Του ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΝΤΣΙΝΗ
Αμελλητί αναδύονται στη δημοσιότητα κατηγορίες που καταρρακώνουν όλο
το προ ΣΥΡΙΖΑ πολιτικό σύστημα – όλο πλην χειρουργικών εξαιρέσεων.
Αμελλητί οι κατηγορίες αυτές θα επιστρέψουν ανεξέταστες στην αφάνεια της
ανάκρισης, λόγω παραγραφής.
Η μπογιά τους θα μείνει. Και ο Τσίπρας θα
μπορεί μετά να λέει ότι η Βουλή δεν μπόρεσε να αγγίξει αυτή την μπογιά
εξαιτίας των κανόνων που το παλιό σύστημα έχει θεσπίσει για την
αυτοπροστασία του. Δεν είναι ωραίο;
Είναι τόσο ωραίο το εγχείρημα της Novartis, που πολλοί διεκδικούν
δημοσίως την πατρότητά του. Ως δήλωση αναγνώρισης μεριδίου μητρότητας θα
μπορούσε να ερμηνευτεί και η επανεμφάνιση της Βασιλικής Θάνου.
Θα μπορούσε, αν έμενε κανείς στον μηρυκασμό της ετυμηγορίας περί
«μεγάλου σκανδάλου». Ομως, η Θάνου εμφανίστηκε κυρίως για να παράσχει
πολιτική κάλυψη στους πρώην συναδέλφους της στο δικαστικό σώμα, που
«εκφοβίζονται» και «κατασυκοφαντούνται».
Αξίζει να αναρωτηθεί κανείς ποιος συκοφαντεί ποιον. Αυτός που
κατηγορεί ή αυτός που κατηγορείται ανωνύμως;
Υπάρχει πιο δραστική,
έμπρακτη συκοφάντηση των δικαστικών λειτουργών από το να υποχρεώνονται
να δίνουν αναφορά στον κυβερνητικό εκπρόσωπο;
Υπάρχει πιο βάναυσος
τρόπος να υποσκάψει κανείς το κύρος τους από το να δηλώνει ότι διάβασε
κι εκτίμησε με την «εισαγγελική του πείρα» το υλικό της μυστικής τους
έρευνας;
Τα ερωτήματα αυτά έχουν νόημα μόνο όταν απευθύνονται σε ανθρώπους με
στοιχειώδη επίγνωση των θεσμών. Η κυβέρνηση βασίζεται στην εκτίμηση ότι
για τους πολλούς τα ερωτήματα αυτά δεν σημαίνουν τίποτε. Οι πολλοί
βλέπουν μόνο τα περιγράμματα. Αντιλαμβάνονται μόνο αυτόν που υποδύεται
τον διώκτη και αυτόν που καταδιώκεται ως κλέφτης. Τα υπόλοιπα είναι όπως
το λέει ο Πολάκης:
«Νομικίστικα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου