Του ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ
Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Στέλιος Κούλογλου είπε κάποια πράγματα που δεν άρεσαν στους συντρόφους του. Σε άρθρο του με τίτλο «ΔΕΘ: Ισοπαλία μετά από έναν ανιαρό αγώνα» (tvxs, 19.9.2021) διέλυε τις κυρίαρχες αυταπάτες του ΣΥΡΙΖΑ περί κατίσχυσης του κ. Αλέξη Τσίπρα στο πολιτικό σκηνικό, κυριαρχία που δεν φαίνεται στις δημοσκοπήσεις αλλά τη «νιώθουν» τα στελέχη στην κοινωνία, δηλαδή στους καφενέδες όπου συχνάζουν. Εγραψε ότι «ούτε ο Α. Τσίπρας μπορεί να θεωρήσει τη ΔΕΘ ως αφετηρία μιας νέας αρχής, όπως είχε προαναγγελθεί. Τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν (…) έμοιαζαν αποσπασματικά και δεν έγιναν αντιληπτά ως ένα συνολικό σχέδιο και μια πειστική πρόταση αλλαγής. Επιπλέον (…) θα έπρεπε απαραίτητα να συνοδεύονται από εμπεριστατωμένη οικονομική τεκμηρίωση».
Στην αποτίμηση του κ. Κούλογλου χωράει μόνο ένας τύπος απάντησης: «Λάθος, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κέρδισε 5-0» ή με πολάκειο γραφή: «ΑΚΟΥ ΣΤΕΛΙΟ ΚΟΥΛΟΓΛΟΥ!!! Ο Αλέξης Τσιπρας ΘΑ ΕΙΝΑΙ με την ψήφο του λαού πρωθυπουργός…».
Αν, μάλιστα, υπήρχε κάποιο σοβαρό στέλεχος θα παρουσίαζε την οικονομική τεκμηρίωση των μέτρων για να διαψεύσει τον ευρωβουλευτή.
Φευ! Οι περισσότεροι στάθηκαν στα κίνητρα του κ. Κούλογλου.
Ο κ. Δημήτρης Τζανακόπουλος ανέφερε ότι «δεν μπορώ να κατανοήσω τη σκοπιμότητα της κίνησης» (ΣΚΑΪ, 21.9.2021). Περίεργο, για έναν γραμματέα κόμματος προερχόμενο από τον χώρο που εξηγούσε κάθε κριτική στην ηγεσία διά της Ιντέλιτζενς Σέρβις, της CIA κ.λπ. Εδώ κοτζάμ Νίκος Πλουμπίδης εκτελέστηκε το 1954 τραγουδώντας τη Διεθνή και, μέρες μετά, το ΚΚΕ ανέφερε από το Ραδιόφωνο της Μόσχας ότι «ο Πλουμπίδης δεν πέθανε, αλλά μεταφέρθηκε στην Αμερική, όπου γεμίζει τις μέρες και τις τσέπες του με το πικρό αντίτιμο της προδοσίας», στον κ. Κούλογλου κόλλησαν;
Σύμφωνοι! Δεν θα μπορούσαν να τον χαρακτηρίσουν «πράκτορα της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν», αλλά θα μπορούσαν να τον συκοφαντήσουν με τον τρόπο που συκοφαντούν όλα τα ΜΜΕ. Θα μπορούσαν δηλαδή να πουν «και ευρωβουλευτές στη λίστα Πέτσα».
Ισχύει πάντα το παλιό γκράφιτι των αναρχικών που έλεγε «όταν το δάχτυλο έδειχνε το φεγγάρι ο κνίτης κοιτούσε το δάχτυλο», αλλά η αναζήτηση σκοπιμοτήτων για να εξηγηθεί η πολιτική πραγματικότητα είναι μια εύκολη, τεμπέλικη πρακτική.
Εχει όμως ένα βασικό πρόβλημα, πέρα από το ότι τα εσωτερικά κίνητρα καθενός δεν μπορούν αντικειμενικώς να ελεγχθούν. Αποτρέπουν αναγκαίες διορθώσεις της πορείας.
Για παράδειγμα...
όταν το 2015 ακούγονταν φωνές «προσοχή τοίχος! θα στουκάρουμε!», οι οδηγοί του οχήματος αντί να κοιτάνε μπροστά έψαχναν δεξιά κι αριστερά για να ανακαλύψουν τα κίνητρα όσων φώναζαν. Ηταν πράκτορες της τρόικας; Της Μέρκελ; Του ΔΝΤ;
Ετσι, ψάχνοντας τα υποκειμενικά «κίνητρα», στουκάραμε όλοι αντικειμενικώς…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου