ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
Η Ευρώπη είναι αποφασισμένη να προχωρήσει στο μέλλον. Να καταργήσει τα στερεότυπα και τις αγκυλώσεις του παρελθόντος, να ανοίξει τη μεγάλη της αγκαλιά στις προκλήσεις του παρόντος. Να γίνει πιο «συμπεριληπτική» που λένε.
Ο καιρός των επαναστάσεων έχει παρέλθει, όμως τα ανήσυχα πνεύματα δεν έχουν εγκαταλείψει τον αγώνα. Και ενώ συνεχίζονται οι προσπάθειες για την κατάργηση της διάκρισης των τουαλετών ανάμεσα σε αυτές που προορίζονται για άνδρες και αυτές που προορίζονται για γυναίκες, μια μεγάλη αεροπορική εταιρεία, η Lufthansa, έκανε ένα γενναίο άλμα. Αποφάσισε να καταργήσει το φύλο των επιβατών της. Από τούδε και εις το εξής, αντί η καθησυχαστική φωνή των αεροσυνοδών να τους προσφωνεί με το γνωστό «κυρίες και κύριοι», θα λέει «αγαπητοί επιβάτες».
Είναι γνωστό ότι ο διαχωρισμός σε κυρίες και κυρίους έχει προκαλέσει πολλά προβλήματα. Ορισμένοι την εκλαμβάνουν σαν πρόσκληση σε σεξουαλική παρενόχληση, που στις υπερπόντιες πτήσεις μπορεί να φτάσει έως τον βιασμό, ενίοτε δε, αν υπάρξει καθυστέρηση και αναταράξεις, και στη γυναικοκτονία. Δεν ξέρω τι λένε οι στατιστικές, όμως η αίσθησή μου δεν με ξεγελάει. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Ο διαχωρισμός αποκλείει από τις πτήσεις άτομα τα οποία δεν συμπεριλαμβάνονται στις δύο αυτές κατηγορίες που επέβαλε η φύση στους ζωντανούς οργανισμούς για να ελέγχει τη συμπεριφορά τους. Είναι τουλάχιστον αγενές να μην υποδέχεται το πλήρωμα τα μη δυαδικά άτομα.
Οφείλω να παρατηρήσω πως και η προσφώνηση «αγαπητοί επιβάτες» μπορεί να δείχνει προοδευτικό θάρρος, όμως δεν λύνει όλα τα προβλήματα.
Διότι και το «επιβάτες», αν και τονώνει το αίσθημα αλληλεγγύης, είναι κι αυτό γένους αρσενικού αφού, ως γνωστόν, στην πλεκτάνη της ανθρώπινης φύσης πρωταγωνιστικό ρόλο έχει η γλώσσα.
Αντιλαμβάνομαι τη σπουδή των πρωτοπόρων να καταργούν έναν έναν τους περιορισμούς που ασχημαίνουν τη ζωή μας, όμως δεν πρέπει να αρκεστούν στα επιτεύγματά τους. Θα πρέπει να αναζητήσουν λέξη γένους ουδετέρου, όπως «αδέλφια μας», «καλά μου παιδιά» – ιδέες ρίχνω. Ή να φτιάξουν ένα νεολογισμό. Δύσκολο για ευρωπαϊκές γλώσσες, όπως η γαλλική, που δεν διαθέτουν ουδέτερο γένος, όμως και εκεί πολλοί υποστηρίζουν την προσθήκη του στα ήδη υπάρχοντα.
Αυτό είναι το ενδιαφέρον της προοδευτικής Ευρώπης.
Από τη μία, δεν ανέχεται τη διάκριση των φύλων και οδεύει προς μέλλον «μη δυαδικό».
Από την άλλη, ανέχεται στο όνομα του πολυπολιτισμού πληθυσμούς που εφαρμόζουν τη σαρία και υπερασπίζεται το δικαίωμα στην μπούρκα.
Είναι αυτό που λέμε...
«διάλογος πολιτισμών». Από τις αντιθέσεις θα προκύψει η νέα σύνθεση.
Πώς στην ευχή θα μοιάζει αυτή η νέα σύνθεση, κανείς δεν ξέρει.
Δεν έχει σημασία.
Σημασία έχει να πιστεύεις στην πρόοδο και να την υπηρετείς χωρίς να σε πτοούν οι αναστολές της λογικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου