Του Παντελή Σαββίδη
Λιγότερο απο ένα μήνα πριν, είχα παρακολουθήσει διαδικτυακά μια απο τις συνεντεύξεις που δίνουν οι επίσημοι στις Βρυξέλλες για ενημέρωση των δημοσιογράφων. Τους άκουγα να μιλάνε, κυρίως, για τον Όρμπαν αλλά κάποια στιγμή άκουσα να αναφέρονται και στην Ελλάδα. Ενέτεινα την προσοχή μου και άκουσα ότι για την Ελλάδα τέθηκε θέμα Κράτους Δικαίου στο Ευρωκοινοβούλιο.
Δύο θέματα τα οποία συγκράτησα ήταν οι παρακολουθήσεις και τα Μέσα Ενημερωσης. Νομίζω τέθηκε και θέμα του τι κάνει η δικαιοσύνη στην απώθηση των μεταναστών αλλά δεν είμαι σίγουρος.
Την επομένη έψαξα αρκετά στο διαδίκτυο να δω αν και τι αναφέρουν τα ΜΜΕ διότι είναι βαρύ να καυχιέσαι ότι πρώτος εφάρμοσες την δημοκρατία και να σε κατηγορούν ότι δεν έχεις κράτος δικαίου.
Δεν βρήκα τίποτε στα ΜΜΕ. Σε σχόλια απο δω και απο κει που έκανα επισήμανα το γεγονός αλλά, είπα, ποιός ενδιαφέρεται, τώρα, για τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου. Θα μας περάσουν για τρελούς. Εδώ υπάρχει μια συνομωσία σιωπής για οτιδήποτε σημαντικό, αρνητικό γίνεται σε αυτήν την χώρα, το κράτος δικαίου μας μάρανε;
Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια.
Προχθές, παρά τις παρασκηνιακές προσπάθειες της Νέας Δημοκρατίας και τις μεθοδεύσεις του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο οποίο ανήκει, πέρασε ψήφισμα στην Ευρωβουλή, με το οποίο η Ελλάδα καταγγέλλεται για έλλειμμα στο κράτος δικαίου.
Στην ουσία, στην Ελλάδα δεν λειτουργούν οι δημοκρατικοί θεσμοί. Με τον α ή β τρόπο τα πάντα έχουν υπαχθεί στον απόλυτο έλεγχο του πρωθυπουργού. Έχουμε μια ιδιότυπη ολιγαρχία. Το πολίτευμα δεν είναι δημοκρατικό. Προσιδιάζει περισσότερο σε ολιγαρχία. Και, μάλιστα, μια οικογενειακή ολιγαρχία. Τρείς οικογένειες κυβέρνησαν τον τόπο τα περισσότερα χρόνια της μεταπολίτευσης. Και μια ελίτ που κινείται στην υποκουλτούρα των γηπέδων, των ξενυχτάδικων και των πρωϊνάδικων.
Είναι ευτύχημα που η Ελλάδα βρίσκεται στην Ε.Ε. και στο ευρώ. Αν δεν συμετείχε στον σκληρό πυρήνα της Ένωσης η χώρα και ο λαός της θα βίωναν μεσαιωνικές-οθωμανικές καταστάσεις. Η συμμετοχή στην ΕΕ μετριάζει την τραγωδία.
Δεν υπάρχει λαός στον κόσμο που να δείχνει τέτοια παθητικότητα στον έλεγχο και την χειραγώγηση των πάντων απο την κυβέρνηση.
Ορισμένοι αποδίδουν ένα ελαφρυντικό στην κοινωνία. Ότι πέρασε πολλά απο την εποχή των μνημονίων ως σήμερα. Αντιθέτως, αυτά που πέρασε θα έπρεπε να την κάνουν περισσότερο ευαίσθητη στον τρόπο που διοικείται.
Αλλά όταν συνειδητά την έχουν οδηγήσει στο να περιμένει το επίδομα των 100 ευρώ για να ζήσει μπορεί, τώρα, να σωπαίνει αλλά η οργή της θα εκδηλωθεί κάποια στιγμή.
Η Ελλάδα κυρίες και κύριοι ΔΕΝ είναι κράτος δικαίου. Το λένε βουλευτές απο χώρες της Ευρώπης και αποτελεί απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου.
Τα προπαγανδιστικά ότι δεν μας θέλουν, μας κυνηγούν διότι είμαστε οι καλύτεροι και άλλα παρόμοια περνούν, μεν, ως χάντρες στους ιθαγενείς αλλά στο εσωτερικό. Στο εξωτερικό γελούν για πολλά μαζί μας.
Ευτυχώς που δεν τα μαθαίνουμε.
Γενικώς ευτυχώς που…
ΔΕΝ γνωρίζουμε πολλά ούτε για το κράτος μας, ούτε για την διοίκησή του, ούτε για τους θεσμούς του, ούτε για τις δυνατότητές του, ούτε για την υπόληψη που απολαμβάνει.
Τουλάχιστον κοιμόμαστε ήσυχοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου