Toυ ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΑΝΙΚΑ
Παραιτηθείτε λοιπόν. Επειδή μας είπες ψέματα πολλά. Επειδή μας εξαπάτησες. Επειδή μας κορόιδεψες. Επειδή ψιλό γαζί μάς δούλεψες. Επειδή με την ανικανότητά σου στα τάρταρα μας βύθισες. Και επειδή ήρθε το πλήρωμα του χρόνου. Οπως έστρωσες, έτσι και χειρότερα θα κοιμηθείς!
Κάπως έτσι το φορτίο της αγανάκτησης. Κάπως έτσι το κατακλυσμιαίο συναίσθημα της οργής. Για όσους βρέθηκαν εκεί. Και για πολλούς άλλους που δεν ανταποκρίθηκαν επειδή δεν θέλησαν να ταυτιστούν με το προσκλητήριο μιας δεξιάς ή κεντροδεξιάς παραλλαγής!
Ομως ουδείς θα παραιτηθεί. Ομως ουδείς αισθάνεται ντροπή. Ομως όλοι, μα όλοι οι κυβερνητικοί πίσω από την αριστερή ταμπέλα θα βολευτούν. Με τη γνωστή επιχειρηματολογία θα πορευτούν και τη συνείδησή τους θα κοροϊδέψουν!
Τι να κάνουμε; Αφού έτσι κατεστραμμένα τα βρήκαμε.
Τι να κάνουμε; Αφού η χώρα χωρίς εθνική κυριαρχία και με άδεια ταμεία.
Τι να κάνουμε; Να φύγουμε από το ευρώ και με τη δραχμή μαζικά να αυτοκτονήσουμε;
Γνωστά όλα αυτά. Ακόμα και στα παιδιά τα μικρά. Η αναλγησία και ο κυνισμός της αχόρταγης φιλοτομαρικής εξουσίας. Το εκκρεμές που πηγαινοέρχεται μισό πόντο πάνω από τη σάρκα των φτωχών!
Αφού, λοιπόν, τα ξέρουμε όλα αυτά.
Αφού όλα αυτά τα χρόνια όλοι, μα όλοι μας είπαν ψέματα πολλά.
Αφού μία από τα ίδια. Αφού κάθε φορά ακόμα χειρότερα.
Αφού εκείνοι με τον χαβά τους.
Εμείς με την ελπίδα. Αφού τίποτα δεν αλλάζει και πάντα ακόμα πιο βαθιά η χώρα μας βουλιάζει.
Τότε;
Εκείνοι με τα ψέματα. Εμείς με τις αυταπάτες, τις πλάνες, τις φρούδες ελπίδες και τους επίδοξους σωτήρες.
Εκείνοι με τον κυνισμό τους. Εμείς με την υπομονή, τον φόβο και την υποταγή.
Εκείνοι με τους μηχανισμούς, εμείς να περιμένουμε «θεούς».
Εκείνοι να λένε ό,τι τους κατέβει, να κάνουν τη νύχτα μέρα κι εμείς στην αναμονή και «έχει ο Θεός για μένα»!
Για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους. Με ειλικρίνεια και σαφήνεια. Εμείς τούς ψηφίζουμε. Γνωστό κι αυτό.
Αρα «κοινωνία, ο καθρέφτης σου είμαι εγώ ο πολιτικός».
Αρα είμαι έτοιμος κάθε ψέμα να καταπιώ.
Αρα κάθε υποψήφιος πρωθυπουργός μπας και θα είναι ο σωτήρας ο αυριανός;
Αρα εγώ από τον καναπέ μου.
Εγώ με την οργή μου.
Εγώ από το καφενείο μου.
Εγώ με την απεργία μου.
Εγώ με τη διαμαρτυρία μου.
Εγώ με τη μούντζα μου.
Εγώ με την αποχή μου.
Εγώ που, αφού πρώτα τους ψηφίζω και αφού στη συνέχεια τους βρίζω, τώρα ψάχνομαι από κάποιον νέο σωτήρα να κρατηθώ!
Αυτή είναι η περιδίνηση του καθενός εξ ημών και υμών. Αυτή η σύγχυση, αυτό το μπέρδεμα, αυτή η εσωτερική μας κατάσταση, αυτό το αδιέξοδο. Ολα αυτά λειτουργούν ως εφαλτήριο των κυβερνητικών κομμάτων και των αυτόκλητων σωτήρων!
Εμείς, λοιπόν, να παραιτηθούμε από τις αυταπάτες μας.
Εμείς να παραιτηθούμε από τη βολική σωτηρολογία μας.
Εμείς να παραιτηθούμε από τις πλάνες μας.
Εμείς να παραιτηθούμε από τις φρούδες ελπίδες μας.
Εμείς να παραιτηθούμε από την κρυφή γοητεία της ψευδολογίας τους!
Γιατί...
είμαστε ταυτόχρονα και θύματα της πολιτικής τους, αλλά και θύτες της κατάστασής μας.
Γιατί όσο εμείς με αυτογνωσία μηδενική και με αγωνιστική διάθεση ελάχιστη, τόσο εγκλωβισμένοι στην εξάρτηση και την υποταγή!
Ενα πράγμα πιστεύω όσο τίποτε άλλο σ’ αυτή τη Γη. Εντάξει. Ολοι αυτοί είναι απαισιότατοι. Αλλά κι εμείς στο μερίδιο που μας αναλογεί, το ίδιο απαισιότατοι όσο κι αυτοί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου