"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΣΥΡΙΖΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Το «λεωφορείον ο πόθος» της Λυδίας Κονιόρδου



Εχοντας διακριθεί, καθώς επί των ημερών της ένα αεροδρόμιο (έστω: ένα τμήμα του) κηρύχθηκε αρχαιολογικός χώρος, η υπουργός Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου, μάλλον νοιώθει μια κάποια οικειότητα με τους αερολιμένες.


Κάπως έτσι κατόρθωσε άλλωστε, κατά μία έννοια, να συνδέσει τα αεροδρόμια με τον Πολιτισμό. Ίσως και να ενθαρρύνει τις υπερβατικές σκέψεις όσων θα ήθελαν να πιστεύουν ότι και το αεροπλάνο είναι ένα ακόμη δημιούργημα της αρχαιοελληνικής τεχνολογικής έκρηξης.


Υπό αυτήν την έννοια λοιπόν θα μπορούσε να κατανοήσει κανείς ότι σε κάθε αεροδρόμιο η διακεκριμένη ηθοποιός απαιτεί την δέουσα, ειδική μεταχείριση.


Παρά ταύτα, κάποιοι δεν παύουν να εκπλήσσονται.


Όπως οι δεκάδες επιβάτες της πτήσης ΟΑ115 από Θεσσαλονίκη, η οποία προσγειώθηκε στο «Ελ. Βενιζέλος» (άλλος ένας δυνάμει αρχαιολογικός χώρος, μήπως;), λίγο πριν από τις 4 το απόγευμα της Παρασκευής, 23 Φεβρουαρίου.


Το αεροσκάφος της Olympic Air στάθμευσε στην προβλεπόμενη θέση, οι επιβάτες άρχισαν να συλλέγουν τις χειραποσκευές τους και να κατεβαίνουν την σκάλα προς τα γνωστά λεωφορεία, τα οποία θα τους μετέφεραν προς το terminal.


Κάποιοι παρατηρητικοί πρόσεξαν μία ιδιαιτερότητα. Μπροστά από το αεροσκάφος υπήρχε… traffic λεωφορείων. Ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά τρία από αυτά είχαν σταθμεύσει αναμένοντας να μεταφέρουν τους επιβάτες. Κάπως πολλά.


Τα δύο είναι ο συνήθης αριθμός, ειδικώς όταν οι πτήσεις είναι γεμάτες.


Το τρίτο όμως;


Η απορία λύθηκε σύντομα. Κάποιοι παρατήρησαν ότι από το ίδιο αεροσκάφος αποβιβάστηκε η υπουργός Πολιτισμού. Με την χαρακτηριστική της εσάρπα, αυτήν την φορά σε μπορντό απόχρωση, αργά και ψύχραιμα κατευθύνθηκε προς το ειδικά για εκείνην προοριζόμενο όχημα, το οποίο θα την κρατούσε μακριά από τους θαυμαστές(;), ενοχλητικούς αδιάκριτους —ή, μήπως, ενδεχόμενους, κακοήθεις επικριτές;


Ενα ολόκληρο λεωφορείο, χωρητικότητας τουλάχιστον πενήντα ατόμων, χρησιμοποιήθηκε για τη μεταφορά μίας υπουργού —της λαοπρόβλητης κυβέρνησης της Αριστεράς.


Ποιος ο λόγος για κάτι τόσο πομπώδες; 


Θα μπορούσε να έχει χρησιμοποιηθεί ένα από τα μικρότερα οχήματα του αεροδρομίου. Ενα βανάκι. Ακόμη και μία σεμνή λιμουζίνα. Ίσως όμως...

 όλα αυτά να κρίθηκαν υπερβολικά και πάντως όχι αρκούντως λαϊκά.


Ενα λεωφορείο για προσωπική χρήση κάνει όμως την δουλειά. Η υπουργός Πολιτισμού πήγε στον προορισμό της όπως και όλοι οι υπόλοιποι.
Μόνο που δεν ήθελε να είναι μαζί τους… 


Για ποιον λόγο, άραγε;

Δεν υπάρχουν σχόλια: