Στην περίφημη ταινία «Life of Brian» των Monty Python (αυτή που ξέρουμε ως «Ενας προφήτης, μα τι προφήτης»), τα ένοπλα τμήματα του Λαϊκού Επαναστατικού Μετώπου της Ιουδαίας προελαύνουν μέχρι τη βάση του σταυρού όπου αργοπεθαίνει σταυρωμένος ο αθώος Μπράιαν. Οι αποφασισμένοι επαναστάτες εκδιώκουν τους έντρομους Ρωμαίους στρατιώτες που φυλάνε τον Μπράιαν και μετά, αντί να κατεβάσουν τον καταδικασμένο από τον σταυρό και να τον σώσουν, βγάζουν τα ξίφη τους και κάνουν χαρακίρι μπροστά του φωνάζοντας «τους δείξαμε». Αν στην θέση του Γολγοθά βάλουμε το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και στην θέση των ένοπλων τμημάτων του Λαϊκού Επαναστατικού Μετώπου βάλουμε τον ΣΥΡΙΖΑ, έχουμε μια υπέροχη μεταφορά του ευφάνταστου σεναρίου των Monty Python στη σημερινή (πραγματική) πολιτική μας ζωή.
Ενώ ο μέσος λογικός Έλληνας παρακολουθούσε εμβρόντητος 30 μπαχαλάκηδες να σπάνε νύχτα με βαριοπούλες μια βιβλιοθήκη που ετοιμαζόταν εντός του πανεπιστημιακού χώρου και άλλους 200 να επιτίθενται την επομένη στους αστυνομικούς που αποφάσισαν να διαφυλάξουν το ξαναχτίσιμο της, άρχισαν να καταφθάνουν πίσω από τον λόφο ένα-ένα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για να επέμβουν. Από τον Φίλη ως τον Γαβρόγλου, απ’ τον Σκουρλέτη ως τον Μπάρκα, απ’ τον Ηλιόπουλο ως τον Πολάκη, από την Αναγνωστοπούλου ως τον Τσακαλώτο κι απ’ τον επίσημο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τα συριζαϊκά τρολ… όλοι τους με την σειρά, σαν υπνοβάτες που δεν είχαν την παραμικρή επαφή με το γύρω περιβάλλον, έβγαλαν τα επαναστατικά τους ξίφη από το θηκάρι και αυτοχειριάστηκαν μπροστά στο ελληνικό κοινό. Υποστήριξαν τους κατεδαφιστές της πανεπιστημιακής βιβλιοθήκης.
Το έκαναν ευθέως, απροκάλυπτα, δίχως «ναι μεν αλλά», δίχως στρογγυλεύσεις ή υποσημειώσεις.
Το ανθολόγιο των δηλώσεων και των αναρτήσεών τους, δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα λογικής επεξεργασίας ανθρώπων που επιζητούν την κατάκτηση της κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας. Μόνο θύματα επαναστατικού παλιμπαιδισμού που ξύπνησε εντός τους ο Προυντόν ή ο Μπακούνιν που είχαν διαβάσει στα δεκαεπτά τους, θα έπαιρναν το μέρος μπαχαλάκηδων που γκρεμίζουν βιβλιοθήκες. Επιστρατεύοντας μάλιστα φύρδην-μίγδην Κορκονέες, Γρηγορόπουλους, Λαμπράκηδες και όποιον άλλον τους κατέβαινε στο κεφάλι.
Όχι τίποτα άλλο, έγιναν σοσιαλδημοκράτες σε αρχηγικό κόμμα εξουσίας που πάει για κυβέρνηση.
Και μετά απ’ αυτό το πελώριο βήμα μετεξέλιξης τους, το μόνο που κατάφεραν ήταν...
να προκαλούν περισσότερη έκπληξη και γέλιο στην πλατεία που τους παρακολουθεί, απ’ όσο έβγαζαν οι Moody Python στις δόξες τους.
Άντε και εις ανώτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου