Γράφει ο Απόστολος Κρητικόπουλος
Διδάκτωρ Πληροφορικής
(twitter: @kritikopoulos)
Τα τελευταία χρόνια, κατά τα οποία ασχολήθηκα περισσότερο με ανάγνωση άρθρων για τις γεωπολιτικές εξελίξεις, κατέληξα έπειτα από σκέψη στο συμπέρασμα ότι οι περισσότεροι διεθνολόγοι και τουρκολόγοι, που περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι και μας αναλύουν με περισπούδαστο ύφος την κατάσταση, κυρίως στην περιοχή μας, δεν ξέρουν τι τους γίνεται.
Καταλαβαίνω ότι είναι αφοριστική αυτή η θέση που γράφω, αλλά ειλικρινά βαρέθηκα να διαβάζω ευσεβείς πόθους και «επιστημονικές αναλύσεις» βασισμένες σε προσδοκίες και ευχολόγια.
Κουράστηκα να διαβάζω αναλύσεις ότι ο Ερντογάν «όπου να ’ναι πέφτει», πως η τουρκική λίρα θα βυθιστεί στα τάρταρα και μαζί της θα αφανιστεί και η διπλανή χώρα, ότι οι Κούρδοι είναι «πολύ κοντά» (τα τελευταία 40 χρόνια) στη δημιουργία κουρδικού κράτους, πως ο Ερντογάν ήταν πίσω από το πραξικόπημα προς τον εαυτό του, ότι ο Ερντογάν έχει καρκίνο και πως «ζούμε τις τελευταίες μέρες του “σουλτάνου”».
Ένα από τα αγαπημένα μου ρητά είναι το εξής: «Μπορείς να παραβλέψεις την πραγματικότητα, αλλά δεν μπορείς να παραβλέψεις τις συνέπειες της πραγματικότητας».
Όλες τις προηγούμενες δεκαετίες, κατά τις οποίες η Ελλάδα αποφάσισε συνειδητά να εκχωρήσει εθνική κυριαρχία στην ελιτίστικη και πολυπολιτισμική Ευρωπαϊκή Ένωση, αναγνωρίζοντάς την ως επίσημο προστάτη μας (μέσω της Frontex και άλλων ιδεοληψιών), η Τουρκία σε ένα δημογραφικό κρεσέντο απέκτησε πληθυσμό οκτώ φορές μεγαλύτερο από την πατρίδα μας, όρισε ως ηγέτη της έναν γνήσιο εθνικιστή και συντηρητικό με έντονη θρησκευτική συνείδηση, ο οποίος σταθερά οδηγεί τη χώρα του προς την πρόοδο και την εθνική συνοχή (ναι, στον Ερντογάν αναφέρομαι, ο οποίος ξεπέρασε σε μέρες διακυβέρνησης τον Κεμάλ Ατατούρκ), έγινε μέλος των ισχυρών του κόσμου G-20 και με ισχυρότατο στρατό, που την ενισχύει να δείχνει τα επιθετικά δόντια της σε όλη την περιοχή, εισβάλλοντας στη Συρία, ώστε να απωθήσει τους Κούρδους, και κάνοντας βόλτες με τα πολεμικά πλοία της στην Κύπρο μας, επιχειρώντας ανενόχλητη γεωτρήσεις.
Σε όλα τα παραπάνω τι έχουμε να αντιτάξουμε ως χώρα που συνορεύει με τόσο ισχυρό και επιθετικό γείτονα;
Καταλαβαίνω ότι είναι αφοριστική αυτή η θέση που γράφω, αλλά ειλικρινά βαρέθηκα να διαβάζω ευσεβείς πόθους και «επιστημονικές αναλύσεις» βασισμένες σε προσδοκίες και ευχολόγια.
Κουράστηκα να διαβάζω αναλύσεις ότι ο Ερντογάν «όπου να ’ναι πέφτει», πως η τουρκική λίρα θα βυθιστεί στα τάρταρα και μαζί της θα αφανιστεί και η διπλανή χώρα, ότι οι Κούρδοι είναι «πολύ κοντά» (τα τελευταία 40 χρόνια) στη δημιουργία κουρδικού κράτους, πως ο Ερντογάν ήταν πίσω από το πραξικόπημα προς τον εαυτό του, ότι ο Ερντογάν έχει καρκίνο και πως «ζούμε τις τελευταίες μέρες του “σουλτάνου”».
Ένα από τα αγαπημένα μου ρητά είναι το εξής: «Μπορείς να παραβλέψεις την πραγματικότητα, αλλά δεν μπορείς να παραβλέψεις τις συνέπειες της πραγματικότητας».
Όλες τις προηγούμενες δεκαετίες, κατά τις οποίες η Ελλάδα αποφάσισε συνειδητά να εκχωρήσει εθνική κυριαρχία στην ελιτίστικη και πολυπολιτισμική Ευρωπαϊκή Ένωση, αναγνωρίζοντάς την ως επίσημο προστάτη μας (μέσω της Frontex και άλλων ιδεοληψιών), η Τουρκία σε ένα δημογραφικό κρεσέντο απέκτησε πληθυσμό οκτώ φορές μεγαλύτερο από την πατρίδα μας, όρισε ως ηγέτη της έναν γνήσιο εθνικιστή και συντηρητικό με έντονη θρησκευτική συνείδηση, ο οποίος σταθερά οδηγεί τη χώρα του προς την πρόοδο και την εθνική συνοχή (ναι, στον Ερντογάν αναφέρομαι, ο οποίος ξεπέρασε σε μέρες διακυβέρνησης τον Κεμάλ Ατατούρκ), έγινε μέλος των ισχυρών του κόσμου G-20 και με ισχυρότατο στρατό, που την ενισχύει να δείχνει τα επιθετικά δόντια της σε όλη την περιοχή, εισβάλλοντας στη Συρία, ώστε να απωθήσει τους Κούρδους, και κάνοντας βόλτες με τα πολεμικά πλοία της στην Κύπρο μας, επιχειρώντας ανενόχλητη γεωτρήσεις.
Σε όλα τα παραπάνω τι έχουμε να αντιτάξουμε ως χώρα που συνορεύει με τόσο ισχυρό και επιθετικό γείτονα;
Απειλές προς την Τουρκία ότι θα της κόψουμε τα ΕΣΠΑ, «ηχηρά μηνύματα» από την πολιτική ηγεσία μας, τα οποία είμαι σίγουρος ότι προκαλούν το γέλιο στην ηγεσία της Τουρκίας πλέον ως γραφικά, και τον Μητσοτάκη να παύει την πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Πεντέλης επειδή τόλμησε να εκφέρει αμφιβολίες για την πολιτική ανοιχτών συνόρων της Ελλάδος.
Μόνοι μας...
Μόνοι μας...
βγάλαμε τα μάτια μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου