Eντολές και φούμαρα

Tου Κωνσταντινου Ζουλα

Ηχεί κωμικό πλέον όταν οι πολιτικοί μιλούν εξ ονόματός μας. Τελευταίο κρούσμα ήταν η αξημέρωτη δήλωση του κ. Γ. Πεταλωτή, ο οποίος αφού επικαλέστηκε ως «αδιαπραγμάτευτα τα όρια της αξιοπρέπειάς μας», μάς ενημέρωσε ότι «η κυβέρνηση παίρνει εντολές μόνον από τον ελληνικό λαό». Αποφεύγοντας να σχολιάσω πώς αντιλαμβάνεται ο καθένας πια τα όρια της εθνικής μας αξιοπρέπειας στέκομαι στην ουσία της δήλωσης που επιδίωξε να «αποστομώσει» την τρόικα διά της αναγωγής του λαού σε κυβερνητικό εντολέα. Αλήθεια, όμως, ποιες ακριβώς εντολές εννοούσε ο εκπρόσωπος;

Αν ανατρέξει κανείς στο προεκλογικό πρόγραμμα της κυβέρνησης θα μείνει ενεός από το πόσες υποσχέσεις της έμειναν ανεκπλήρωτες, αλλά και από το πόσες επιλογές της επεβλήθησαν άνευ καμιάς εντολής. Και δεν αναφέρομαι, βέβαια, μόνο στην προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ, για την οποία η Ιστορία πλέον θα αποφανθεί αν μπορούσε να προβλεφθεί, πόσω μάλλον να αποφευχθεί.  

Αλλά, για παράδειγμα, η σημερινή κυβέρνηση δεν ήταν που υποσχόταν ότι θα ανακτήσει την «ξεπουλημένη» Ολυμπιακή και ότι θα αναδιαπραγματευθεί τη «σκανδαλώδη παραχώρηση» του Πειραιά στους Κινέζους; 

Το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν που ακόμη και το 2009 απειλούσε τη Ν.Δ. να μην αποτολμήσει να βάλει χέρι στον ΟΣΕ, να μην αυξήσει τα εισιτήρια στην ΕΘΕΛ και το Μετρό, καταγγέλλοντας μέχρι και την απόσυρση των Ι.Χ.; 

Ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου δεν ήταν που χαρακτήρισε «ομολογία αποτυχίας» την περαίωση Αλογοσκούφη και εκείνος δεν είναι που έδωσε 25 δισ. ευρώ στις τράπεζες, ενώ χαρακτήριζε «μέγα σκάνδαλο» της Ν.Δ. τη στήριξή τους με 28 δισ. ευρώ;

Που θέλω να καταλήξω; Για τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών είναι εδώ και μήνες κάτι παραπάνω από ευκρινές ότι η κυβέρνηση πορεύεται χωρίς να υλοποιεί, ευτυχώς, τις υποσχέσεις που έδινε ως εντελώς ανεύθυνη αντιπολίτευση. Και το ελάχιστο που αποζητούν οι πολίτες αυτοί, έχοντας πλέον συνειδητοποιήσει πού κατήντησαν τη χώρα οι διαχρονικές επιλογές των πολιτικών της, είναι να πεισθούν ότι ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του βαδίζουν με ένα νέο, αλλά απολύτως συγκροτημένο, σχέδιο και, κυρίως, ότι αντιμετωπίζονται επιτέλους με ειλικρίνεια.

Εν ολίγοις, αντί για λεονταρισμούς στην τρόικα και φτηνούς επικοινωνισμούς του τύπου «δεν πουλάμε σπιθαμή ελληνικής γης» όταν είναι ηλίου φαεινότερον ότι μας επιβάλλεται η ενοικίασή της για… 99 χρόνια, αυτό που περιμένουμε όλοι από την κυβέρνηση είναι να μας εξηγήσει επιτέλους πώς θα εξευρεθούν τα 50 δισ. ευρώ από την «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας και, κυρίως, τι θα υποστούμε αν δεν τα διασφαλίσει.

Και κάτι τελευταίο. Την επόμενη φορά που ο κ. Πεταλωτής θα μας ξαναθυμηθεί ως λαό, ας συμπληρώσει και το επίθετο «κυρίαρχος» που μες το χάραμα «ξέχασε». Ετσι, για να λέμε και καμιά παρλαπίπα, να περάσει η ώρα...