Toυ Σάκη Μουμτζή
Διάβασα το ρεπορτάζ της κ. Δήμητρας Μανιφάβα («Καθημερινή», 22/3.) και ένιωσα ένα σφίξιμο. Αλλη μια ευκαιρία χαμένη.
Τι συνέβη;
Στις 12 Μαρτίου 2025 εννέα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης συγκρότησαν τη συμμαχία για τους ημιαγωγούς. Η πατρίδα μας δεν κατόρθωσε να συμμετάσχει γιατί καθυστερούσε, εξαντλώντας την υπομονή των εταίρων μας. Καταλαβαίνω τη συμμετοχή των παραδοσιακά ισχυρών κρατών της Ε.Ε. Αλλά να συμμετέχει η Πολωνία, νεοσσός στην Ε.Ε., και όχι η Ελλάδα;
Το γεγονός ας μη μας προκαλεί μόνο θλίψη –με τη θλίψη κανένα πρόβλημα δεν λύνεται–, αλλά να μας προβληματίσει τι καλύτερο κάνουν οι Πολωνοί από εμάς.
Τον Ελληνα πολίτη ουδόλως ενδιαφέρει αν τέτοιες αποτυχίες χρεώνονται στον νυν υπουργό, στον απελθόντα, σε κάποιον υφυπουργό ή σε οποιονδήποτε άλλον. Η αναζήτηση ευθυνών μέσα στο πολυπλόκαμο πολιτικό μας σύστημα είναι ατελέσφορη και ίσως και μια από τις αιτίες που διαιωνίζονται τέτοιες καταστάσεις. Αν δεν υπάρχει συγκεκριμένος καταλογισμός τότε μοιραία η αδιαφορία και η ανεπάρκεια οδηγούν στο τέλμα.
Στο προκείμενο, η δουλειά χάλασε γιατί κάπου κόλλησε μια χρηματοδότηση 3,6 εκατομμυρίων ευρώ, ποσό ιδιαίτερα ασήμαντο, όχι μόνο για το μέγεθος του όλου πρότζεκτ, αλλά και για τα δεδομένα των εθνικών μας λογαριασμών. Ποσό σχετικά ασήμαντο και για μια μεσαίου μεγέθους ιδιωτική επιχείρηση.
Το ερώτημα είναι ένα: Τα εποπτεύοντα πολιτικά πρόσωπα δεν βλέπουν πού κολλάνε αυτές οι διαδικασίες και καθυστερούν τόσο πολύ τις επενδύσεις;
Δεν είναι δυνατόν να μην έχουν εντοπίσει τις γκρίζες περιοχές αυτών των καθυστερήσεων. Εδώ, ένας υπουργός του ΠΑΣΟΚ με πολλές ώρες υπουργικών πτήσεων και σημαντική εμπειρία, μου είπε: «Υπάρχουν δύο εκδοχές. Η μία είναι ο υπουργός ή ο υφυπουργός να είναι εντελώς ακατάλληλοι και να μην παίρνουν χαμπάρι τι γίνεται. Συμβαίνει αυτό. Η άλλη εκδοχή είναι να καταλαβαίνουν το πρόβλημα αλλά να αδιαφορούν, διότι η επίλυσή του δεν φέρνει ψήφους. Είναι απλώς χαμένες εργατοώρες». Και συνεχίζει ο πρώην «πράσινος» υπουργός: «Το κύριο μέλημα ενός υπουργού είναι η επανεκλογή του. Πρέπει ο πρωθυπουργός, αν θέλει όντως να ανατάξει το πολιτικό μας σύστημα, να αποσυνδέσει τον υπουργικό θώκο από τη βουλευτική έδρα στην αναθεώρηση του Συντάγματος. Εκεί βρίσκονται οι ρίζες του πελατειακού κράτους».
Επανέρχομαι στην υπόθεση των ημιαγωγών και στη νέα χαμένη ευκαιρία η πατρίδα μας να βηματίσει τον δρόμο της βιομηχανικής ανάπτυξης και της άντλησης πρόσθετων κεφαλαίων από το κοινοτικό χρηματοδοτικό πρόγραμμα Chips Act 2, που δημιουργήθηκε γι’ αυτόν ακριβώς τον σκοπό. Ο καθ’ ύλην αρμόδιος Ελληνας τεχνοκράτης, με υψηλότατη θέση στο εν λόγω πρόγραμμα, επεσήμανε πως «στην Ελλάδα πρέπει να επιταχύνουμε κατά 500% στην όποια στρατηγική ακολουθήσουμε στις αναδυόμενες τεχνολογίες».
Οσοι γνωρίζουν πώς λειτουργεί το πολιτικό σύστημα και η δημόσια διοίκηση στην πατρίδα μας…
θα αντιμετώπισαν την παραπάνω επισήμανση με ένα μείγμα θυμού και απογοήτευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου