Toυ Γ. Κ. ΣΤΕΦΑΝΑΚΗ
Εστί καιρός του σπείρειν –
Εστί καιρός του θερίζειν. Αυτή είναι η κεντρική βάση παντός υγιούς συστήματος.
Η κοινωνική ασφάλιση είναι ανταποδοτική. Δεν υπάρχει θερισμός χωρίς σπορά. Το
αυτονόητο σ΄εμάς στρέβλωσε η κομματική κραιπάλη.
Πενήντα χρόνια μετά τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο απονεμήθηκε “σύνταξη”
στους αγωνιστές της αντίστασης (!). Είναι σαφής η επιδίωξη αισχρής εξαγοράς
ψήφων. Ούτως ή άλλως: χωρίς είσπραξη οιασδήποτε εισφοράς το σύστημα
επιβαρύνθηκε με ισόβιες παροχές (!).
Βιώσαμε και εδώ την νοοτροπία του “Τσοβόλα
δώστα όλα”. Βουλιάξαμε τα οικονομικά του κράτους (!).
Ο κ. Μάνος Ματσαγγάνης (manosmatsaganis.blogspot.gr) παρέχει
κρίσιμες πληροφορίες για την βαριά ασφαλιστική μας παθογένεια. Επισημαίνει:
i.
Το 32% των δημοσίων υπαλλήλων βγαίνει στην σύνταξη σε ηλικία χαμηλώτερη των 55
ετών. Αυτό, σήμερα, μετά πέντε χρόνια υποτιθέμενης λιτότητας και περισυλλογής
(!).
ii.
Η μέση σύνταξη γήρατος των κάτω των 55 ετών είναι κατά 46% υψηλότερη εκείνης
των άνω των 70 ετών (!!!).
iii.
Δαπανούμε (και) σήμερα 125 εκατομμύρια ανά μήνα για συντάξεις σε ηλικίες κάτω
των 55 ετών (!!!).
Ο κ. Ματσαγγάνης
αυτοχαρακτηρίζεται μενσεβίκος, δηλαδή μετριοπαθής αριστερός. Κλείνει την εικόνα
του διάτρητου συστήματος με αναφορά στο καθεστώς των επικουρικών συντάξεων.:
Λογικά επικουρική σύνταξη σημαίνει πρόσθετες εισφορές προς μεγαλύτερητελικά συνταξιοδοτική απολαβή. Εν τούτοις, εκ
της έρευνάς του ο κ. Ματσαγγάνης καταλήγει ότι εν γένει οι επικουρικές
συντάξεις επιδοτούνται, από το κράτος, μέχρι και κατά ποσοστό 40-50% (!).
Τέτοιες
ανισορροπίες έδωσαν λαβή στον πρωθυπουργό κ. Renzi ο οποίος δημοσίως δήλωσε πως
αδυνατεί να φορτώσει στον Ιταλό εργαζόμενο τις παθογένειες του ελληνικού ασφαλιστικού
συστήματος.
Το συμπέρασμα του κ.
Ματσαγγάνη αλλά και κάθε απροκατάληπτου
είναι πηγαίο.Οι υποδείξεις της “Τρόϊκα” (ήδη “θεσμών”) είναι προφανώς
υπέρ των πτωχών, των ανέργων και των νέων (κατά συντριπτικό ποσοστό ανέργων). Η
“Τρόικα”, αρχήθεν έχει εισηγηθεί το κοινωνικο-ασφαλιστικό να καταστεί
ανταποδοτικό. Αν αυτό συμβεί θ΄απελευθερωθούν πόροι. Θα μειωθούν οι φόροι. Θα
υπάρξει ανάπτυξη. Θ΄ανακοπεί η διεύρυνση της ανεργίας. Τότε, δημιουργούνται
προϋποθέσεις προσλήψεων. Κατά τελικό, λοιπόν, συμπέρασμα η πολιτική των Σύριζα
– Ανέλ επιδιώκουσα την διαιώνιση του παθογόνου StatusQuo, αντιστρατεύεται
τα συμφέροντα κυρίως των πτωχών, ανέργων και νέων (!).
Το ελληνικό δημόσιο χρέος δεν
υπήρξε προϊόν ατυχήματος. Είναι αμιγώς προϊόν κομματικής σπατάλης. Άρα δεν θα
έχει νόημα οιοσδήποτε περιορισμός του. Αυτό, δηλαδή, εάν δεν αντιμετωπισθούν
πρώτα οι αιτίες που το προκαλούν. Όσο οι διαχειρίσεις μας θα είναι
ελλειμματικές θα δημιουργείται πρόσθετο - νέο χρέος.
Επομένως σωστά οι εταίροι
μας επιμένουν ότι προηγείται ο εξορθολογισμός. Μόνο δε εάν αυτός επιτευχθεί,
τίθεται (και) ζήτημα ελάφρυνσης του χρέους.
Το πρόβλημα είναι
δικό μας. Δεν δέχονται να το εγκολπωθούν, οι εταίροι, χρηματοδοτώντας διαρκώς
ελλειμματικές διαχειρίσεις μας. Δεν θα τους πείσουμε παριστάνοντας τους βομβιστές
της ευρωπαϊκής ενότητας.
Η διαρκής επίκληση κινδύνου εκ της αποχώρησής μας, μας
εκθέτει. Οι απειλές αναδεικνύουν κίνδυνο σε βάρος μας. Είναι, στοιχειώδες. Ουδείς,
ποτέ, συμφιλιώνεται με βομβιστή του. Και
αν προς στιγμήν υποχωρήσει αναζητεί, πάντα, ευκαιρία απαλλαγής οριστικής.
Σε κάθε περίπτωση:
Oι “Σύριζα – Ανέλ” έχουν πλήξει το κύρος της χώρας βαρύτατα. Αμφισβητούν, ό,τι
νομίμως συμφώνησε η κυβέρνηση Σαμαρά. Παρέπεται αυτόματος ο συνειρμός. Εκεί
ακριβώς επικεντρώνεται η βλάβη του κύρους μας. Όλοι σκέπτονται πως (και)
επόμενη ελληνική κυβέρνηση, κατά μίμηση, θ΄αμφισβητήσει και τις δεσμεύσεις των “Σύριζα
– Ανέλ”. Η Ελλάς κυριολεκτικά τίθεται στο στόχαστρο.
Η εικόνα αυτή έδωσε λαβή στον Αντικαγκελάριο
S.
Gabriel
να δηλώσει αναφορικά προς ενδεχόμενο Grexit ότι: “Καλύτερα ένας αποχωρισμός με τρόμο, παρά ένας τρόμος χωρίς τέλος”.
ΕΣΤΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου