ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΑΛΗΤΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Έχουμε χούντα αφού…

Του Strange Attractor

«Έχουμε χούντα!» φωνάζουν δεξιά κι αριστερά οι κάθε είδους μπαχαλάκηδες και οι διάφοροι επαγγελματίες αλληλέγγυοί τους…
 

Γιατί;  

Διότι όταν η αστυνομία προσπαθεί που και που να επιβάλλει τον νόμο, κι υπάρχει αντίσταση, τότε πέφτουν μερικές φάπες. Αυτές όμως οι φάπες της αστυνομίας συνιστούν χούντα κατά τους επαγγελματίες «αντιεξουσιαστές».
 

Οι οποίοι έχουν σταθερή πολιτική, και όχι μόνο, στήριξη από τους διάφορους βολεμένους «επαναστάτες» δικηγόρους, αΧτιβιστές, πολιτικάντηδες, και κυρίως τον Σύριζα, ο οποίος μπορεί να έγινε κυβερνητικό κόμμα, αλλά ακόμη πάσχει από τις εγγενείς παιδικές του ασθένειες. Από το σύνδρομο των συνιστωσών του… Από «λαφαζανισμό»…
 

Ακόμη δηλαδή διατηρεί το αγωνιστικό του ταμπεραμέντο, καταγγέλλοντας τόσο την χούντα του Μητσοτάκη όσο και το παλιό βρώμικο κατεστημένο, κυρίως το ΠΑΣΟΚ, που μας έφερε σε αυτά τα χάλια. Σε αυτή τη χούντα…
 

Με μπροστάρηδες στον όμορφο αγώνα διάφορους πρώην … Πασόκους, όχι απλά ψηφοφόρους ή στελέχη του  πάλαι ποτέ βρώμικου ΠΑΣΟΚ, αλλά μέχρι και γενικούς γραμματείς του!
 

Θα μου πείτε και τι έγινε; Αφού υπάρχουν γίδια που τους ψηφίζουν, αυτοί καλά κάνουν τη δουλειά τους…
 

Όσον αφορά όμως στη χούντα που λέγαμε, εκεί κι αν δεν υπάρχει τρέλα, η οποία βγαίνει προς τα έξω κυρίως μέσα από τα τηλεοπτικά πάνελς και τα ΜΜΕ γενικότερα.
 

Εκεί δηλαδή όπου ο κάθε πικραμένος συμπλεγματικός βγάζει τα εσώψυχά του, αδιαφορώντας για την όποια αλήθεια… η οποία βέβαια είναι σχετική, το έχει πει άλλωστε κι ο  Λένιν,  μπορεί κι ο Ντάνος.

Για να το ξεκαθαρίσουμε, χούντα ήταν όταν είχαμε (στις αρχές της τουλάχιστον) τανκς και ένοπλους στρατιώτες σκοπούς σε κάθε τετράγωνο, και αργότερα, όταν ένας μόνο χωροφύλακας με στολή εξόδου παρακαλώ, ακόμη και τροχονόμος, κυνηγούσε δεκάδες «διαδηλωτές», όταν βέβαια τολμούσε κάποιος να διαδηλώσει.
 

Χούντα είχαμε όταν όσους μπαγλάρωναν οι χωροφύλακες, κατέληγαν σε ανήλιαγα μπουντρούμια, και τους ξεχνούσε μέχρι κι η μάνα τους.
Χούντα είχαμε όταν σε τσάκωναν, κι αντί να σε οδηγήσουν στον εισαγγελέα προκειμένου να αφεθείς ελεύθερος σε μελάνιαζαν στις σφαλιάρες μέχρι να περάσεις από στρατοδικείο.
 

Χούντα είχαμε όταν στα πλυσταριά της ταράτσας δεν υπήρχαν εργαστήρια παρασκευής μολότοφ, αλλά κρίκοι στα ντουβάρια, όπου σε δένανε και στη συνέχεια σε δέρνανε με ζωνάρια…
 

Χούντα είχαμε όταν τα ξερονήσια γέμιζαν από «πολιτικούς κρατούμενους» και δεν υπήρχε ΜΚΟτζής ούτε για δείγμα να τους υπερασπιστεί… ούτε καν κάποια ντόπια γιαγιά να τους φιλέψει και να τους προσφέρει κεράσματα.
 

Χούντα είχαμε όταν μπαίνανε οι χωροφύλακες που λέγαμε, στο σπίτι που ήμουν μικρό παιδί, και έψαχναν τη βιβλιοθήκη για να βρουν βιβλία του Καζαντζάκη και του Λουντέμη, που ήταν παράνομα τότε, διότι έτσι  κάρφωσε στην ασφάλεια κάποιος εθνοπρεπής γείτονας.
 

Και βέβαια, να σημειώσω για τους (αδαείς) σύγχρονους αντιστασιακούς, ότι τους εν λόγω χωροφύλακες δεν τους συνόδευε εισαγγελέας, ούτε είχαν κάποιο ένταλμα ερεύνης της κατοικίας.
 

Και όταν έσερναν τον μπαμπά μου (και άλλους μπαμπάδες) στο τμήμα «δι’ υπόθεσίν του», για ανακρίσεις δηλαδή αν όντως άκουγαν Μίκη Θεοδωράκη στο πικάπ (πάλι ο γείτονας που λέγαμε), δεν υπήρχαν ούτε συριζαίες συνηγορίνες με  Γκούτσι και με iPhones απ’ έξω, ούτε αλληλέγγυοι, ούτε κανάλια, ούτε κανένας…
 

Και όταν μέσα στο τμήμα οι φάπες έπεφταν σαν χαλάζι, κανείς Αλιβιζάτος, και κανείς Μπογιόπουλος της εποχής δεν έπαιρνε θέση.  Ούτε καν ο Συνήγορος του Πολίτη… χικ.
Όλα τα έσκιαζε ο φόβος… είχαμε χούντα αφού.
 

Έτσι λοιπόν έχει η κατάσταση σήμερα, με την κυβέρνηση να κάνει σπασμωδικές κινήσεις στο ζήτημα της έννομης τάξης, και με τον Σύριζα να την καταγγέλλει.
 

Κι εκεί που θα περίμενε κανείς από τον Κυριάκο να είναι προσηλωμένος στην «επιταγή» που πήρε από τον λαό, αδιαφορώντας για τα γκρουπούσκουλα που διαμαρτύρονται για να διαμαρτύρονται, τι βλέπουμε;  

Ενοχικά συναισθήματα, απολογίες, ΕΔΕ, έρευνες, επιτροπές, και προσπάθειες λογικού διαλόγου με τα … σούργελα.
 

Που αν είχαμε πραγματική χούντα αυτά τα σούργελα θα ήταν ή κρυμμένα σε λαγούμια, ή τα πιο πιστά της καναπεδόσκυλα.
 

Σήμερα όμως ωρύονται… 

Γιατί; 

Διότι τους παίρνει… και έτσι βγάζουν (πολιτικό και άλλο) μεροκάματο.
 

Έχουμε χούντα λοιπόν… με καθημερινές επιθέσεις με μολότοφ, με συνεχιζόμενες καταλήψεις, με πορείες, με απεργίες, με καψίματα χριστουγεννιάτικων δένδρων, και με όλα εκείνα που χρόνια τώρα αποτελούν την νεοελληνική κανονικότητα.
 

Χώρια οι εκατοντάδες χιλιάδες «πρόσφυγες πολέμου» από χώρες που δεν έχουν πόλεμο, που μαζί με τις ΜΚΟ μας οδηγούν στην άβυσσο. Της εγκληματικότητας προς το παρόν, και της φυλετικής και εθνικής μας αλλοίωσης αργότερα.
 

Ναι, αλλά έχουμε χούντα…  

Γιατί; 

Επειδή...

 κατά τη σύλληψη ενός κουκουλοφόρου που έριχνε μολότοφ, φάνηκε λίγο το βρακί του…
 

Τρίζουν τα κόκαλα του Παναγούλη, και του Λεντάκη… τα ακούτε σύντροφοι;