Κάπου ανάμεσα στον Χατζηνικολάου που επαναλαμβάνει στο δελτίο ειδήσεων πως τα εκατομμύρια του Τράγκα δεν τα έχει κανένας καλοπληρωμένος έλληνας δημοσιογράφος και στα δημοσιεύματα που προσπαθούν να δώσουν δικές τους εξηγήσεις για τις διακοπές των ερευνών για το μαύρο χρήμα, το θέμα, με όλη την παραδοξότητά του, κάπου το συνηθίσαμε.
Πολλά από τα ερωτήματα που δεν θα απαντηθούν ποτέ, δεν έχουν σχέση ούτε με τη διαφθορά εκείνων που κάλυπταν, ούτε με τα δάνεια που δεν αποπληρώθηκαν αλλά με το περιβάλλον που επέτρεψε σε ένα σενάριο που θα άρμοζε σε λατινοαμερικάνικο σκηνικό, να συμβεί σε ευρωπαϊκή χώρα. Για να είναι «εφικτός» ένας Τράγκας, χρειάζονται και οι υπόλοιποι ρόλοι, οι συνθήκες και πάνω από όλα ένα είδος κυρίαρχης, ας μη φοβόμαστε τις λέξεις, βλακείας!
Κατά πόσον ο υπερβολικός και αδικαιολόγητος πλουτισμός ενός δημοσιογράφου είναι αποτέλεσμα εκβιασμών, είναι κάτι που δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν ισχύει, στη συγκεκριμένη περίπτωση και στην παρούσα φάση. Ωστόσο, οι «φήμες», όπως έλεγε και ο εκλιπών στις ραδιοφωνικές εκπομπές του, κάθε φορά που έπιανε στο στόμα του ένα πρόσωπο που δεν απασχολούσε εκείνη την περίοδο την επικαιρότητα αλλά φαινόταν να απασχολεί συχνά τον ίδιο, «έχουν αρχίσει να πυκνώνουν». Δημοσιεύματα θέλουν να υπάρχει αναφορά για «χρηματισμό» του Γιώργου Τράγκα σε δικογραφίες που είχε σχηματίσει η Ασφάλεια. Το τι συνέβη έκτοτε αποτελεί μυστήριο.
Μπορείς να μπεις σε μια δικογραφία για σοβαρότατα αδικήματα και μετά να βγεις;
Μέχρι στιγμής, κανένας νομοταγής πολίτης δεν φανταζόταν ότι ο εκβιασμός μπορεί να είναι τόσο προσοδοφόρος, ίσως γιατί μας διαφεύγει κάτι βασικό: εκτός από αυτούς που έχουν λερωμένη τη φωλιά τους, τελικά υπάρχουν και κάποιοι που πληρώνουν πολλά χρήματα για μιντιακή προστασία.
Αν το βλέπαμε σε ταινία, θα φαινόταν υπερβολικό. Οπως γράφεται για την υπόθεση Τράγκα, η Αρχή για το Ξέπλυμα του μαύρου χρήματος καλεί δεκάδες επιχειρηματίες που παραδέχονται άμεσα ή έμμεσα πως έδιναν διαφημίσεις στον Τράγκα, ενδίδοντας στις πιέσεις του.
Εδινε, σύμφωνα με αστυνομικό ρεπορτάζ, και εικονικές αποδείξεις.
Με εικονικές αποδείξεις ξεγελούσε ένας 70χρονος δημοσιογράφος δραστήριους ανθρώπους της αγοράς;
Ας δούμε τη μεγαλύτερη εικόνα.
Ανθρωποι ισχυροί, με εκπαίδευση απείρως ανώτερη από αυτήν του Τράγκα, με εμπειρία σε περίπλοκους κλάδους, πετυχημένοι, αλλά και ολόκληρες εταιρείες με διοικητικά συμβούλια και νομικά τμήματα με συμβούλους μεγαλοδικηγόρους, έκαναν συσκέψεις και λύγιζαν επειδή δεν ήθελαν ένας δημοσιογράφος με ακραίες θέσεις, που είχε χάσει από καιρό τη δύναμη του να επηρεάζει τη κοινή γνώμη, να ασχοληθεί μαζί τους;
Κάποιοι, σίγουρα, θα μπορούσαν να ενημερώσουν τις Αρχές, να προσφύγουν, και όμως προτιμούσαν να αποφύγουν την ενόχληση;
Πού ζούμε;
Φαίνεται απίστευτο, μέχρι κανείς να αναλογιστεί ότι ο εκβιασμός, για να πετύχει, απαιτεί την ύπαρξη της κουλτούρας του εκβιασμού. Δεν είναι μόνο αυτός που έχει λερωμένη τη φωλιά του ο ευάλωτος, αλλά και εκείνος που δίνει τα λεφτά με το κεφάλι χαμηλωμένο.
Μια βαριά φωνή στο τηλέφωνο που λέει: «Θα μας τη δώσετε τη χορηγία με το καλό ή με το άγριο;», είναι δυνατόν να αρκούσε ώστε ολόκληροι CEOs να έτρεμαν γιατί άκουσαν μισόλογα τόσο κωμικά, λες και γράφτηκαν για ήρωα γκανγκστερικής κωμωδίας του Γκάι Ρίτσι; «Δώσε τώρα 60.000, γιατί όταν με χρειαστείτε, θα θέλω 2.000.000»! «Εχω εδώ ένα γιαούρτι που μου έφερε ένας ανθρωπάκος και έχει μια κατσαριδούλα μέσα, θα μου στείλετε 20.000, μέχρι το απόγευμα; Να πάρει κι αυτός που το έφερε, τα δικά του»!
Οι διάλογοι που κυκλοφορούν είναι σπαρταριστοί και λέγεται πως ήταν συχνά τηλεφωνικοί ή στο πλαίσιο μιας συνάντησης που έκλεινε έπειτα από πιέσεις. Ο Γιώργος Τράγκας ήταν όμως ο Γιώργος Τράγκας και όχι ο Βίτο Κορλεόνε και ο εκβιασμός είναι σαν το τανγκό. Χρειάζεται δύο να τον χορέψουν και ο ένας να κάνει υπολογισμούς που να καταλήγουν: «Ας του τα δώσουμε, να μην έχουμε προβλήματα!»
Τέτοιοι χειρισμοί δεν ξεχειλίζουν από εξυπνάδα.
Σταθμοί και ΜΜΕ με ολόκληρα εμπορικά τμήματα πάσχιζαν για να πάρουν διαφήμιση, όταν ο Τράγκας έπαιρνε τα λεφτά με ένα τηλεφώνημα;
Η βλακεία της «Ιλαροτραγκωδίας» δεν τελειώνει εδώ.
Ο Τράγκας δεν είχε κάνει ποτέ καμιά συγκλονιστική παράτολμη αποκάλυψη! Δεν είχε ξεσκεπάσει κανέναν παίρνοντας το ρίσκο να αποδείξει τα λεγόμενά του, δεν είχε οδηγήσει απατεώνες στη Δικαιοσύνη και, τελικά, δεν είχε να καυχιέται για κάποια μεγάλη δημοσιογραφική επιτυχία, αλλά ήταν απλώς (όπως ο ίδιος δήλωνε και περιέργως έπειθε) ένας «καλά» πληροφορημένος δημοσιογράφος με πηγές από «πρεσβείες» και την πιάτσα, πράγματα διασκεδαστικά όταν ακούγονται σε ραδιοφωνική εκπομπή, πλήρως ανυπόστατα όμως στην πραγματικότητα. Ο Τράγκας είχε εφεύρει έναν αποτελεσματικό φανταστικό ρόλο που υποδυόταν χάρη στο αναμφίβολα μεγάλο ραδιοφωνικό ταλέντο του.
Τα θύματα, αν υπήρξαν, διέθεταν όλα τα ένδικα μέσα για να του απαντήσουν αστραπιαία, να τον αποδομήσουν, να αποδείξουν πως έλεγε μπούρδες και κάπως έτσι, η μηχανή εκβιασμών που απέδιδε εκατομμύρια, θα ξεφούσκωνε και τελικά να κατέρρεε.
Και όμως, δεν βρέθηκε ούτε ένας!
Ο Γιώργος Τράγκας, ανεξαρτήτως πορίσματος για τον πλουτισμό του, αντιλαμβανόταν πλήρως το δέος του έλληνα επιχειρηματία για τα ΜΜΕ, έπειθε πως είναι αλώβητος και όμως παρέμενε αδύναμος στο να διαχειριστεί τα πλούτη του. Δεκάδες εκατομμύρια ευρώ που είναι μαύρα μπορεί να δυσκολέψουν κορυφαίους οικονομολόγους στη διαχείριση. Αν αποδειχθούν αληθινά όσα λέγονται, ο Τράγκας, ο καλά πληροφορημένος δημοσιογράφος-ρεπόρτερ στα πρόθυρα της διεθνούς κατασκοπίας, όπως ήθελε να παρουσιάζεται με δραματικότητα στις εκπομπές του, έκανε κινήσεις που δείχνουν πως αγνοούσε ότι, εδώ και τουλάχιστον είκοσι χρόνια, κανείς δεν μπορεί να κινήσει μαύρο χρήμα.
Ράβδοι χρυσού χωρίς χαρτιά δεν είναι τυρί να το τρίβεις και να τρως, κι όμως εκείνος γράφεται ότι τις κατείχε, άρα τις δεχόταν ή τις αγόραζε, τις στοίβαζε σε μια θυρίδα, αν και το μόνο που μπορούσε να κάνει είναι τελικά να τις θαυμάζει!
Και όμως, αυτόν τον τύπο...
κάποιοι θεώρησαν ότι άξιζε να τον φοβούνται και τον πλήρωναν αδρά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου