, Κούισλινγκ, Τσολάκογλου, ταγματασφαλίτες, σβάστικες, γερμανοτσολιάδες. Κατάχρηση και εξοικείωση ορολογίας Γ΄ Ράιχ.  


Πόσο εύκολα εκτοξεύτηκε στην άπω κλίμακα της παρόξυνσης η χώρα που έχασε τις ενδιάμεσες αποχρώσεις του κοινωνικού συναισθήματος


Με τι εργαλεία θα περιγράψεις τις μεγαλύτερες συμφορές του μέλλοντος όταν έχουν απονευρωθεί οι λέξεις που διαθέταμε μέχρι τότε για τη φρίκη;


Γιατί λοιπόν να μην είναι Νταχάου η ζωή των προσφύγων στην Ειδομένη;  


Αφού Νταχάου και Αουσβιτς είχε γίνει η ζωή μας στα πέντε χρόνια της Χιτλερολογίας. Νταχάου είχαν γίνει τα σχολεία μας που λιποθυμούσαν παιδιά από την ασιτία, Νταχάου τα νοσοκομεία μας που κρέμονταν ζωές σε μια κλωστή, Νταχάου τα σπίτια με τα μαγκάλια.  


Ε, δεν είναι και τόσο άσχημα να ζουν σε σύγχρονο Νταχάου οι πρόσφυγες, δηλαδή να ζουν προσωρινά με τον τρόπο που ζουν μόνιμα οι συνταξιούχοι μιας χώρας της Ευρωζώνης;  


Για καλό το είπε ο κ. Κουρουμπλής, εμείς δεν το καταλάβαμε.


Αυτό ακριβώς ανέλαβε να μεταφράσει ο κ. Μπαλτάς: 
 

Οτι είναι καλή η Ειδομένη. Και αν σας φάνηκε κάπως τραβηγμένη και η δική του η έκφραση, παρασύρεστε από αυτά που ξέρατε παλιά. 


Δεν υπάρχει απλώς καλό, στις μέρες του ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχει ευρωπαϊκό παράδειγμα, υπάρχει παγκόσμιο πρότυπο, σπινθήρας οικουμενικής αλλαγής, μπραντ που επηρεάζει τις αμερικανικές εκλογές, Ελλάδα που σώζει την τιμή του κόσμου. Αρα και πολύ σεμνά μίλησε ο κ. Μπαλτάς όταν απλώς είπε ότι η εικόνα της Ειδομένης είναι τιμητική για την χώρα μας. Πολύ μετριοπαθώς εκφράστηκε όταν μιλάμε για μια χώρα πλανητικό παίκτη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: