Η Κυριακή 29 Μαΐου ήταν μέρα με πρωϊνό ξύπνημα στον ΣΥΡΙΖΑ.
Οσοι εξεπλάγησαν με την επιλογή της Ράνιας Σβίγκου για τη θέση της γραμματέως της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος και προσπαθούν να καταλάβουν τι συνέβη, μοιάζει να ξέχασαν κάτι που έγινε μόλις πριν από δύο εβδομάδες. Όπως διαβάζουμε στην «Αυγή», στις εσωκομματικές εκλογές που έγιναν την Κυριακή 15 Μαΐου, «με 150.853 ψήφους ή αλλιώς με ποσοστό 99,1% εξελέγη ο Αλέξης Τσίπρας πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία για πρώτη φορά από τη βάση του κόμματος, σύμφωνα με τα επίσημα οριστικά στοιχεία».
Επειδή για τους περισσότερους ήταν απλά μία Κυριακή στο τέλος του Μαΐου και παρά το αεράκι πολλοί ήταν στις παραλίες, ιδού μια σύνοψη: Ο Αλέξης Τσίπρας, κατά την πρώτη συνεδρίαση της νέας Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ πρότεινε για τη θέση της γραμματέως την Ράνια Σβίγκου και για αυτή του αναπληρωτή γραμματέα τον Γιώργο Βασιλειάδη, σημειώνοντας, μεταξύ άλλων, ότι τους ξέρει από παιδιά, και μπορεί να εγγυηθεί προσωπικά «για το ήθος τους, την εντιμότητά τους, την ανιδιοτέλεια και τη προσήλωσή τους στη συλλογική μας προσπάθεια».
Η πρόταση του κ. Τσίπρα προκάλεσε έντονη αμηχανία στην αίθουσα του ξενοδοχείου όπου είχαν συγκεντρωθεί από νωρίς τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για την ομιλία του προέδρου, στις 10.30 το πρωί. Το όνομα της Ράνιας Σβίγκου δεν αναμενόταν, «δεν είχε ακουστεί, δεν είχε διαρρεύσει» όπως ανέφεραν οι αρμόδιοι συντάκτες που καλύπτουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Η Σβίγκου –άλλοτε εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος– έγινε η πρώτη γυναίκα γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ, πράγμα θετικό. Και προφανώς θα ήταν λάθος να κριθεί κυρίως ως «φίλη» του κ. Τσίπρα – θα κριθεί για το έργο της, ασχέτως αν ο ίδιος ο πρόεδρος προέταξε το ηθικοπλαστικό και προσωπικό στοιχείο. Η ίδια και ο κ. Βασιλειάδης εκλέχθηκαν άνετα με ποσοστό 76,5%, εφόσον όσοι τους ψήφισαν προέκυψαν από τις εσωκομματικές εκλογές της 15ης Μαΐου. Είναι οι νέοι «300» της Κεντρικής Επιτροπής, ένα σώμα που ελέγχεται πλήρως από τον κ. Τσίπρα με την επιπρόσθετη νομιμοποίηση που του προσφέρει πλέον (σε όλες τις εσωκομματικές διαδικασίες που κινεί) η κάλπη στην οποία ψήφισαν 172.000 μέλη.
Παρά τις εικασίες ότι η επιλογή της κυρίας Σβίγκου –αντί του Δημήτρη Τζανακόπουλου– είχε εν μέρει συμβιβαστικό χαρακτήρα, ότι ο κ. Τσίπρας δεν μπόρεσε δηλαδή να προτείνει ξανά τον κ. Τζανακόπουλο, οι αντιδράσεις που ακολούθησαν δεν έδειξαν κάτι τέτοιο. Ολοι έγιναν πρώην εκτός από έναν Μετά τις εξελίξεις της Κυριακής, μερίδα του Τύπου που στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ έκανε λόγο για «γροθιά του Αλέξη Τσίπρα στο κομματικό κατεστημένο» ξεχνώντας ίσως ότι τα πράγματα έχουν απλοποιηθεί. Μετά το 99,1%, ο κ. Τσίπρας κινείται ελεύθερα. Με διαδικασίες, αλλά ελεύθερα. Επομένως, πιο σωστό θα ήταν να μπαίνει η λέξη «πρώην» μπροστά από κάθε αναφορά στους εσωκομματικούς αντιπάλους του κ. Τσίπρα: πρώην «κομματικό κατεστημένο», πρώην τάσεις, πρώην εσωκομματική αντιπολίτευση.
Οσοι πασοκογενείς εντός ΣΥΡΙΖΑ μουρμούριζαν απογοητευμένοι ότι ήταν «τσάμπα κόπος» η συστράτευση για να γραφτούν 110.000 νέα μέλη (με ορισμένους παρατηρητές να εκτιμούν ότι κάποιοι σκέπτονται ακόμη και την επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ), ίσως υποτίμησαν τους λόγους που έγινε viral η φράση του Απόστολου Κακλαμάνη στο τελευταίο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής: «Ο,τι άχρηστο είχαμε στο ΠΑΣΟΚ, ήρθε το βυτιοφόρο του ΣΥΡΙΖΑ και το μάζεψε».
Ενας από αυτούς που αντέδρασαν και στη δήλωση Κακλαμάνη και, κυρίως, στην επιλογή της Ράνιας Σβίγκου, ήταν ο Παύλος Πολάκης που υποστήριξε ότι η εν λόγω (προς Θεού, όχι ο Απ. Κακλαμάνης) δεν στήριξε τη διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ. Σύμφωνα με την «Καθημερινή», ο κ. Τσίπρας παίρνοντας τον λόγο, απάντησε στον κ. Πολάκη ότι «δεν είσαι εσύ ο αυθεντικός εκφραστής των 172.000 μελών» και ότι τα χιλιάδες μέλη «τα εκπροσωπούν ο καθένας και η καθεμία από μας».
Αυτό που εννοούσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι απλό: 172.000 μέλη ψήφισαν τους 300 της Κεντρικής Επιτροπής οι οποίοι στις 29 Μαΐου ψήφισαν τους 38 της Πολιτικής Γραμματείας. Συν ο πρόεδρος, η γραμματέας και ο αναπληρωτής γραμματέας που συμπεριλαμβάνονται ex officio, σύνολο 41. Αυτή η επαγωγική «σαραντοποδαρούσα», που θα έλεγε και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, οδηγεί ασφαλώς σε έναν. Στον πρόεδρο. Είναι προφανές ότι η κυριαρχία Τσίπρα στον αρχηγικό πλέον ΣΥΡΙΖΑ τσιγκλάει τις προσωπικές φιλοδοξίες και τις προσδοκίες όσων αισθάνονται αδικημένοι ή φοβούνται ότι έπαιξαν τον ρόλο τους και τώρα τελείωσαν –έχει συμβεί άλλωστε και στο παρελθόν, όταν ο κ. Τσίπρας ήρθε σε ρήξη με την Αριστερή Πλατφόρμα, το καλοκαίρι του 2015.
Επίσης, όσα συνέβησαν την Κυριακή, παρά τη νομιμοποίηση που απορρέει από άψογες δημοκρατικές διαδικασίες, παραπέμπουν σε μια βαθύτερη κουλτούρα που την έχουμε δει ξανά σε αριστερά κόμματα (και όχι μόνο) στα οποία αποφασίζει ένας. Είτε βρίσκονται στην εξουσία είτε όχι.
Από μια άποψη, ήταν αναμενόμενο.
Διότι...
ποιος είπε ότι στα συστήματα που αποφασίζει ένας, είτε πρόκειται για κόμμα είτε πρόκειται για χώρα, δεν γίνονται εκλογές;
Μια χαρά γίνονται, απλώς δεν υπάρχει αγωνία για το αποτέλεσμα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου