Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΙΑΚΟΥ
➤Χθες ήταν τα… σαράντα από την ημέρα που τμήμα του εκλογικού σώματος αποφάσισε να αγοράσει ένα τελευταίας τεχνολογίας περίστροφο, να το στρέψει στον κρόταφο της πατρίδας και να πατήσει τη σκανδάλη. Στις 18 Οκτωβρίου 1981, το ΠΑΣΟΚ επικράτησε εκλογικά.
➤ Η αλήθεια είναι ότι το ΠΑΣΟΚ βοήθησε πολύ ορισμένους να φάνε «ψωμί» (και άλλους παντεσπάνι), αλλά τα αρτοπαρασκευάσματα ήταν δηλητηριασμένα με τις ακόλουθες θανατηφόρες ουσίες: αναξιοκρατία, διαφθορά, εξαχρείωση της κοινωνίας, ισοπέδωση των ηθών, εξίσωση προς τα κάτω, αποδόμηση των παραδοσιακών προτύπων, έξαψη των παθών, υπερχρέωση της χώρας, κομματικοποίηση του κράτους.
➤ Οι στρατηγικότερες νομοθετικές επιλογές του ΠΑΣΟΚ ήταν μία προς μία καταστρεπτικές για τη χώρα. Αναφέρονται ενδεικτικά δύο: 1. Νομιμοποίηση των αμβλώσεων (με αυτόν τον νόμο, ο Ανδρέας Παπανδρέου πήρε τα πρωτεία από τον Κεμάλ στην εξόντωση Ελλήνων). 2. Κατάργηση του πολυτονικού συστήματος γραφής. Πρώτα δολοφονούμε τους Ελληνες στη μήτρα της μητέρας τους κι έπειτα αποβλακώνουμε όσους απομείνουν.
➤ Στον πολιτισμό, η αποθέωση της χυδαιότητας, του κιτς και των σκυλάδικων πασπαλίστηκε με άτεχνες (και καταδικασμένες εκ των προτέρων σε αποτυχία) καμπάνιες διεκδίκησης επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα από τη Βρετανία.
➤ Στη δημόσια σφαίρα κυριάρχησε ένας φρικτός επικοινωνιακός εμετός (τον οποίο πλήρωναν οι φορολογούμενοι) αδιάκοπου εκθειασμού των ανύπαρκτων επιτευγμάτων της αρλεκίνικης εξουσίας του πρασινοφρουρισμού.
➤ Στη μαζοψυχή αποτυπώθηκαν η δικαιολόγηση της μίζας, της αρπαχτής, του λαδώματος από τον ίδιο τον Ανδρέα Παπανδρέου («είπαμε να κάνει ένα δωράκι στον εαυτό του, αλλά όχι και 500.000.000!»), η ιδεολογικοποίηση του ενδοτισμού και της ξενοκρατίας από τον Κώστα Σημίτη, που ευχαριστούσε τους Αμερικανούς στη Βουλή για την… παρέμβασή τους στην κρίση των Ιμίων, και η παράδοση των «κλειδιών» της χώρας στην τρόικα από τον Γιώργο Παπανδρέου με το Μνημόνιο.
➤ Το ΠΑΣΟΚ ήταν μια κατάρα για τον τόπο και...
μια μεταδοτική ασθένεια, μια και επηρέασε οριζόντια ολόκληρο το πολιτικό σύστημα. Ουδέν κόμμα, ουδεμία παράταξη, ουδείς συλλογικός φορέας έμειναν ανεπηρέαστα από αυτό το μόρφωμα. Αυτή τη στιγμή, ως κόμμα βρίσκεται σε μια κατάσταση «ημιζωής». Είναι κάτι σαν βρικόλακας – ζει και δεν ζει. Υπάρχει και δεν υπάρχει. Ομως, ως νοοτροπία και συλλογική νόσος είναι κραταιό, σχεδόν ακαταμάχητο.
➤ Ο αποπασοκισμός της Ελλάδας και ο εξορκισμός αυτής της κατάρας είναι ιερή υποχρέωση κάθε ευσυνείδητου πατριώτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου