Ο εξαιρετικός αυτός άνθρωπος είναι ό,τι καλύτερο έχει να δείξει η ορθόδοξη Εκκλησία απο τους εν ζωή υπηρέτες της...
Γράφει ο Αναστάσιος
Αρχιεπίσκοπος Tιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας
Ο Αναστάς Χριστός: «Τίνες οἱ λόγοι οὗτοι οὓς ἀντιβάλλετε πρὸς ἀλλήλους περιπατοῦντες καί ἐστε σκυθρωποί;» (Λκ. 24: 17).
Η απογοήτευση συνθλίβει τις ψυχές των Μαθητών του Χριστού μετά
τη σύλληψή Του, τα φρικτά βασανιστήρια και τη σταύρωσή Του από τους
ισχυρούς θρησκευτικούς και πολιτικούς αντιπάλους Του.
Όσα
τραγικά είχαν ακολουθήσει, γέμισαν την καρδιά τους με πυκνά σύννεφα
απογοητεύσεως. Γκρέμισαν τις ελπίδες τους ότι ο Ιησούς ήταν αυτός που
έμελλε να λυτρώσει τον λαό τους. Είχαν δει την αδικία, το ψέμα, το μίσος
να επιβάλλονται, να συντρίβουν τον αθώο.
Όμως, η πραγματικότητα ήταν διαφορετική. Την αποκάλυψε ο Αναστάς Ιησούς
Χριστός, καθώς πλησίασε τους δύο Μαθητές, τον Κλεόπα και τον Λουκά,
στην πορεία τους προς το χωριό Εμμαούς: «ὦ ἀνόητοι καὶ βραδεῖς τῇ καρδίᾳ
τοῦ πιστεύειν ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἐλάλησαν οἱ προφῆται˙ οὐχὶ ταῦτα ἔδει
παθεῖν τὸν Χριστὸν καὶ εἰσελθεῖν εἰς τὴν δόξαν αὐτοῦ;» (Λκ. 24:25-26).
Στη συνέχεια ερμήνευσε όσα είχαν γραφεί περί Αυτού στα προφητικά βιβλία.
Έμεινε μαζί τους, όπως Τον παρακάλεσαν, και αποκαλύφθηκε πλήρως, όταν
την ώρα του δείπνου έλαβε τον άρτο, τον ευλόγησε και αφού τον έκοψε τους
τον μοίρασε. Τότε ανοίχθηκαν τα μάτια τους «καὶ ἐπέγνωσαν αὐτόν» ·
αναγνώρισαν τον Αναστάντα Κύριο.
Με την Ανάστασή Του, ο Χριστός άνοιξε νέους ορίζοντες στους ταραγμένους
και φοβισμένους Μαθητές και τους χάρισε τη δύναμη να προχωρήσουν και να
αναγγείλουν, με αναφαίρετη ειρήνη και ακατάβλητο θάρρος, το Ευαγγέλιο
της αγάπης, που θα ανακαίνιζε τη ζωή της ανθρωπότητας.
Και στις μέρες μας, μία πολύμορφη και απροσδιόριστη απογοήτευση
απλώνεται στις ψυχές των ανθρώπων. Όσα συμβαίνουν γύρω μας δείχνουν να
δεσπόζει η αδικία, να επικρατεί το μίσος, να υπονομεύεται η αλήθεια.
Όσοι προσπαθούν να ζήσουν ενάρετα συκοφαντούνται και διώκονται από
σκοτεινούς κύκλους. Κι αυτό συμβαίνει στην προσωπική ζωή, στο τοπικό και
το παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Τα νέφη της απογοητεύσεως έρχεται να διαλύσει η εορτή του Πάσχα
και να μας ελευθερώσει από τη ροπή να μένουμε «βραδεῖς τῇ καρδίᾳ τοῦ
πιστεύειν».Έρχεται να τονώσει την ικεσία μας: «Μεῖνον μεθ'
ἡμῶν, ὅτι πρὸς ἑσπέραν ἐστὶ» και να μας βοηθήσει να αναγνωρίζουμε
προσωπικά τον Αναστάντα Κύριο.
Η πίστη στην Aνάσταση του Xριστού και τις διαχρονικές και παγκόσμιες
συνέπειές της, προσφέρει φως και δύναμη για έξοδο από την πνευματική
νωθρότητα και αποκαρδίωση. Αποδεχόμενος ο Χριστός εκουσίως την ταπείνωση
του Πάθους, συνέτριψε τη δυναστεία της δαιμονικής εξουσίας που
στηρίζεται στην αλαζονεία και την ιδιοτέλεια. Εξουδετέρωσε τις δυνάμεις
του σκότους «καὶ καταργήσας τὸν θάνατον, ἐδωρήσατο ἡμῖν ζωὴν τὴν
αἰώνιον». Ο Θεός Πατήρ έθεσε τον σταυρωθέντα και Αναστάντα Υιό του
«ὑπεράνω πάσης ἀρχῆς καὶ ἐξουσίας καὶ δυνάμεως καὶ κυριότητος καὶ παντὸς
ὀνόματος ὀνομαζομένου οὐ μόνον ἐν τῷ αἰῶνι τούτῳ, ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ
μέλλοντι· καὶ πάντα ὑπέταξεν ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ» (Εφεσ. 1:21-22). Αυτή
είναι η λυτρωτική διέξοδος, την οποία διακηρύσσει η σημερινή μεγάλη
εορτή, καλώντάς μας να δυναμώσουμε την πίστη μας στην εξουσία Του.
Η εξουσία του Αναστάντος Χριστού συνδέεται με το εκούσιο Πάθος. Ο
Ιησούς παραμένει ο συμπάσχων στον πόνο και στη δοκιμασία του κάθε
ανθρώπου. Σκύβει στοργικά πάνω στον τραυματισμένο από την αμαρτία. Η
εξουσία Του δεν καταδυναστεύει, αλλά υπηρετεί˙ δεν εκδικείται, αλλά
συγχωρεί˙ δεν καταπιέζει, αλλά λυτρώνει. Δεν επιβάλλεται με
παραπλανητικό θόρυβο, αλλά δρα στη διακριτική σιωπή. Κυρίως, ενεργεί ως
εξουσία λυτρωτική, ως δωρεά συγγνώμης και αγάπης. Ο Αναστάς Χριστός
σέβεται την ελευθερία και την ιερότητα του κάθε ανθρώπινου προσώπου
ακόμη και αυτού που Τον αμφισβητεί. Η εξουσία Του δεν προκαλεί φόβο,
αλλά ελευθερώνει την ανθρώπινη ύπαρξη από τον φόβο, ακόμα και από τον
φόβο του θανάτου.
Πάσχα, αδελφοί μου, ας μη το λησμονούμε, σημαίνει διάβαση, πέρασμα,
έξοδο. Αρχικά αναφερόταν στην έξοδο του Ισραήλ από την αιχμαλωσία της
Αιγύπτου. Αυτή η «ἑορτή ἑορτῶν» μας καλεί και εμάς σε μια
πολυδιάστατη έξοδο:
Έξοδο από την απογοήτευση που δημιουργεί η ανέχεια,
τα οικονομικά αδιέξοδα, οι αναταραχές στην περιοχή μας, η σύγχυση και η
αμηχανία που προκαλούν τα προσφυγικά κύματα και οι συνέπειές τους.
Έξοδο
από την απογοήτευση που συσσωρεύουν η πίκρα της αδικίας, της
συκοφαντίας, το παράπονο και η αγανάκτηση από την αχαριστία αυτών που
ευεργετήσαμε ή και από την προδοσία αυτών που αγαπήσαμε.
Έξοδο από την
απογοήτευση που φέρνει η κάμψη της υγείας, ο πόνος της ασθένειας ή ο
μόνιμος αποχωρισμός συγγενών και φίλων. Έξοδο από την απογοήτευση που
δημιουργούν τα λάθη, οι πτώσεις, οι αμαρτίες , οι αποτυχίες μας.
Ο λόγος του Αναστάντος στους δύο Μαθητές που βάδιζαν προς Εμμαούς ηχεί προσωπικά για τον καθένα μας:
“ὦ ἀνόητοι καὶ βραδεῖς τῇ καρδίᾳ τοῦ πιστεύειν ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἐλάλησαν
οἱ προφῆται” (Λκ. 24:25-26). Και ζωηρά υπενθυμίζει την τελευταία
διαβεβαίωσή Του στους Μαθητές:
«ἐδόθη μοι πᾶσα ἐξουσία ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ
γῆς … καὶ ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας
τοῦ αἰῶνος.» (Ματθ. 28:18). Μια διαβεβαίωση που επαναλαμβάνεται κατά το
βάπτισμα του κάθε Χριστιανού.
Όσοι πιστεύουν και ακολουθούν με συνέπεια τον Αναστάντα Χριστό
γνωρίζουν ότι δεν βρίσκονται μόνοι στη σκληρή πραγματικότητα του
ανθρώπινου βίου. Δεν παραβλέπουν τις δύσκολες συνθήκες της
καθημερινότητας, αλλά με τη δύναμη και τη Χάρη Του τις αντιμετωπίζουν
και συχνά τις μεταμορφώνουν.
Μέσα στο πασχαλινό φως, μπορούμε να βλέπουμε με αισιοδοξία και
δημιουργική σκέψη τη ζωή μας, με τη βεβαιότητα ότι η πορεία και η
εξέλιξη της ανθρωπότητας δεν γίνεται ερήμην του Δημιουργού του κόσμου.
Και ακόμη, να προχωρούμε σε τολμηρές παρεμβάσεις και δίκαιους
κοινωνικούς αγώνες, αρχίζοντας από το άμεσο περιβάλλον μας, την
οικογένεια, την πόλη, τον τόπο μας. Ας αντλήσουμε, λοιπόν, από
τη σημερινή λαμπρή εορτή δύναμη αντιστάσεως στην παρακμή που μας
απειλεί, δύναμη αλληλεγγύης και αγάπης.
Η πνοή της Αναστάσεως ας
στηρίζει την πορεία μας για έξοδο από κάθε μορφή απογοητεύσεως.
Χριστός Ανέστη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου