Γράφει ο Βασίλης Μπόνιος
-Ρε συ Αλέξη, έχεις αναρωτηθεί πόσο μακάκες υπήρξατε όλοι σχεδόν οι πρωθυπουργοί της μεταπολίτευσης;
Από τον κολλημένο κρατιστή Κωνσταντίνο Καραμανλή έως τον ιδεοληπτικό πρώην κνίτη, την αφεντιά σου δηλαδή. Και από τον δήθεν μεγάλο ηγέτη Ανδρέα Παπανδρέου
που τίναξε την μπάνκα του χρέους για να καυλαντίζει με τις συζύγους των
παρακατιανών του, ως τον γιο του, τον Γιωργάκη, που ήταν χαμένος στο
διάστημα.
Και από τον δήθεν εκσυγχρονιστή Κώστα Σημίτη που στο μεταξύ είχε συστήσει, ως δικηγόρος, τα καταστατικά ολιγαρχών της διαπλοκής (βλέπε Σωκρατάκιας) ως τον Κωστάκη τον Καραμανλή στον αργόσυρτο που τον εξευτίλησαν οι συνεργάτες που επέλεξε να έχει στο Μαξίμου-οι Αδριανοί, οι Ζαχόπουλοι και λοιποί πεπετζήδες.
Από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη που δήθεν τον έρριξε ο Σαμαράς, όταν ο ίδιος σαν πρωθυπουργός νταλαβερίζονταν με Κοκκαλαίους και Αλαφούζους, ως τον Αντώνη Σαμαρά που σερνόταν πίσω από τα φουστάνια της καιροσκόπου Μέρκελ που την ξεβράζουν πλέον οι γερμανοί ψηφοφόροι.
Ισως ο μόνος αξιοπρεπής πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης να υπήρξε ο Γεώργιος Ράλλης αλλά τον έφαγαν τα Λακόστ της συζύγου του και ο φίλος μου ο Κουρής, ο περγαμόντος.
Ρε συ Αλέξη, σου τα γράφω αυτά γιατί πιστεύω ότι οι
πρωθυπουργοί της μεταπολίτευσης, χωρίς εξαιρέσεις, είσαστε για τα μπάζα
για να μην χρησιμοποιήσω έναν πιο πεζοδρομιακό όρο.
Και είσαστε για τα μπάζα γιατί σε μια χώρα με τόσες
φυσικές ομορφιές με αστείρευτο ήλιο και θάλασσα πρέπει να είναι κανείς
πολύ για τα μπάζα, πολύ μακάκας και πολύ για το π…, ώστε να μην
μπορεί να παρουσιάσει στον πλανήτη 1.000 Μυκόνους και άλλες 1.000
Αράχωβες και πάει λέγοντας και να μαζέψει όλο το χαρτί των αγορών.
Υπήρξατε για τα μπάζα γιατί χρησιμοποιήσατε σαν προμετωπίδα τις ιδεοληψίες σας, δεξιοί, σοσιαλιστές, αριστεροί της πλάκας.
Κυβερνήσατε με συμμορίες ανίκανων αυλικών οι οποίοι σας
γλείφουν και αντιμετωπίσατε το κράτος το διεφθαρμένο κράτος σαν λάφυρο
σε μια προσπάθεια να εξασφαλίσετε την επανεκλογή σας.
Οι πιο μαλάκες πρωθυπουργοί του πλανήτη είναι οι Ελληνες πρωθυπουργοί της μεταπολίτευσης.
Κυβερνήσατε την πιο όμορφη χώρα της Γης και καταφέρατε,
παρέα με τα θρασίμια, τους γελοίους ανυπόληπτους αυλικούς και τους
εγχώριους ολιγάρχες να την χρεοκοπήσετε.
Πόσο μαλάκες πρέπει να έχετε υπάρξει οι Ελληνες πρωθυπουργοί της μεταπολίτευσης οι οποίοι καταφέρατε τον άθλο να χρεοκοπήσετε το καλύτερο μαγαζί του πλανήτη;
Δεν το χωράει ο νους μου, ρε μπαγάσηδες, ότι καταφέρατε αυτό εδώ το διαμάντι της φύσης να το χρεοκοπήσετε.
Είστε τόσο μαλάκες που φτάσατε στο σημείο...
Γιατί ποιος εργαζόμενος και ποιος εργοδότης δεν θα ήθελε να δουλεύει και να ζει σε ένα τέτοιο φυσικό περιβάλλον;
Καταφέρατε λοιπόν-οι κατσιαπλιάδες πρωθυπουργοί της μεταπολίτευσης– μέσα από τις ιδεοληψίες σας και τα ψυχολογικά σας προβλήματα (και με την βοήθεια του λιθίου και των viagra) να γαμήσετε αυτή την πανέμορφη χώρα ενώ θα μπορούσατε να πιάνετε σκατά και να γίνονται χρυσάφι.
Εσείς πιάσατε το χρυσάφι και το κάνατε σκατά.
Είστε για τα μπάζα.
Ακόμη κι αν κυβερνάτε έναν μαλάκα, σατυροβαρκάρη λαό, οφείλατε για
την υστεροφημία σας, για να αφήσετε το σημάδι σας στην Ιστορία, να
κάνετε 10.000 χιλιάδες Μυκόνους και να ζει αυτός ο μαλάκας λαός,
ευτυχισμένος και πλούσιος.
Επρεπε κάποιος, από όλους εσάς τους πρωθυπουργούς της μεταπολίτευσης, να το κάνει αυτό για τον προσωπικό του εγωισμό.
Και πίστεψε με ρε συ Αλέξη, αυτό ήταν πολύ εύκολο. Ηταν το αυτονόητο. Το απλό, το προφανές!
Αλλά εξαιτίας της ιδεοληπτικής μαλακίας που κουβαλούσατε, όλοι οι
πρωθυπουργοί της μεταπολίτευσης, και οι κατά καιρούς συμμορίες των
αυλικών του Μαξίμου το μόνο που καταφέρατε ήταν να φροντίζετε το διεφθαρμένο κράτος και μια χούφτα εγχώριους ολιγάρχες που να είναι πάντα με το γκουβέρνο και σας κανακεύουν.
Ενώ θα μπορούσατε να έχετε εδώ όλους σχεδόν τους ολιγάρχες του
πλανήτη από τους Ρότσιλντ, ως τους Ανιέλι και από τους Φορντ ως τους πιο
ζάπλουτους Σαουδάραβες και Ρώσους να επενδύουν στο ελληνικό φιλέτο.
Αντίθετα εσείς καταφέρατε και χρεοκοπήσατε το μαγαζί-γωνία.
Κι αυτό γιατί κυβερνήσατε σαν εμπειρικοί μπακάληδες, τυφλωμένοι από τις ιδεοληψίες σας.
Φίλε Αλέξη, στο τέλος της μέρας είστε για λύπηση και όπως και όσοι
από σας δεν βρίσκονται πλέον στη ζωή, θα καταλήξετε ανυπόληπτοι, σε ένα
μέτρο γης, τιμωρημένοι-όπως σας αξίζει- από την Ιστορία.
Ακόμη και αυτές οι λέξεις που σας αφιερώνω δεν τις αξίζετε. Κάθομαι και γράφω ενώ έχει τόσο ωραία μέρα εκεί έξω.
Αντε Μαμηθείτε ρε. Ολοι σας!
Αχρηστοι, ε Αχρηστοι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου