"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Δημιουργούν υπεραξίες, τα 'κονομάνε άλλοι...

Από τον ΣΩΤΗΡΗ ΜΑΝΙΑΤΗ

Το Facebook αποτιμάται στα 50 δισ. δολάρια. Το Twitter ξεκίνησε διαπραγματεύσεις τόσο με την Google όσο και με το Facebook, ενώ μερικοί εκτιμούν ότι η αξία της εταιρείας έφτασε στα 10 δισ. δολάρια. Και την περασμένη εβδομάδα η Huffington Post πουλήθηκε στην AOL για 315 εκατομμύρια δολάρια.

Την ίδια ώρα χρήστες του Διαδικτύου, πολίτες-δημοσιογράφοι, βλέπουν να δημιουργούν με τη συμμετοχή τους υπεραξίες σε κάποια από τα λεγόμενα νέα μίντια, αλλά δεν παίρνουν τίποτα από τα δισεκατομμύρια που αποφέρουν. Οι επαγγελματίες των παραδοσιακών μέσων ασχολούνται και με τα νέα, αλλά βλέπουν τη δουλειά τους να διαχέεται παντού χωρίς κανένα οικονομικό αντίκρισμα για τους ίδιους.

«Δεν είναι τεράστια ειρωνεία να μιλάμε για δισεκατομμύρια, όταν ξέρουμε πολύ καλά ότι όλη αυτή η υπεραξία προήλθε από τον απλήρωτο κόπο δεκάδων ανθρώπων;»Και για όλους εμάς που βγάζουμε το ψωμί μας πληκτρολογώντας λέξεις αυτή είναι μια τρομακτική υπόθεση. Οχι τόσο για το ψαλίδισμα της εξουσίας όσο για την ολοένα και αυξανόμενη πεποίθηση ότι το περιεχόμενο είναι διαπραγματεύσιμο εμπόρευμα που μπορεί να πιάνει μηδενική τιμή. αναρωτιέται ο Ντέιβιντ Καρ στους «Times» της Νέας Υόρκης. Μέσα όπως η Huffington Post, τα κοινωνικά δίκτυα και τα παραδοσιακά ΜΜΕ μπορεί να είναι διαφορετικά «ζώα», όσο όμως η διαφήμιση, η τροφοδότρια μάνα όλων αυτών, μετακινείται προς τα κοινωνικά ή τα ερασιτεχνικά δίκτυα, αντιλαμβανόμαστε ότι το περιεχόμενο με χαμηλό ή καθόλου κόστος γίνεται η νόρμα.

«Ζούμε την εποχή του Ψηφιακού Φεουδαλισμού» υποστηρίζει με τη σειρά του ο Αντονι ντε Ρόζα, στέλεχος του Reuters. «Η γη, στην οποία πολλοί ζούμε, ανήκει σε κάποιον άλλο, είτε είναι το Facebook είτε το Twitter. Το περιεχόμενο διατίθεται από τον ενοικιαστή της γης και ουσιαστικά περνάει στην ιδιοκτησία της πλατφόρμας στην οποία ανήκει η γη».

Σε ανεπίσημη έρευνα που έγινε μετά τη μεταβίβαση της Huffington Post σε δείγμα 500 τακτικών σχολιαστών της, το 81% εξέφρασε την αντίθεσή του με αυτήν την πώληση και μόλις το 19% δείχνει αισιόδοξο για το μέλλον. Υπάρχει μάλιστα και κίνημα προοδευτικών μπλόγκερ που συμμετείχαν στη Huffington Post και τώρα υποστηρίζουν ότι θα τη «βουλιάξουν» σταματώντας να μπαίνουν στην ιστοσελίδα. Κι αυτό γιατί, όπως λένε, αυτή η μπλογκοαυτοκρατορία δεν ανήκει στην Αριάνα Χάφινγκτον, καθώς στηρίχτηκε σε χιλιάδες πολίτες-δημοσιογράφους που κατέθεταν πληροφορίες, θέσεις, απόψεις σε μια ιστοσελίδα που θεωρούσαν ανεξάρτητη και τώρα βρίσκεται στα «πλοκάμια» μιας πολυεθνικής.

Ισως το περιεχόμενο να συνεχίσει να διαχέεται στα επαγγελματικά και ερασιτεχνικά κανάλια. «Οσο όμως τα κοινωνικά δίκτυα "τρώνε" όλο και μεγαλύτερο μερίδιο της πίτας των ΜΜΕ, και κυρίως των διαφημίσεων, πολύ φοβάμαι ότι θα σταματήσει να διαχωρίζεται»  παραδέχεται ο Ντέιβιντ Καρ. 
«Και τότε θα φταίω και εγώ. Τελευταία φορά που έκανα έναν έλεγχο μοιράστηκα περισσότερα από 11.000 σχόλια στο Twitter. Ωραία συλλογή, επιβραβεύτηκα με πολλούς followers, αλλά καθόλου χρήμα. Εάν το Twitter εξαγοραστεί από κάποια εταιρεία, ένα μικρό ποσοστό της υπεραξίας θα έχει δημιουργηθεί κι από μένα»... Μήπως έχει δίκιο;

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια: