Του ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΠΟΥΤΑΧΙΔΗ
Άμα τυφλώσουν τον άνθρωπο η εγωπάθεια και η αλαζονεία, χάνει το σεβασμό του για τη φύση. Αγνοεί τα φαινόμενα, τους νόμους και την τεράστια δύναμή της και γίνεται επιπόλαιος κι απρόσεκτος. Τότε, όταν αυτή σηκώνεται και θυμώνει, γιατί το ’χει κι αυτό στο είναι της και το κάνει από καιρό σε καιρό κι από τόπο σε τόπο, πληρώνει βαρύ τίμημα ο άνθρωπος. Είτε ηφαίστειο λένε την οργή της, είτε σεισμό, είτε τσουνάμι, είτε πλημμύρα, είτε φωτιά, είτε κατολίσθηση, είτε χιονιά, κλαίνε πολλές μανάδες.
Όπως ο φυσικός κόσμος και τα οικοσυστήματα, έτσι κι η κοινωνία των ανθρώπων παρουσιάζει φαινόμενα που απαιτούν σεβασμό.
Οι παρούσες πραγματικότητες και στα δυο συστήματα, έχουν διαμορφωθεί μέσα στα βάθη του χρόνου. Αυτός που παρεμβαίνει δυναμικά και μεγαλεπήβολα με σφυρί και καλέμι στο σμίλευμα των αιώνων∙ αυτός που διαταράσσει απότομα ισορροπίες που έχει πλάσει η ιστορία για γενεές επί γενεών, θα πρέπει να είναι έτοιμος γι’ αυτό που ακολουθεί. Το σύστημα θα προσπαθήσει να επαναφέρει πλήρως ή μερικώς την προηγούμενη ισορροπία σε βάθος χρόνου.
Κάθε είδος ζωντανού που υπάρχει σήμερα στη φύση, δεν έχει επιβιώσει μέχρι τα σήμερα τυχαία. Ούτε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, οι ικανότητες, οι ιδιότητες και οι τρόποι του είναι για ν’ αγνοούνται∙ αξίζουν το σεβασμό μας. Τις τίγρεις, λοιπόν, δεν μπορούμε να τις βαφτίσουμε γάτες και να τις έχουμε μέσα στα διαμερίσματα για κατοικίδια. Ούτε ψάρια μπορούμε να τις ονοματίσουμε με το στανιό και να τις ρίξουμε στις θάλασσες.
Κατ’ αναλογία, οι εθνικότητες των ανθρώπων απαιτούν κι αυτές σεβασμό και ειλικρινείς προσεγγίσεις. Ούτε το ότι υπάρχουν Νορβηγοί που μιλούν νορβηγικά έχει προκύψει στην τύχη, ούτε οι Γάλλοι που μιλούν τα γαλλικά ξύπνησαν μια μέρα κι αποφάσισαν να έχουν αυτήν την εθνική ταυτότητα. Όλες, λοιπόν, αυτές οι διεθνιστικές κι εθνομηδενιστικές θολοκουλτούρες δεν είναι τίποτε άλλο παρά ασέβειες απέναντι στον πανδαμάτορα χρόνο που σμίλεψε την πορεία των ανθρώπων πάνω στη Γη∙ υποτίμηση της πονεμένης, αλλά κι αξιοθαύμαστης κατά μία έννοια ιστορίας τους.
Το πρόβατο έχει μια ταυτότητα ως ζωικό είδος∙ τρώει φυτικές τροφές, δεν γίνεται να το ταΐσεις κρέατα με το ζόρι. Έτσι κι ο άνθρωπος που ανήκει σ’ ένα έθνος έχει κι αυτός ταυτότητα∙ δεν γίνεται να τον ταΐζεις εθνομηδενιστικό κουτόχορτο ή να τον βαφτίσεις κάτι άλλο με το ζόρι.
Η καταστρατήγηση των νόμων της φύσης και της ισορροπίας της καταστρέφει το φυσικό περιβάλλον. Με τον ίδιο τρόπο, η ασέβεια απέναντι στις ταυτότητες των εθνών και οι προσπάθειες για την αλλοίωσή τους με δόλιους τρόπους ή διά της βίας και χωρίς ευρύτατες συναινέσεις επιφέρει αναπόφευκτες συγκρούσεις, βία, πολέμους και τρομακτικά δεινά. Πήραν οι μεγάλες δυνάμεις τον χάρτη της Μέσης Ανατολής και τράβηξαν γραμμές με στιλό και χάρακα. Είπαν στους κατοίκους μίαν ωραία ημέρα πως εσύ θα λέγεσαι Ιορδανός, εσύ Λιβανέζος κι εσύ Καταριανός. Δηλαδή, τι καρπούς θα περίμενε κανείς από αυτή τη λογική και φιλοσοφία;
Στις μέρες μας βαφτίστηκαν Μακεδόνες αυτοί που δεν είναι, γιατί κάποιοι έτσι το ήθελαν και μπόρεσαν να το κάνουν, καταχρώμενοι των πρόσκαιρων πολιτικών αρμοδιοτήτων τους και χωρίς τη συναίνεση των λαών.
Άμα τυφλώσουν τον άνθρωπο η εγωπάθεια και η αλαζονεία, χάνει το σεβασμό του για τη φύση. Αγνοεί τα φαινόμενα, τους νόμους και την τεράστια δύναμή της και γίνεται επιπόλαιος κι απρόσεκτος. Τότε, όταν αυτή σηκώνεται και θυμώνει, γιατί το ’χει κι αυτό στο είναι της και το κάνει από καιρό σε καιρό κι από τόπο σε τόπο, πληρώνει βαρύ τίμημα ο άνθρωπος. Είτε ηφαίστειο λένε την οργή της, είτε σεισμό, είτε τσουνάμι, είτε πλημμύρα, είτε φωτιά, είτε κατολίσθηση, είτε χιονιά, κλαίνε πολλές μανάδες.
Όπως ο φυσικός κόσμος και τα οικοσυστήματα, έτσι κι η κοινωνία των ανθρώπων παρουσιάζει φαινόμενα που απαιτούν σεβασμό.
Οι παρούσες πραγματικότητες και στα δυο συστήματα, έχουν διαμορφωθεί μέσα στα βάθη του χρόνου. Αυτός που παρεμβαίνει δυναμικά και μεγαλεπήβολα με σφυρί και καλέμι στο σμίλευμα των αιώνων∙ αυτός που διαταράσσει απότομα ισορροπίες που έχει πλάσει η ιστορία για γενεές επί γενεών, θα πρέπει να είναι έτοιμος γι’ αυτό που ακολουθεί. Το σύστημα θα προσπαθήσει να επαναφέρει πλήρως ή μερικώς την προηγούμενη ισορροπία σε βάθος χρόνου.
Κάθε είδος ζωντανού που υπάρχει σήμερα στη φύση, δεν έχει επιβιώσει μέχρι τα σήμερα τυχαία. Ούτε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, οι ικανότητες, οι ιδιότητες και οι τρόποι του είναι για ν’ αγνοούνται∙ αξίζουν το σεβασμό μας. Τις τίγρεις, λοιπόν, δεν μπορούμε να τις βαφτίσουμε γάτες και να τις έχουμε μέσα στα διαμερίσματα για κατοικίδια. Ούτε ψάρια μπορούμε να τις ονοματίσουμε με το στανιό και να τις ρίξουμε στις θάλασσες.
Κατ’ αναλογία, οι εθνικότητες των ανθρώπων απαιτούν κι αυτές σεβασμό και ειλικρινείς προσεγγίσεις. Ούτε το ότι υπάρχουν Νορβηγοί που μιλούν νορβηγικά έχει προκύψει στην τύχη, ούτε οι Γάλλοι που μιλούν τα γαλλικά ξύπνησαν μια μέρα κι αποφάσισαν να έχουν αυτήν την εθνική ταυτότητα. Όλες, λοιπόν, αυτές οι διεθνιστικές κι εθνομηδενιστικές θολοκουλτούρες δεν είναι τίποτε άλλο παρά ασέβειες απέναντι στον πανδαμάτορα χρόνο που σμίλεψε την πορεία των ανθρώπων πάνω στη Γη∙ υποτίμηση της πονεμένης, αλλά κι αξιοθαύμαστης κατά μία έννοια ιστορίας τους.
Το πρόβατο έχει μια ταυτότητα ως ζωικό είδος∙ τρώει φυτικές τροφές, δεν γίνεται να το ταΐσεις κρέατα με το ζόρι. Έτσι κι ο άνθρωπος που ανήκει σ’ ένα έθνος έχει κι αυτός ταυτότητα∙ δεν γίνεται να τον ταΐζεις εθνομηδενιστικό κουτόχορτο ή να τον βαφτίσεις κάτι άλλο με το ζόρι.
Η καταστρατήγηση των νόμων της φύσης και της ισορροπίας της καταστρέφει το φυσικό περιβάλλον. Με τον ίδιο τρόπο, η ασέβεια απέναντι στις ταυτότητες των εθνών και οι προσπάθειες για την αλλοίωσή τους με δόλιους τρόπους ή διά της βίας και χωρίς ευρύτατες συναινέσεις επιφέρει αναπόφευκτες συγκρούσεις, βία, πολέμους και τρομακτικά δεινά. Πήραν οι μεγάλες δυνάμεις τον χάρτη της Μέσης Ανατολής και τράβηξαν γραμμές με στιλό και χάρακα. Είπαν στους κατοίκους μίαν ωραία ημέρα πως εσύ θα λέγεσαι Ιορδανός, εσύ Λιβανέζος κι εσύ Καταριανός. Δηλαδή, τι καρπούς θα περίμενε κανείς από αυτή τη λογική και φιλοσοφία;
Στις μέρες μας βαφτίστηκαν Μακεδόνες αυτοί που δεν είναι, γιατί κάποιοι έτσι το ήθελαν και μπόρεσαν να το κάνουν, καταχρώμενοι των πρόσκαιρων πολιτικών αρμοδιοτήτων τους και χωρίς τη συναίνεση των λαών.
Από την άλλη η εθνική ασφάλεια, αλλά και (μακροπρόθεσμα) η ταυτότητα των Ελλήνων τίθεται σε κίνδυνο, καθώς η Ελλάδα καταλαμβάνεται, ωσάν να είναι κανένα εγκαταλελειμμένο κτήριο ή ξέφραγο αμπέλι, από ένα πολυεθνικό μίγμα μουσουλμάνων μεταναστών.
Πίσω στην ιστορία πριν και μετά την Άλωση, οι Οθωμανοί κατακτητές εξισλάμισαν διά ωμής βίας όσους από τους κατακτημένους μπόρεσαν. Πολύ αργότερα, με τη διάλυση της αυτοκρατορίας τους, ό,τι κατακτημένο τούς απόμεινε ονομάστηκε Τουρκία. Ξεπάστρεψαν προοδευτικά στην Τουρκία όσους επέμεναν στην εθνική τους ταυτότητα κρατώντας τη θρησκεία τους. Από αυτούς, όσοι Έλληνες γλίτωσαν το μαχαίρι βρήκαν καταφύγιο, οι περισσότεροι, στην Ελλάδα. Οι Αρμένιοι, που σφάχτηκαν κι αυτοί, με τα πολλά απόκτησαν εθνικό χώρο - χώρα.
Οι μόνοι με ισχυρή και φανερή (όχι κρυμμένη) εθνική ταυτότητα που απόμειναν χωρίς χώρα στην περιοχή είναι οι Κούρδοι.
Απλοποιώ στο επίπεδο του αυτονόητου και συμπυκνώνω το χρόνο στα γεωπολιτικά πράγματα της περιοχής, για να τα παραλληλίσω με το παράδειγμα της πρόκλησης ανισορροπίας στους φυσικούς νόμους, το οποίο μετέρχομαι. Στο παράδειγμα αυτό, η εθνική ταυτότητα επέχει θέση θεμελιώδους ιδιότητας της φύσης. Τα εμπλεκόμενα μέρη στο ευρύτερο γεωπολιτικό πλαίσιο της περιοχής, το οποίο βρίσκεται πια στην αρχή μιας εμπόλεμης κατάστασης, έχουν είτε εν πολλοίς τεχνητές, είτε ασαφείς, είτε απειλούμενες εθνικές ταυτότητες.
Ο Οθωμανός επισπεύδων της όλης αναταραχής που προετοιμάζεται καιρό και τώρα άρχισε να ξεδιπλώνεται, έχει προετοιμαστεί κι έχει κάνει τις κινήσεις του στη σκακιέρα των διεθνών συμφερόντων. Πιστεύει ότι προκαταλαμβάνει τις κινήσεις όλων στη βάση του γεωπολιτικού κέρδους ή έστω της αποφυγής κάποιας σημαντικής απώλειας. Τρίχες...
Υπήρξαν κι άλλοι –ισχυρότεροι, επιμελέστεροι και καλύτερα προετοιμασμένοι από αυτόν– που σε ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν την πάτησαν∙ αργά ή γρήγορα όλοι τους καταστράφηκαν.
Πίσω στην ιστορία πριν και μετά την Άλωση, οι Οθωμανοί κατακτητές εξισλάμισαν διά ωμής βίας όσους από τους κατακτημένους μπόρεσαν. Πολύ αργότερα, με τη διάλυση της αυτοκρατορίας τους, ό,τι κατακτημένο τούς απόμεινε ονομάστηκε Τουρκία. Ξεπάστρεψαν προοδευτικά στην Τουρκία όσους επέμεναν στην εθνική τους ταυτότητα κρατώντας τη θρησκεία τους. Από αυτούς, όσοι Έλληνες γλίτωσαν το μαχαίρι βρήκαν καταφύγιο, οι περισσότεροι, στην Ελλάδα. Οι Αρμένιοι, που σφάχτηκαν κι αυτοί, με τα πολλά απόκτησαν εθνικό χώρο - χώρα.
Οι μόνοι με ισχυρή και φανερή (όχι κρυμμένη) εθνική ταυτότητα που απόμειναν χωρίς χώρα στην περιοχή είναι οι Κούρδοι.
Απλοποιώ στο επίπεδο του αυτονόητου και συμπυκνώνω το χρόνο στα γεωπολιτικά πράγματα της περιοχής, για να τα παραλληλίσω με το παράδειγμα της πρόκλησης ανισορροπίας στους φυσικούς νόμους, το οποίο μετέρχομαι. Στο παράδειγμα αυτό, η εθνική ταυτότητα επέχει θέση θεμελιώδους ιδιότητας της φύσης. Τα εμπλεκόμενα μέρη στο ευρύτερο γεωπολιτικό πλαίσιο της περιοχής, το οποίο βρίσκεται πια στην αρχή μιας εμπόλεμης κατάστασης, έχουν είτε εν πολλοίς τεχνητές, είτε ασαφείς, είτε απειλούμενες εθνικές ταυτότητες.
Ο Οθωμανός επισπεύδων της όλης αναταραχής που προετοιμάζεται καιρό και τώρα άρχισε να ξεδιπλώνεται, έχει προετοιμαστεί κι έχει κάνει τις κινήσεις του στη σκακιέρα των διεθνών συμφερόντων. Πιστεύει ότι προκαταλαμβάνει τις κινήσεις όλων στη βάση του γεωπολιτικού κέρδους ή έστω της αποφυγής κάποιας σημαντικής απώλειας. Τρίχες...
Υπήρξαν κι άλλοι –ισχυρότεροι, επιμελέστεροι και καλύτερα προετοιμασμένοι από αυτόν– που σε ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν την πάτησαν∙ αργά ή γρήγορα όλοι τους καταστράφηκαν.
Η ιστορία, όπως και η φύση, στις υπερφίαλες ανθρώπινες παρεμβάσεις στη λειτουργία της θα απαντήσει σ’ αυτούς που έγραψαν και γράφουν ανορθόγραφα τις εθνικές ταυτότητες στην περιοχή.
Η διαδικασία της διόρθωσης ξεκίνησε και...
θα είναι έμπονη.
Αλίμονο στους απροετοίμαστους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου