Το έθνος
καταφέρνει το φαινομενικά ακατόρθωτο: Μας ενώνει. Γεφυρώνει όλων των
ειδών τις διαφορές. Πολιτικές, κομματικές, οπαδικές, κοινωνικές και
οικονομικές. Ακυρώνει εν ριπή οφθαλμού τους τοπικισμούς. Το χάσμα των
γενεών το μεταμορφώνει σε δίαυλο μετάδοσης εμπειριών και απόψεων.
Αυτό
γίνεται εφικτό επειδή υπάρχει η αποδοχή μιας εξαιρετικά σημαντικής και
«βαριάς» πληροφορίας: Είμαστε Ελληνες και σκοπεύουμε να παραμείνουμε
Ελληνες, να τιμήσουμε τη λέξη και όσα συμβολίζει και να υπερασπιστούμε
το δικαίωμά μας να ζούμε σε μια ελεύθερη και ακμάζουσα πατρίδα.
Το ξέσπασμα του λαού, που βροντοφώναξε ότι αξιώνει
την εδαφική, ιστορική και πολιτισμική ακεραιότητα της πατρίδας, ήταν το
μεγαλύτερο μάθημα που θα μπορούσε να δοθεί στους πολιτικούς, στους
δημοσιογράφους, στους παράγοντες της οικονομικής ζωής και τους
«πνευματικούς» ανθρώπους. Οι Ελληνες γνωρίζουν ποιοι είναι, πόσο μεγάλο
φόρο αίματος έχουν καταβάλει οι προηγούμενες γενιές για να είναι
ελεύθεροι, κατανοούν πόσο ανεκτίμητη είναι η αξία της ταυτότητάς τους,
και δεν πρόκειται να επιτρέψουν σε κανέναν να χαρίσει περιουσία που
ανήκει στον Ελληνισμό σε ισχυρούς ή ανίσχυρους του κόσμου τούτου.
Οι επικεφαλής του συλλογικού βίου φαίνεται ότι είχαν
υποτιμήσει τον πατριωτισμό των Ελλήνων - μια και, μάλλον, έκριναν εξ
ιδίων τα αλλότρια.
Παραδομένοι καθώς είναι οι περισσότεροι στην
ανερμάτιστη ξενομανία τους (κάτι που φανερώνει εξαιρετικά προβληματική
συγκρότηση χαρακτήρα) και την αναζήτηση της τρυφής, θεωρούσαν ότι τα
εθνικά ζητήματα είναι αναλώσιμα υλικά, προϊόντα προς εκποίηση στον
υψηλότερο πλειοδότη. Επίσης είχαν σχηματίσει την εντύπωση ότι ο λαός,
χτυπημένος τόσο βάναυσα από την παρατεταμένη κρίση, για την οποία
κατηγορήθηκε από την ελίτ του ότι εκείνος την προκάλεσε, αφού «τα έφαγε
μαζί» με τους πολιτικούς, δεν θα όρθωνε το ανάστημά του σε ακόμα μία
εθνική αβαρία. Κι ο λαός ενώθηκε. Δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις
των φοβισμένων ηγετών του να μη συμμετέχει σε συλλαλητήρια
«εθνικιστικού» χαρακτήρα. Πλημμύρισε τους δρόμους κρατώντας ελληνικές σημαίες και με την παρουσία, την αποφασιστικότητα
και τον παλμό του απαίτησε να μην προδοθεί η Μακεδονία από λιπόψυχους
πολιτικούς, που βιάζονται να ξεπουλήσουν τα όσια και τα ιερά μας.
Οι Ελληνες είναι οι νόμιμοι κτήτορες του τόπου και
της υπεραξίας που έχει προκύψει από αναρίθμητους πολέμους, δυσκολίες,
θυσίες, πνευματικές αναζητήσεις και αγώνες χιλιετιών. Κι αυτό το έχει
κατανοήσει η πλειονότητα των πολιτών. Το απέδειξε με τον ατίθασο
ξεσηκωμό του συλλαλητηρίου της Θεσσαλονίκης για τη Μακεδονία και με τη λαοσύναξη, των Αθηνών.
Η
κατακερματισμένη κοινωνία συγκολλήθηκε εν όψει εξωτερικής απειλής και
είναι θέμα χρόνου...
να δείξει με ακόμα θεαματικότερο τρόπο την ισχύ της.
Φοβού τους Δαναούς.
Editorial της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου