"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΣΥΡΙΖΟΣΟΥΡΓΕΛΟΤΣΟΓΛΑΝΑΡΟΠΛΗΚΤΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: Η αγωνιστική προϊστορία

Toυ ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ

Η κατάσταση θα ήταν για γέλια, αν δεν ελλόχευε ο κίνδυνος του θανάτου.  

Ορθώς, λοιπόν, προκαλούν αποστροφή οι μηνύσεις των αρνητών της πανδημίας κατά δασκάλων για… βασανιστήρια και κατά γιατρών για… εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Οσονούπω κάποιος ψεκασμένος θα μηνύσει τον πρωθυπουργό για «εσχάτη προδοσία». 

Γιατί να μην το κάνουν; Εδώ κοτζάμ Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών, το 2003, είχε μηνύσει τον Βρετανό πρωθυπουργό Τόνι Μπλερ για την εισβολή στο Ιράκ, θα σκεφτούν τι κάνουν οι διαταραγμένοι;

Πριν από δέκα χρόνια, ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών προσέφυγε με παιδαριώδη νομικά και πολιτικά επιχειρήματα κατά του μνημονίου, ζητώντας την ακύρωση της δανειακής σύμβασης, ενώ μια ομάδα δικηγόρων του ΔΣΑ κατέθεσε μήνυση κατά των κερδοσκόπων! Επίσης, ο τότε πρόεδρός του κ. Ιωάννης Αδαμόπουλος ζήτησε με μηνυτήρια αναφορά «την άμεση και επείγουσα ποινική διερεύνηση των καταγγελιών περί αλλοίωσης των στοιχείων του ελλείμματος από την Ελληνική Στατιστική Αρχή, (…) που είχε ως τελικό αποτέλεσμα την υπογραφή του μνημονίου και την επιβολή, εξαιτίας αυτού, στη χώρα σκληρών δημοσιονομικών και άλλων μέτρων εις βάρος του ελληνικού λαού».

Ολες αυτές οι μηνύσεις δεν τελεσφόρησαν. Δεν έγιναν καταδίκες. Ομως ο πρώην πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ κ. Ανδρέας Γεωργίου ακόμη και σήμερα ταλαιπωρείται στα ελληνικά δικαστήρια γιατί έκανε τη δουλειά του. Επομένως, κάτι έμαθαν από τον ΔΣΑ οι ψεκασμένοι. Ξέρουν πόσο αποτελεσματικό είναι το δόγμα Παπαγγελόπουλου, «στείλε τη μήνυση στο ακροατήριο και για τα υπόλοιπα θα φροντίσουν άλλοι». Η ταλαιπωρία που θα υποστούν εκπαιδευτικοί και γιατροί από το δικαστικό σύστημα είναι αρκετή τιμωρία για όποιον θέλει να κάνει τη δουλειά του.

Οσα θλιβερά ζούμε τον τελευταίο καιρό έχουν κάποια αγωνιστική προϊστορία. Προ των καταλήψεων των ΕΠΑΛ στη Θεσσαλονίκη από τους ναζιστές (ή έστω από αγράμματα που χαιρετούν φασιστικά) υπήρξαν οι ετήσιες αγωνιστικές καταλήψεις. Και αυτές τις έβλεπε και τις καμάρωνε η Ελληνική Αστυνομία. Μια φορά καταδικάστηκαν για κατάληψη τρεις μαθητές στο Ρέθυμνο (με μόνη ποινή να αγοράσουν βιβλία) και ο τότε υπουργός Παιδείας κ. Κώστας Γαβρόγλου θεώρησε το συμβάν «απαράδεκτο», ενώ υπογράμμισε ότι «τέτοια θέματα πρέπει να επιλύονται με ευθύνη των διευθυντών σχολείων, των Συλλόγων Διδασκόντων και των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων, εντός της σχολικής μονάδας και όχι με προσφυγή στις δικαστικές αρχές» (30.5.2017).

Επομένως, γιατί γκρινιάζει ο κ. Αλέξης Τσίπρας επειδή «ένα δημόσιο σχολείο έχει καταληφθεί από ομάδες νεοναζί και το υπουργείο Παιδείας νίπτει τας χείρας του και κρατά ίσες αποστάσεις»;  

Δεν ρωτάει τον κ. Γαβρόγλου να του εξηγήσει ότι...

 

 «τέτοια θέματα πρέπει να επιλύονται (…) εντός της σχολικής μονάδας και όχι με προσφυγή στις δικαστικές αρχές»;




Δεν υπάρχουν σχόλια: