NoυΔοΣΥΡΙΖΑίικο ΑΛΗΤΑΡΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Συνηθίσαμε το τέρας…

Του Strange Attractor

Εδώ και πάρα πολλά χρόνια η Ελλάδα έχει γίνει χειρότερη από το Σικάγο της ποτοαπαγόρευσης. Και εκεί τουλάχιστον υπήρχαν «κανόνες», και τα όποια θύματα δεν ήταν ούτε τυχαία, ούτε απλοί φιλήσυχοι πολίτες, ούτε αθώοι… Στα καθ’ ημάς όμως, η  εγκληματικότητα και η κάθε είδους παραβατικότητα έχουν χτυπήσει κόκκινο, με τον καθένα από εμάς εν δυνάμει στόχο ή θύμα του κάθε κακοποιού, που ζει το όνειρο.

Κι αυτό διότι η χώρα μας, συρόμενη πάντα πίσω από τις (διεθνείς) εξελίξεις, αποφάσισε πριν από κάποιες δεκαετίες να προσαρμόσει την ποινική νομοθεσία και το σωφρονιστικό της σύστημα με τις πιο φιλελεύθερες και «ανθρωπιστικές» κυρίαρχες διεθνείς τάσεις…

Μόνο που αυτή η μόνιμη υστέρηση που έχουμε με τον υπόλοιπο κόσμο μας άφησε πίσω, κι έτσι εμείς  απλά ακολουθούμε το καραβάνι αντί να το οδηγούμε (χα χα χα) ή τουλάχιστον να ενταχθούμε σε αυτό.
 

Το αποτέλεσμα είναι πως στα ενδιάμεσα χρόνια που η χώρα γέμισε από «ομογενείς», από «πρόσφυγες πολέμου», και από διάφορα άλλα εγγενή και μη φρούτα (π.χ. οι συμπαθείς Ρομά), η εγκληματικότητα να χτυπήσει ταβάνι.
 

Οι εξελίξεις ξεπέρασαν την πραγματικότητα.
 

Καλές οι «ανθρώπινες» διαθέσεις, αλλά στο τέλος ο φόβος φυλάει τα έρμα.
 

Γιατί; 

Διότι στην Ελλάδα υπάρχει γενική ατιμωρησία, κι αυτό βγαίνει προς τα έξω.
 

Δεν είμαι ούτε νομικός, ούτε δικηγόρος, αλλά από αυτά που ακούω και διαβάζω, ακόμη και καταδικασμένοι σε δυο φορές ισόβια βγαίνουν έξω σε 6-7 χρονάκια, με ενδιάμεσες άδειες για να ξελαφρώσουν ή  για να «σπουδάσουν».
 

Σκοτώνεις κάποιον, συλλαμβάνεσαι, δικάζεσαι και καταδικάζεσαι σε ισόβια, που στην Ελλάδα είναι 20 χρόνια μάξιμουμ. Σε 5-6 χρόνια όμως το πολύ είσαι και πάλι ελεύθερος. Έτσι δεν είναι ή μήπως ως κακοπροαίρετος κάνω λάθος;
 

Πόσο δε μάλλον αν καταδικαστείς απλώς για μια διάρρηξη, ή για μια ληστεία. Αν σε πιάσουν, κι αν δικαστείς…
 

Εν ολίγοις η πραγματικότητα όπως εξελίχθηκε έχει ξεπεράσει τις φιλάνθρωπες διαθέσεις της ελληνικής πολιτείας, και ήρθε ο καιρός να την προσαρμόσουμε ανάλογα.
 

Διότι σήμερα τι είναι αυτό που θα συγκρατήσει ή θα φοβίσει κάποιον κακοποιό από το να φέρει σε πέρας τα εγκληματικά του σχέδια; Αφού γνωρίζει πολύ καλά πως ότι και να γίνει στη χειρότερη περίπτωση σε λίγα χρόνια θα είναι και πάλι ελεύθερος. Αν τον πιάσουν … επαναλαμβάνω…
 

Εξ ου και οι καθημερινές διαρρήξεις, ληστείες, επιθέσεις, ντου σε καταστήματα, ρίψεις μολότοφ, σιδερώματα γιαγιάδων, εξαπατήσεις ηλικιωμένων, και όλα αυτά που συνθέτουν την καθημερινότητά μας εν έτει 2019.
 

Χώρια που μετά από μισό και βάλε χρόνο διακυβέρνησης των «νοικοκυραίων» της Νέας Δημοκρατίας, ο Νόμος Παρασκευόπουλου συνεχίζει να ισχύει κανονικά, για να μην αναφερθώ στις εκατοντάδες καθημερινών αφίξεων ατόμων που ποιος ξέρει από πού κρατάει η σκούφια τους, και που είναι ότι δηλώσουν.
 

Η αστυνομία προσπαθεί, όσο μπορεί, αλλά τι να το κάνεις;
 

Αφού όποιος συλλαμβάνεται, στην ουσία απλά οδηγείται στον εισαγγελέα «προκειμένου να αφεθεί ελεύθερος», συνήθως με ορισμό δικάσιμου… κι όποιος τον βρει να τον δικάσει ας με ειδοποιήσει κι εμένα τον ποταπό.
 

Για να μην αναφερθώ στη νομοθεσία που αφορά στη χρήση όπλου από τους αστυνομικούς, που στην πράξη μεταφράζεται στο ότι για να πυροβολήσει ο αστυνομικός θα πρέπει πρώτα να έχει δεχθεί πυροβολισμό… ποιος ζει ποιος πεθαίνει δηλαδή;
 

Για αυτό και χθες βράδυ στις 1 η ώρα, ομάδα «κουκουλοφόρων» έριξε δεκάδες πυροβολισμούς στην πολυσύχναστη περιοχή των λαδάδικων στην ερωτική συμπρωτεύουσα.
Ποιος θα τους πιάσει και τι θα γίνει αν τους πιάσει;
Κοινώς, πιάσε το αυγό και κούρεψτο…
 

Αν το κράτος δεν σοβαρευτεί, κι αν δεν προσαρμόσει τη νομοθεσία και την σωφρονιστική του αντίληψη σύμφωνα με τη νέα πραγματικότητα, τότε πολύ φοβάμαι πως θα έχουμε ακόμη πιο χειρότερη εγκληματικότητα, ακόμη πιο πολύ αίμα.
 

Και το χειρότερο; 

Η νέα γενιά, οι σημερινοί έφηβοι και εικοσάρηδες, ήδη θεωρούν αυτή τη καθημερινότητα ως φυσιολογική… νομίζοντας πως η Ελλάδα ήταν ανέκαθεν πιο επικίνδυνη κι από το Ντιτρόιτ ή τη Μπογκοτά.
 

Και μεγαλώνοντας σε αυτή την αρρωστημένη ατμόσφαιρα παραβατικότητας, εγκληματικότητας, και ατιμωρησίας...

 τι άλλο θα γίνουν κι αυτοί από καθρέφτες της αρρώστιας;
 

Εκτρέφουμε συνειδητά το τέρας που θα μας φάει ζωντανούς, αδιαφορώντας.
 

Που να μην είχαμε και κυβέρνηση «νομοταγών» νοικοκυραίων δηλαδή…