Η Τουρκία βρίσκεται σε κίνδυνο και αυτό πρέπει να μας ανησυχεί. Ο βασικός μισθός στην Τουρκία τον τελευταίο χρόνο έχει μειωθεί από τα 350 στα 200 ευρώ περίπου.
Τούτο από μόνο του θα μπορούσε να αποτελέσει σε κάθε χώρα αιτία εξέγερσης και χάους...
Αν το συνδυάσει κάποιος με τις διεθνείς υψηλές τιμές του φυσικού αερίου, του πετρελαίου, των τροφίμων, το πρόβλημα αποκτά εκρηκτικές διαστάσεις.
Η άνοδος της ισοτιμίας του δολαρίου καθιστά το χρέος των τουρκικών επιχειρήσεων μη εξυπηρετήσιμο και αυξάνει τις πιθανότητες χρεοκοπιών με άμεσο αντίκτυπο στις ισπανικές τράπεζες και μετά τις γαλλικές και τις άλλες ευρωπαϊκές...
Όμως η μεγαλύτερη απειλή της Τουρκίας αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις που καταγράφουν μια βαθιά διχασμένη χώρα.
Τα κόμματα ΑΚΡ του Ερντογάν και ΜΗΡ του Μπαχτσελί που συνιστούν τον σημερινό κυβερνητικό συνασπισμό αθροίζουν περί το 40%, όσο περίπου και τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Παρά την πρωτοφανή οικονομική κρίση που έχει φέρει πέρα από τα όρια της ένδειας ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού το ΑΚΡ και το MHP συνεχίζουν να συσπειρώνουν περί το 40% του εκλογικού σώματος.
Μεγάλο τμήμα αυτού του 40% αφορά τα φτωχά λαϊκά στρώματα τα οποία κατοικούν μακρύτερα των μεσογειακών ακτών.
Παρά την καταστροφική οικονομική πολιτική, ο ισλαμο-εθνικιστικός μεγαλοϊδεατισμός και η αντιπάθεια προς τη Δύση φαίνεται πως έχουν σημαντική επιρροή στη διαμόρφωση των πεποιθήσεων των ανθρώπων αυτών.
Η χειρότερη έκβαση των εξελίξεων στην Τουρκία είναι αυτή που λαμβάνει χώρα αυτήν την περίοδο με την οικονομία να καταρρέει και σχεδόν μισό εκλογικό σώμα να συνεχίζει να υποστηρίζει τον κυβερνητικό συνασπισμό και τον υπόλοιπο μισό να συνασπίζεται φανατικά απέναντι.
Δεν έχουμε να κάνουμε με μια απλή αντίθεση κοινωνικών μετώπων που υποστηρίζουν τις ίδιες βασικές στρατηγικές επιλογές όπως π.χ. συμβαίνει στην Ελλάδα, αλλά για κατηγορίες που υποστηρίζουν εντελών διαφορετικές στρατηγικές επιλογές.
Η μία κατηγορία υποστηρίζει ένα μοντέλο "Ευρασιατισμού" που αντιστρατεύεται τις αξίες και τον τρόπο ζωής των δυτικών κοινωνιών και το υπόλοιπο τις Δυτικές αξίες και τη συνέχιση της πορείας της χώρας προς τη Δύση.
Φανταστείτε την κατάσταση στην Ελλάδα αν το δημοκρατικό τόξο (φιλοδυτικά κόμματα) αντί του 70%-80% άθροιζαν μόνο 50% και κόμματα όπως το ΚΚ ή ΧΑ το υπόλοιπό 50%.
α) Η εξέλιξη αυτή βέβαια αυξάνει τον κίνδυνο μεταφοράς της τουρκικής κρίσης στο εξωτερικό, με την πρόκληση μιας θερμής πολεμικής αντιπαράθεσης με την Ελλάδα-Κύπρο, προκειμένου ο κυβερνητικός συνασπισμός να αποσπάσει την προσοχή από τα "άδεια στομάχια" και να αυξήσει την επιρροή του...
β) Ο διχασμός αυτός αποτελεί μια ισχυρή προϋπόθεση για την είσοδο της γειτονικής χώρας σε μια παρατεταμένη περίοδο κοινωνικών και πολιτικών αναταραχών που θα μπορούσε να φτάσει μέχρι και σε μια εμφύλια διένεξη.
Οι πληθυσμοί των περιοχών που βρίσκονται στα Μεσογειακά Παράλια ενδεχομένως έχουν περισσότερα κοινά πολιτισμικά πρότυπα αντίληψης του κόσμου και διαβίωσης με τους Έλληνες και τους Ευρωπαίους παρά με τους πληθυσμούς των περιοχών που βρίσκονται στα ενδότερα.
Αρκετοί αντιλαμβάνονται την εν εξελίξει οικονομική κατάρρευση της Τουρκίας σαν ευκαιρία για την πολιτική και γεωπολιτική της εξαφάνιση, η οποία ενδεχομένως θα επιτρέψει στην Ελλάδα να επιλύσει όλες τις μεταξύ τους διαφορές προς όφελός της με μονομερείς κινήσεις.
Τούτο είναι λάθος... Καμιά χώρα δεν εξαφανίζεται από το χάρτη ούτε αλλάζει "γειτονιά". Ακόμη και οι συντετριμμένες από τον Πόλεμο Γερμανία και Ιαπωνία επανήλθαν αναδιοργανωμένες ως σύμμαχοι και μεγαλούργησαν μεταπολεμικά.
H Ελλάδα κινδυνεύει περισσότερο από...
μια Τουρκία η οποία θα βρίσκεται σε εμφύλιο ή οικονομική κατάρρευση ανάλογη με αυτή του Αφγανιστάν παρά από μια Τουρκία σταθερή και ευημερούσα υπό την προστασία και επίβλεψη της Δύσης.
Αν 3-4 εκατομμύρια προσφύγων από τη Συρία δημιούργησαν τα προβλήματα που δημιούργησαν στις γειτονικές χώρες και την Ευρώπη τα τελευταία χρόνια τι θα μπορούσε να συμβεί αν 20-30 εκατ. Τούρκων θελήσουν να φύγουν προς κάθε κατεύθυνση από μια Τουρκία που θα σπαράσσεται από διενέξεις;…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου