Του ΜΑΝΟΥ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΥ
Στη γειτονιά μου έχει ένα πάρκο. Οι υπάλληλοι της υπηρεσίας πρασίνου του Δήμου Αθηναίων το επισκέπτονται μόνο όταν η κατάσταση έχει ξεπεράσει το απροχώρητο και το πάρκο είναι έτοιμο να φιλοξενήσει τα γυρίσματα της επόμενης ταινίας για τον πόλεμο του Βιετνάμ.
Στη γειτονιά μου έχει ένα πάρκο. Οι υπάλληλοι της υπηρεσίας πρασίνου του Δήμου Αθηναίων το επισκέπτονται μόνο όταν η κατάσταση έχει ξεπεράσει το απροχώρητο και το πάρκο είναι έτοιμο να φιλοξενήσει τα γυρίσματα της επόμενης ταινίας για τον πόλεμο του Βιετνάμ.
Ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον από την εγκατάλειψη έχει ο τρόπος που οι δημοτικοί υπάλληλοι δουλεύουν: 5 ή 6 αράζουν στα παγκάκια και λένε τα δικά τους πίνοντας καφέ και ένας κόβει χόρτα ή κλαδεύει. Κάθε 10' ο ένας που δουλεύει κάθεται και τη θέση του παίρνει ένας από αυτούς που αράζουν. Μετά από 10' πάλι το ίδιο έτσι ώστε η αναλογία καθήμενων/ εργαζόμενων να είναι πάντα 5 ή 6/1 και η δουλειά λίγων ημερών (ή και μιας) να ολοκληρώνεται σε εβδομάδες.
Οι υπάλληλοι της υπηρεσίας καθαριότητας περνούν και μαζεύουν τα σκουπίδια από το πάρκο. Είναι όμως πολύ προσεκτικοί και μαζεύουν μόνο τα σκουπίδια που βρίσκονται στο δρομάκι που οδηγεί από τη μια άκρη του πάρκου στην άλλη. Οποιοδήποτε άλλο σκουπίδι, αριστερά ή δεξιά από το δρομάκι τους αφήνει παγερά αδιάφορους και το πάρκο αργά αλλά σταθερά γίνεται όλο και πιο βρώμικο.
Οι υπάλληλοι της υπηρεσίας ηλεκτροφωτισμού πριν λίγους μήνες άλλαξαν τις λάμπες. Πριν την αλλαγή το πάρκο ήταν στο σκοτάδι για μήνες. Οι καινούργιες λάμπες, οι οποίες κι αυτές έχουν αρχίσει να καίγονται χωρίς κανείς να μπει στον κόπο να τις αλλάξει, ανάβουν αφού έχει πέσει το σκοτάδι. Αντιθέτως, τα φώτα του γηπέδου μπάσκετ που υπάρχει μέσα στο πάρκο ανάβουν από το μεσημέρι.
Αυτοί οι υπάλληλοι μαζί με άλλους υπαλλήλους της ΠΟΕ-ΟΤΑ απεργούν (θα έγραφα «δεν θα δουλέψουν» αλλά αυτό δεν θα σήμαινε τίποτα) διαμαρτυρόμενοι για εκείνη τη διάταξη του αναπτυξιακού νομοσχεδίου η οποία δίνει στους Δήμους της δυνατότητα σύναψης συμβάσεων με ιδιώτες για τις υπηρεσίες Πρασίνου, Καθαριότητας και Ηλεκτροφωτισμού. Με λίγα λόγια, οι άνθρωποι που δεν κάνουν τη δουλειά για την οποία πληρώνονται (ή την κάνουν πλημμελώς ή την κάνουν απελπιστικά αργά ή την κάνουν με τρομερά υψηλό κόστος ή όλα αυτά μαζί) απαιτούν να μην υπάρχει η δυνατότητα η δουλειά να γίνει σωστά και γρήγορα και χωρίς αργομισθίες.
Η απαίτησή τους αυτή στην πραγματικότητα δεν στρέφεται ούτε εναντίον της κυβέρνησης, ούτε εναντίον των δημοτικών αρχών. Στρέφεται πρώτα εναντίον εκείνων των εργαζόμενων που θέλουν να δουλέψουν εκεί που οι υπάλληλοι των ΠΟΕ-ΟΤΑ αράζουν για καφεδάκι και κυρίως εναντίoν των δημοτών.
Οι κινητοποιήσεις της ΠΟΕ-ΟΤΑ είναι κινητοποιήσεις εναντίον των κατοίκων των δήμων που υφίστανται την (ανθρώπινη κατά τα άλλα) απροθυμία τους για δουλειά.
Οι υπάλληλοι της υπηρεσίας καθαριότητας περνούν και μαζεύουν τα σκουπίδια από το πάρκο. Είναι όμως πολύ προσεκτικοί και μαζεύουν μόνο τα σκουπίδια που βρίσκονται στο δρομάκι που οδηγεί από τη μια άκρη του πάρκου στην άλλη. Οποιοδήποτε άλλο σκουπίδι, αριστερά ή δεξιά από το δρομάκι τους αφήνει παγερά αδιάφορους και το πάρκο αργά αλλά σταθερά γίνεται όλο και πιο βρώμικο.
Οι υπάλληλοι της υπηρεσίας ηλεκτροφωτισμού πριν λίγους μήνες άλλαξαν τις λάμπες. Πριν την αλλαγή το πάρκο ήταν στο σκοτάδι για μήνες. Οι καινούργιες λάμπες, οι οποίες κι αυτές έχουν αρχίσει να καίγονται χωρίς κανείς να μπει στον κόπο να τις αλλάξει, ανάβουν αφού έχει πέσει το σκοτάδι. Αντιθέτως, τα φώτα του γηπέδου μπάσκετ που υπάρχει μέσα στο πάρκο ανάβουν από το μεσημέρι.
Αυτοί οι υπάλληλοι μαζί με άλλους υπαλλήλους της ΠΟΕ-ΟΤΑ απεργούν (θα έγραφα «δεν θα δουλέψουν» αλλά αυτό δεν θα σήμαινε τίποτα) διαμαρτυρόμενοι για εκείνη τη διάταξη του αναπτυξιακού νομοσχεδίου η οποία δίνει στους Δήμους της δυνατότητα σύναψης συμβάσεων με ιδιώτες για τις υπηρεσίες Πρασίνου, Καθαριότητας και Ηλεκτροφωτισμού. Με λίγα λόγια, οι άνθρωποι που δεν κάνουν τη δουλειά για την οποία πληρώνονται (ή την κάνουν πλημμελώς ή την κάνουν απελπιστικά αργά ή την κάνουν με τρομερά υψηλό κόστος ή όλα αυτά μαζί) απαιτούν να μην υπάρχει η δυνατότητα η δουλειά να γίνει σωστά και γρήγορα και χωρίς αργομισθίες.
Η απαίτησή τους αυτή στην πραγματικότητα δεν στρέφεται ούτε εναντίον της κυβέρνησης, ούτε εναντίον των δημοτικών αρχών. Στρέφεται πρώτα εναντίον εκείνων των εργαζόμενων που θέλουν να δουλέψουν εκεί που οι υπάλληλοι των ΠΟΕ-ΟΤΑ αράζουν για καφεδάκι και κυρίως εναντίoν των δημοτών.
Οι κινητοποιήσεις της ΠΟΕ-ΟΤΑ είναι κινητοποιήσεις εναντίον των κατοίκων των δήμων που υφίστανται την (ανθρώπινη κατά τα άλλα) απροθυμία τους για δουλειά.
Είναι εναντίον των κατοίκων που υφίστανται την αργομισθία τους.
Είναι εναντίον των κατοίκων που υφίστανται τις κινητοποιήσεις με αίτημα την προστασία της αργομισθίας.
Είναι...
κινητοποιήσεις εναντίον των κατοίκων που έχουν κουραστεί να είναι τα κορόιδα και θέλουν, για αλλαγή βρε αδερφέ, να δουν τα χρήματα που τους στερούν για τέλη και φόρους να πιάνουν τόπο. Και μπράβο τους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου