Toυ Γ. Κ. ΣΤΕΦΑΝΑΚΗ
Ζήσαμε και νέα σκηνοθεσία
ανύπαρκτου θριάμβου. Εμπεδώσαμε πως η γλώσσα κόκαλα δεν έχει. Πλην κόκαλα
τσακίζει (!).
Έμπλεος
αλαζονείας κραύγαζε ο λαϊκό –
απελευθερωτικός Σύριζα: “Θα βαράμε το
νταούλι και θα χορεύουν οι αγορές”.
Ο καιρός πέρασε. Το νταούλι βρόντηξε.
Και βρόντηξε εκκωφαντικά, προφανώς
οργισμένα. Και – πάντως – εντελώς εναντίον μας.
Από το Eurogroup
της 9 τρεχοντος τρία είναι τα αναμφισβήτητα
(Εστία 11.5.16).
α΄ ότι ησυζήτηση περί
του ύψους του χρέους παραπέμπεται στα μετά την λήξη του τρέχοντος προγράμματος.
Δηλαδή (παραπέμπεται) μετά το 2018 (!). Μάλιστα δε “εάν
αυτό (κούρεμα) είναι απαραίτητο” (!).
β΄ Ότι με την βαρύτερη φορολογία όλων
των εποχών θα επιδιωχθεί η ικανοποίηση των πιστωτών.
γ΄ καταλύθηκε –
πάντως – η εθνική μας κυριαρχία. Αυτό διότι εν υπερβάσει του προγράμματος –
αυτομάτως – θα περικόπτονται δαπάνες του προϋπολογισμού μας (!). Θα
περικόπτονται, άρα, και μισθοί και συντάξεις (!!!). Διοικούν οι ξένοι από μακριά
την χώρα (!!!).
Είναι προφανές το θλιβερό
συμπέρασμα. Χάνουμε, ως Έλληνες, είτε πετύχει το πρόγραμμα, είτε όχι.
Εάν πετύχει: το
χρέος αποδεικνύεται βιώσιμο (!!!). Βγαίνει το πρόγραμμα. Η μείωση, συνεπώς, δεν
είναι αναγκαία (!). Αυτή είναι η προφανής έννοια του άνω συμφωνημένου όρου: “εάν τούτο (κούρεμα) είναι αναγκαίο”.
Ούτως ή άλλως (γενικώς), χρέος ικανοποιούμενο δεν “κουρεύεται”. Άλλως, ο οιοσδήποτε
διαχειριστής απιστεί έναντι του πιστωτή. Τον ζημιώνει (!). Ειδικώς για το δικό
μας χρέος, ο κ. Regling
– πρόεδρος του E.S.M. – δήλωσε
πως δεν υπάρχει ζήτημα κουρέματος του
χρέους. Αυτό αμέσως μετά το Eurogroup. Ο ίδιος μίλησε μόνον για
ελιγμούς εξοφλητικούς. Πράγματι, στην Ευρωζώνη, ονομαστικές διαγραφές χρεών
απαγορεύονται. Αν επιτρέπονταν θα είχαν χαρακτήρακρατικής ενίσχυσης. Άρα και θα παραβίαζαν την
αρχή της ισότητας μεταξύ όλων των κρατών μελών.
Η Ελλάς γνώριζε τους κανόνες όταν ζήτησε ένταξη στην Ευρωζώνη (!). Επί
πλέον, ο κ. Schäuble, στα
διεθνή μέσα (και πάντως στο France 24) της 11 τρέχοντος,
απέκλεισε διαγραφή ελληνικού χρέους.
Αλλά και εάν το
πρόγραμμα αποτύχει πάλι είμεθα χαμένοι (!). Αυτό διότι σ΄αυτή την περίπτωση
θα ενεργοποιείται ο αυτόματος “κόφτης” δαπανών. Οι συνέπειες από πλευράςεθνικής αξιοπρέπειας, αλλά και οικονομίας θα
είναι απελπιστικές. Άρα η μείωση του χρέους θα είναι, ουσιαστικά, αδιάφορη.
Ο Σύριζα αποτελείται από
ανθρώπους που δεν έχουν εμπειρία συναλλαγών. Μεθοδολογικά επανέλαβαν το λάθος δια του οποίου
καταλήξαμε στην ήττα της 13 Ιουλίου
2015. Μέχρι Φεβρουαρίου ιδίου έτους (2015) η Ελλάς κάτι κρατούσε: την απειλή
εξόδου από την Ευρωζώνη. Ο Σύριζα, επιπολαίως, έχασε το “momentum”. Δεν
έκλεισε - τότε - συμφωνία. Οι πιστωτές κοστολόγησαν την έξοδο. Την δέχθηκαν.
Έτσι στις 13.7.15, πριν μιλήσει ο κ. Τσίπρας, μας ζήτησαν να φύγουμε (!).
Ο κ.
Τσίπρας, λοιπόν...
– άοπλος – παρεδόθη, άνευ όρων (!). Όλη η αντιστασιακή ρητορεία
πήγε περίπατο. Υπέστημεν το βαρύτερο μνημόνιο όλων των εποχών.
Η στήλη έχει
τονίσει και επανέρχεται. Προβάλλει τα πλήγματα του τελευταίου Eurogroup.
Η ήττα μετουσιώνεται σε πανωλεθρία. Ο Σύριζα απλώς αγοράζει χρόνο. Τον
πληρώνει πανάκριβα αναλώμασι όλων μας.
Επί τέλους αυτό είναι ό,τι
υποστηρίζει (και) ο άλλοτε οικονομικός μας εγκέφαλος, κ. Βαρουφάκης. Ο
κ. Τσίπρας τον είχε διορίσει (!).
ΕΣΤΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου