Η παράσταση έχει κουράσει. Εκατοντάδες πανεπιστημιακοί υπογράφουν κείμενα κατά της παρουσίας της πανεπιστημιακής αστυνομίας. Αναμασούν συνθήματα που νομίζουν πως είναι επιχειρήματα. Και το κυριότερο, το συμπέρασμα στον λόγο τους δεν έχει σχέση με την προκείμενη. Η ανακοίνωση της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου της Κρήτης, ενώ διαπιστώνει πως τα ΑΕΙ «δεν είναι χώροι σύγκρουσης ιδεοληπτικών πολιτικών» και ενώ σωστά «ανησυχεί για την απειλή της σωματικής ακεραιότητας των φοιτητών», στο τέλος αποφαίνεται πως «η λεγόμενη πανεπιστημιακή αστυνομία θα προκαλέσει και δεν θα λύσει προβλήματα».
Η σεβαστή Σύγκλητος δεν μας λέει από ποιους κινδυνεύει η σωματική ακεραιότητα των φοιτητών και αν θεωρεί την προστασία της «ιδεοληπτική πολιτική». Κάνει πως αγνοεί το γεγονός ότι θύματα των μπαχαλάκηδων δεν είναι μόνον καθηγητές αλλά και φοιτητές. Σκοπούμενη ασάφεια.
Οι πανεπιστημιακοί της Φιλοσοφικής Σχολής Θεσσαλονίκης είναι πιο σαφείς στη σχετική ανακοίνωσή τους. «Ζητούμε την άμεση απόσυρση των αστυνομικών δυνάμεων από τους χώρους του πανεπιστημίου και επαναφέρουμε το αίτημα για έναρξη διαλόγου, ώστε να επανέλθει το ζήτημα εκεί όπου θα έπρεπε να έχει ήδη μπει από χρόνια, δηλαδή στο εσωτερικό της πανεπιστημιακής κοινότητας».
Οταν πρωτοδιάβασα την παραπάνω ανακοίνωση, σκέφτηκα μήπως δεν τη διάβασα σωστά, μήπως κάτι μου ξέφυγε, γιατί δεν πίστεψα ότι μπορεί να γράφονται τέτοια κείμενα το 2022, μετά σαράντα χρόνια βίας και ανομίας στα πανεπιστήμια.
Δυστυχώς, πολύ καλά διάβασα και πολύ καλά κατάλαβα τι θέλουν να μας πουν οι συγκεκριμένοι πανεπιστημιακοί. Διαιώνιση της υπάρχουσας νοσηρής κατάστασης. Γιατί άλλη ερμηνεία δεν μπορεί να δοθεί στην τελευταία πρόταση, που απαιτεί «το ζήτημα να επανέλθει εκεί όπου θα έπρεπε… δηλαδή στο εσωτερικό της πανεπιστημιακής κοινότητας».
Μα, στο εσωτερικό της πανεπιστημιακής κοινότητας βρισκόταν το ζήτημα επί σαράντα χρόνια και είδαμε τα αποτελέσματα.
Οι εν λόγω πανεπιστημιακοί ζητούν την έναρξη διαλόγου. Ποιοι θα συζητήσουν;
Η πανεπιστημιακή κοινότητα με την πολιτεία;
Επί σαράντα χρόνια συζητούν.
Το πρόβλημα δεν βρίσκεται στις κυβερνήσεις, αλλά...
στην πολύμορφη προστασία που παρέχουν «προοδευτικοί» πανεπιστημιακοί στους κάθε λογής μπαχαλάκηδες.
Το πρόβλημα δεν μπορεί να το λύσει η πανεπιστημιακή κοινότητα, γιατί αυτή είναι ακριβώς το πρόβλημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου